Posted by “ശരി.. ഞാൻ ആരാണെന്ന് പറഞ്ഞാൽ തന്റെ കഥ പറയുമോ..??”
ഞാൻ ചോദിച്ചപ്പോൾ അവള് ഒന്ന് ആലോചിച്ചു.. എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു..
“ആലോചിക്കാം…”
അവള് അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ അറിയാതെ തന്നെ എന്റെ ചുണ്ടിൽ ഒരു പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു.. ഇവള് ആള് കൊള്ളാലോ..
ഞാൻ തിരിച്ച് ചെന്ന് അവളുടെ അടുത്ത് കട്ടിലിൽ ഇരുന്നു..
അപ്പോഴും അവൾ എന്നെ തന്നെ നോക്കുകയായിരുന്നു…
“ശരി ഞാൻ പറയാം.. എന്റെ പേര് മാർക്കസ്.. തന്റെ സംശയം ശരിയാണ്.. ഞാൻ ഒരു നോവലിസ്റ്റ് ആണ്.. പിന്നെ നാട് വീട് എന്നൊക്കെ ചോദിച്ചാൽ.. പറയാൻ ഒരു ഉത്തരം ഇല്ല.. കുടുംബത്തെ കുറിച്ച് ചോദിച്ചാൽ അതിനും ഒരു ഉത്തരം ഇല്ല.. പിന്നെ ഇങ്ങനെ ഊരൊക്കെ തെണ്ടി നാടൊക്കെ കണ്ട് ഓരോരുത്തരുടെ കഥയും കേട്ട് നടക്കുന്നു.. ഇതൊക്കെയാണ് എന്റെ ജീവിതം..”
ഞാൻ പറഞ്ഞ് നിർത്തിയപ്പോഴും അവള് അൽഭുതത്തോടെ എന്നെ നോക്കുകയായിരുന്നു..
“എന്ത് പറ്റി..?? ഇങ്ങനെ അന്തം വിട്ട് നോക്കുന്നത്..??”
അവള് പെട്ടന്ന് നോട്ടം നിർത്തി പറഞ്ഞു..
“ഏയ് ഒന്നൂല്ല.. ”
“ഇനി തന്റെ ഊഴം ആണ്…” ഞാൻ പറഞ്ഞു..
അവള് വീണ്ടും സംശയത്തോടെ എന്നെ നോക്കി…
“തന്റെ കഥ കേൾക്കാൻ ഞാൻ റെഡി ആയി ഇരിക്കാണ്…”
അവള് എന്നെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചു.. എന്നിട്ട് പറഞ്ഞ് തുടങ്ങി…
“എന്റെ കഥ കേൾക്കുന്നവർക്ക് അത്ര വലിയ കഥയൊന്നും അല്ല.. പക്ഷേ എനിക്ക് അത് വലിയ കഥ തന്നെ ആണ്…”
“നിർത്ത്.. നിർത്ത്..”
അവള് പറഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നപ്പോൾ ഇടക്ക്‌ കയറി ഞാൻ പറഞ്ഞു…
അവള് എന്താ എന്ന ഭാവത്തിൽ എന്നെ നോക്കി…
“കഥ പറയുന്നതൊക്കെ കൊള്ളാം.. പക്ഷേ പറഞ്ഞ് കഴിഞ്ഞ് അവസാനം കരയാനോ മൂഡ് ഓഫ് ആകാനോ ഒന്നും പാടില്ല…”
അതിനു മറുപടിയായി അവൾ ഉറക്കെ പോട്ടിച്ചിരിക്കുകയാണ് ചെയ്തത്..
സത്യത്തിൽ ഇപ്പൊൾ ഞാനാണ് അന്തം വിട്ടത്…
അൽഭുതത്തോടെ നോക്കുന്ന എന്നെ കണ്ട അവള് ചിരി നിർത്തി പറഞ്ഞു…
“ഈ കഥയെ കുറിച്ച് ഓർത്തുള്ള കരച്ചിൽ ഒക്കെ ഞാൻ വർഷങ്ങൾക്ക് മുന്നേ അവസാനിപ്പിച്ചത് ആണ് സാറേ..”
അവളുടെ വാക്കുകൾ കേട്ടപ്പോൾ സത്യത്തിൽ എനിക്ക് തോന്നിയ വികാരം എന്താണെന്ന് അറിയില്ല…
പക്ഷേ മനസ്സുകൊണ്ട് ഞാൻ സന്തുഷ്ടനായിരുന്നു…
“ശരി ബാക്കി പറയൂ…”