കൂടുതൽ വെളിച്ചം വേണ്ടാ എന്നു ഞാനും വിജാരിച്ചു് അതു മോൾക്കും കുറച്ചു ഭയവും നാണവും മാറ്റാം..
ലൈറ്റിട്ട ശേഷം ഞാൻ തിരിച്ചു വന്നപ്പോൾ കാണുന്നത് മോൾ വാതിലിനടുത്തു ചുമരിൽ ചാരി മുഖം താഴ്ത്തി നിൽക്കുന്നതാണ്..
ഇനി കൂടുതൽ മാന്യതയും ഫോർമാലിറ്റിസും നോകിയിട്ട് കാര്യമില്ല..അതു പിന്നെ വലിച്ചു നീട്ടാൻ കാരണമാകും എന്നോർത്തപ്പോൾ ഞാൻ വൈകിയില്ല..
മോൾടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു..
അവളുടെ ഇരു തോളിലും കൈവെച്ചു..
മോൾ തല താഴ്ത്തിതന്നെ നിൽക്കുകയാണ്..
ഞാനെന്റെ വലതുകയ്കൊണ്ടു മോൾടെ തടിയിൽ പിടിച്ചുയർത്തി കൊണ്ടു..
മോളെ…
അവൾ തലയുയർത്തി എന്റെ മുഖത്തു നോക്കാതെ നിന്നു..
എന്തേ.. പേടിയായിട്ടാണോ..?
മ്..
എന്തിനാ പേടിക്കണേ അച്ഛനല്ലേ..
ഇഷ്ടല്ലേ അച്ഛനെ..?
മോൾ അവളുടെ മിഴികൾ മെല്ലെ ഉയർത്തി എന്നെ ഒന്ന് നോക്കിയിട്ട് ..
മ്…
എന്നിട്ടെന്താ ഇങ്ങിനെ ഒരിഷ്ടമില്ലാത്തപോലെ..
അവൾ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല..
പറമോളെ അച്ഛനോട് ദേഷ്യമൊന്നുമില്ലല്ലോ..
അവൾ പയ്യെ ചോദിച്ചു ..
എന്തിനു..?
അതു അച്ഛൻ അങ്ങിനെത്തെ ഇഷ്ടങ്ങളൊക്കെ മോളോട് പറഞ്ഞില്ലേ.. അതു കേട്ടപ്പോൾ..?
ഇല്ലച്ചാ..
അപ്പോ.. മോൾക്കിഷ്ടാനല്ലേ അച്ഛനെ പോലെ…മ്..?
അവൾ മിണ്ടിയില്ല പകരം നാണത്താൽ പൊതിഞ്ഞ ഒരു ചെറിയ പുഞ്ചിരിയായിരുന്നു..
എന്നാൽ താ അച്ഛൻ ചോദിച്ചത്..
അവൾ മെല്ലെ എന്റെ കണ്ണിലേക്ക് നോക്കി നാണവും ചെറിയ ഭയവും നിറഞ്ഞ ഒരു നോട്ടം..
ഞാൻ മോൾടെ കണ്ണിലേക് ഇമവെട്ടാതെ പ്രേമഭാവത്തിൽ നോക്കിയപ്പോൾ മോൾടെ മുഖത്തെ ആ ഭയം മാറി വല്ലാത്തൊരു ലാസ്യ ഭാവത്തോടെ എന്റെ കണ്ണുകൾക്ക് നോക്കി മനുഷ്യനെ കഴപ്പ് കയറ്റുന്ന ഭാവത്തോടെ.