Posted by “ശ്രീജേ.. പറ്റി പോയി.. നീ ഇത് ആരോടും പറയരുത്.. ”
“ഞാൻ ആരോട് പറയാൻ.. എന്നാലും നിങ്ങൾ ഇങ്ങനെ ആവുമെന്ന് കരുതിയില്ല.. ഷാഹിദക ഇവിടെ ഉണ്ടായിട്ട് പോലും നീ ഒരു ചിത്ത പെണ്ണായി.. ഓർക്കാൻ പോലും പറ്റുന്നില്ല ”
അന്ന് ആദ്യമായി ശ്രീജ എന്നെ നീ എന്ന് സംബോധന ചെയ്തു.. ഞാൻ ഉരുകി തീരുകയായിരുന്നു.. ഭൂമി പിളർന്നു അടിയിൽ പോയാൽ മതിയെന്ന് വരെ ചിന്തിച്ചു പോയി..
ഞാൻ വായ തുറന്ന് സംസാരിക്കുന്നുണ്ട് പക്ഷെ ശബ്ദം പുറത്ത് വരുന്നില്ല..
“കെട്ടിയോൻ ഉണ്ടായിട്ട് പിന്നെ എന്താ നീ ഇങ്ങനെ ”
“കെട്ടിയോൻ ഉണ്ടായാൽ മാത്രം മതിയോ.. ”
എന്നോട് അപമാനിതയത്തിലുള ദേഷ്യത്തിൽ പറഞ്ഞു പോയി
“പിന്നെ ”
എനിക്ക് ഒരു അക്ഷരം മിണ്ടാൻ പറ്റിയില്ല
“പറയ്യുന്നോ അതോ ”
അതിൽ ഒരു ഭീഷണി ഉള്ളത് പോലെ തോന്നി.
“നിനക്ക് അറിയാലോ ശ്രീജേ ഇക്കാ അപകടത്തിൽ പെട്ടത് ”
“അറിയാം.. അതിന് ”
“അതിന് ശേഷം ഇക്കാ… ”
എനിക്ക് പറയാൻ വാക്കുകൾ കിട്ടുന്നില്ല..
“ഇക്കാക് എന്താ.. ”
“അത് ഞാൻ നിന്നോട് ഇങ്ങനെയാ പറയുക ”
“ഇത്ത പറ ചിലപ്പോൾ എനിക്ക് സഹായിക്കാൻ പറ്റും.. ”
“എങ്ങനെ.. ”
“അതൊക്കെ ഉണ്ടന്ന് കരുതിക്കോ.. ഇത്ത പറ.. ”
അവൾ എനിക്ക് തന്നിരുന്ന ബഹുമാനം വീണ്ടും തരുന്ന പോലെ തോന്നി.. തോന്നൽ ആയിരുന്നില്ല.. എനിക്ക് വീണ്ടും എനിക്ക് റെസ്‌പെക്ട് തന്ന് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു
“ഇത്ത പേടിക്കണ്ട ഞാൻ ആരോടും ഒന്നും പറയില്ല.. ഇക്കാന്റെ അസുഖം എന്താണെങ്കിലും നമുക്ക് ശരിയാക്കാം.. ”
“അന്നത്തെ അപകടത്തിൽ ഇക്കാക്ക് കാര്യം ആയിട്ട് ഒന്നും പറ്റിയില്ലെങ്കിലും ഇക്കാന്റെ അവിടെത്തെ ബലം നഷ്ട്ടപെട്ടു..”
ഞാൻ എങ്ങനയോ പറഞ്ഞു ഒപ്പിച്ചു..
“അതാണോ.. ഇത്ത ഇങ്ങനെ ”