Posted by “ദിവസവും വെള്ളത്തിൽ കിടക്കുന്നത് കൊണ്ടാണോ ശാരി ഇവൻ ഇങ്ങനെ ചീർത്ത് വരുന്നത്” ആ കമന്റ് രമ അമ്മായിയുടെ വക ആയിരിന്നു. 2 പേർക്കും കൂടി ഞാൻ എന്റെ വെളുത്ത പല്ല് കാണിച്ച് ചിരിച്ചു കൊടുത്തു. അത് കണ്ട് അവരും ഒന്ന് ചിരിച്ചു എന്റെ തൊട്ടു മുന്നിൽ എത്തി. ഞാൻ വഴി ബ്ലോക് ചെയ്ത് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
” എന്താ രണ്ട് പേരും പോയ പോലെ തന്നെ തിരിച്ചു വന്നല്ലോ”
ശാരി അമ്മായി : ഒന്നും പറയണ്ട അഭി, ഏതോ ബസ് കാരും കോളേജ് പിള്ളേരും തമ്മിൽ വഴക്ക്, ബസ് കാർ എല്ലാവരും മിന്നൽ പണമുടക്ക്”
ഞങ്ങളെ ടൗണിൽ എത്തുന്നതിനു മുമ്പേ ഇറക്കി വിട്ടു.” ബാക്കി പറഞ്ഞത് രമ അമ്മായി ആണ്.
“ഒരു വിധത്തിൽ ആണ് ഓട്ടോ ഒക്കെ കിട്ടിയത്, അല്ലാങ്കിൽ ഞങ്ങൾ അവിടെ പെട്ടേനെ” അവർ തുടർന്നു.
“ഓട്ടോ കിട്ടിയത് നന്നായി അല്ലങ്കി നടന്നു വരേണ്ടി വന്നേനെ” എന്നും കളിയാക്കി പറഞ്ഞ് ഞാൻ നിർത്തി.
ശരിക്കും ഞാൻ ചിന്തിച്ചത് ഇവരെങ്ങാനും ഇൗ സമയത്ത് ബസ് ഇറങ്ങി വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു വന്നിരുന്നെങ്കിൽ 2 യുവ മിഥുനം കൽ പടവിൽ ഇരുന്ന് ഇണ ചേരുന്നത് കാണാമായിരുന്നു.
അത് ഓർത്ത് എനിക്ക് ചിരിയും പേടിയും ഒരേ സമയം അനുഭവപ്പെട്ടു. ഐസിൽ കയ് വെച്ച് കൈ പൊള്ളുന്ന പോലെ ഒരു അവസ്ഥ.
“നീ എന്താടാ ചെക്കാ ആലോചിച്ച് നിക്കുന്നത്, ഞങ്ങളെ ഒന്ന് അകത്തേക്ക് വിട്ടിട്ട് നീ ഇൗ വെയിലും കൊണ്ട് എത്ര വേണേലും ആലോചിച്ച് നിന്നോ” രമ അമ്മായി അതും പറഞ്ഞു എന്നെ തള്ളി മാറ്റി മുന്നിലേക്ക് നടക്കാൻ തുടങ്ങി. ഞാനും പിന്നാലെ നടന്നു.
ഏത് കോളേജ് ആവും ആ അടിയുണ്ടകിയത് എന്ന് ആലോചിക്ക കായിരിന്നു.
“എന്തായാലും നിന്റെ കോളേജ് അല്ല. അത് നീ പൂട്ടിച്ചിതല്ലെ”
അതും പറഞ്ഞ് അവർ രണ്ടുപേരും സിറ്റ് ഔട്ടിൽ കയറി ഇരുന്നു.
ഞാൻ വീണ്ടും പറയാൻ ഒന്നുമില്ലാതെ ഇളിഭ്യനായി തന്നെ നിന്ന് കൊടുത്തു. രമ അമ്മായി ഇങ്ങനെ തന്നെ ആണ്. നമ്മൾ നിന്ന് കൊടുത്ത് തലയിൽ കയറി ചെവി കടിക്കും. അല്ലങ്കിൽ അവരെ പോലെ പെരുമാറുകയും സംസാരിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന വേറെ ആരും ഇല്ല.
രമ അമ്മായി : ഡാ ശ്രീ എവിടെ? അനക്കം ഒന്നും കേൾക്കുന്നില്ല.
ശാരി അമ്മായി: അത് ശരിയാ.. അവൾ എവിടെ,.. നിന്റെ കൂടെ കുലകടവിൽ വന്നില്ലേ..?ഈയിടെ ആയി എന്റെ കൂടെ അവളും കുളകടവിൽ വന്നിരികാരുണ്ടല്ലോ. അതോർത്താവും അമ്മായി ചോദിച്ചത്. പക്ഷേ ആ ചോദ്യം എന്റെ ഉള്ളിൽ ഒരു ഇടി മിന്നൽ പിണർ പോലെ ആണു കൊണ്ടത്.
” എന്താ രണ്ട് പേരും പോയ പോലെ തന്നെ തിരിച്ചു വന്നല്ലോ”
ശാരി അമ്മായി : ഒന്നും പറയണ്ട അഭി, ഏതോ ബസ് കാരും കോളേജ് പിള്ളേരും തമ്മിൽ വഴക്ക്, ബസ് കാർ എല്ലാവരും മിന്നൽ പണമുടക്ക്”
ഞങ്ങളെ ടൗണിൽ എത്തുന്നതിനു മുമ്പേ ഇറക്കി വിട്ടു.” ബാക്കി പറഞ്ഞത് രമ അമ്മായി ആണ്.
“ഒരു വിധത്തിൽ ആണ് ഓട്ടോ ഒക്കെ കിട്ടിയത്, അല്ലാങ്കിൽ ഞങ്ങൾ അവിടെ പെട്ടേനെ” അവർ തുടർന്നു.
“ഓട്ടോ കിട്ടിയത് നന്നായി അല്ലങ്കി നടന്നു വരേണ്ടി വന്നേനെ” എന്നും കളിയാക്കി പറഞ്ഞ് ഞാൻ നിർത്തി.
ശരിക്കും ഞാൻ ചിന്തിച്ചത് ഇവരെങ്ങാനും ഇൗ സമയത്ത് ബസ് ഇറങ്ങി വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു വന്നിരുന്നെങ്കിൽ 2 യുവ മിഥുനം കൽ പടവിൽ ഇരുന്ന് ഇണ ചേരുന്നത് കാണാമായിരുന്നു.
അത് ഓർത്ത് എനിക്ക് ചിരിയും പേടിയും ഒരേ സമയം അനുഭവപ്പെട്ടു. ഐസിൽ കയ് വെച്ച് കൈ പൊള്ളുന്ന പോലെ ഒരു അവസ്ഥ.
“നീ എന്താടാ ചെക്കാ ആലോചിച്ച് നിക്കുന്നത്, ഞങ്ങളെ ഒന്ന് അകത്തേക്ക് വിട്ടിട്ട് നീ ഇൗ വെയിലും കൊണ്ട് എത്ര വേണേലും ആലോചിച്ച് നിന്നോ” രമ അമ്മായി അതും പറഞ്ഞു എന്നെ തള്ളി മാറ്റി മുന്നിലേക്ക് നടക്കാൻ തുടങ്ങി. ഞാനും പിന്നാലെ നടന്നു.
ഏത് കോളേജ് ആവും ആ അടിയുണ്ടകിയത് എന്ന് ആലോചിക്ക കായിരിന്നു.
“എന്തായാലും നിന്റെ കോളേജ് അല്ല. അത് നീ പൂട്ടിച്ചിതല്ലെ”
അതും പറഞ്ഞ് അവർ രണ്ടുപേരും സിറ്റ് ഔട്ടിൽ കയറി ഇരുന്നു.
ഞാൻ വീണ്ടും പറയാൻ ഒന്നുമില്ലാതെ ഇളിഭ്യനായി തന്നെ നിന്ന് കൊടുത്തു. രമ അമ്മായി ഇങ്ങനെ തന്നെ ആണ്. നമ്മൾ നിന്ന് കൊടുത്ത് തലയിൽ കയറി ചെവി കടിക്കും. അല്ലങ്കിൽ അവരെ പോലെ പെരുമാറുകയും സംസാരിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന വേറെ ആരും ഇല്ല.
രമ അമ്മായി : ഡാ ശ്രീ എവിടെ? അനക്കം ഒന്നും കേൾക്കുന്നില്ല.
ശാരി അമ്മായി: അത് ശരിയാ.. അവൾ എവിടെ,.. നിന്റെ കൂടെ കുലകടവിൽ വന്നില്ലേ..?ഈയിടെ ആയി എന്റെ കൂടെ അവളും കുളകടവിൽ വന്നിരികാരുണ്ടല്ലോ. അതോർത്താവും അമ്മായി ചോദിച്ചത്. പക്ഷേ ആ ചോദ്യം എന്റെ ഉള്ളിൽ ഒരു ഇടി മിന്നൽ പിണർ പോലെ ആണു കൊണ്ടത്.
ഞാൻ “ആ അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നു. നിങ്ങൾ വരുന്നതിന്റെ കുറച്ചു മുന്നേ അകത്തേക്ക് പോയിരുന്നു.”
ഞാൻ ഇത് പറയുമ്പോൾ അകത്തെ ഹാളിൽ ശ്രീ വന്നു നിപ്പുണ്ട്. ഞാൻ പറഞ്ഞത് അവള് കേട്ടിടുണ്ട്. ഒരു പഴയ നരച്ച ഡ്രസ്സ് മാറി ഇട്ടിട്ടാണ് വന്നു നിൽക്കുന്നത്. പക്ഷേ ആ മുഖത്തെ ഭംഗി കൂടിയിട്ടെ ഉള്ളൂ. ഞാൻ പറഞ്ഞ് തീർന്നതും അവളും സിറ്റ് ഔട്ടി ലേക്ക് വന്നു.
അവളു ഡ്രസ്സ് മാറിയതിന് അമ്മായിയുടെ വക ഒരു ചോദ്യം ഉണ്ടാവും എന്ന് ഉറപ്പായിരുന്നു. ഞാൻ പറഞ്ഞതിന്റെ ബാക്കി അവള് പറഞ്ഞോട്ടെ,, രണ്ട് പേരും കൂടി പറഞ്ഞ് കുളമാകണ്ട എന്ന് കരുതി ഞാൻ വലിഞ്ഞു.