Posted by “നവീൻ.. ബഹളം വയ്ക്കരുത് എനിക്ക് കുറച്ച് കാര്യങ്ങൾ സംസാരിക്കാറുണ്ട്.”
“നിനക്കെന്താ വേണ്ടത്. ഞാൻ കുറച്ച് ദിവസമായി നിന്നെ എന്റെ പിന്നാലെ കാണുന്നുണ്ട്.”
ദയനീയത നിറഞ്ഞ സ്വരത്തിൽ അവൾ പറഞ്ഞു.
“നവീൻ എന്നെ സഹായിക്കണം. നവീന് മാത്രമേ എന്നെ സഹായിക്കാനാകു.”
അവളുടെ സ്വരത്തിലെ ദയനീയത കണ്ട് അവൻ ചോദിച്ചു.
“ഞാൻ എന്ത് സഹായിക്കാനാണ്?”
“ഞാൻ എന്താണെന്നും, ഞാൻ ആരാണെന്നും മനസിലാക്കാൻ നവീൻ എന്നെ ഹെല്പ് ചെയ്യണം.”
അവൾ എന്താണ് പറയുന്നതെന്ന് മനസിലാകാതെ അവൻ വാ തുറന്നു നിന്നു പോയി.
“നീ എന്താ ഈ പറയുന്നത്.. നീ എങ്ങനാ എന്റെ റൂമിൽ എത്തിയത്?”
“ഞാൻ നവീന് എല്ലാം മനസിലാക്കി തരാം. പക്ഷെ നവീൻ ബഹളം വയ്ക്കരുത്.”
അവൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ അവളുടെ മുഖത്തു തന്നെ നോക്കി നിന്നു. അവളുടെ മുഖത്തു ഒരു അപേക്ഷ ഭാവം ആയിരുന്നു താളം കെട്ടി നിന്നിരുന്നത്.
“ഓക്കേ.. താൻ ആരാണെന്ന് ആദ്യം പറയൂ..”
“എനിക്ക് ഒന്നും അറിയില്ല. എല്ലാത്തിനും ഉള്ളം ഉത്തരം കണ്ടെത്താൻ നവീൻ ആണ് എന്നെ സഹായിക്കേണ്ടത്. അതിനു മുൻപ് നവീൻ മനസിലാക്കേണ്ട ഒരു കാര്യം ഉണ്ട്.”
“എന്ത്?”
അവൾ നവീന് നേരെ കൈ നീട്ടി. എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു.
“എന്നെ ഒന്ന് തൊട്ടു നോക്കൂ..”
നവീൻ ചോദ്യ ഭാവത്തിൽ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.
“പ്ളീസ്, എന്റെ കൈയിൽ ഒന്ന് തൊട്ടു നോക്കൂ, നവീന്റെ മനസിലെ കുറച്ച് ചോദ്യങ്ങൾക്കുള്ള ഉത്തരം അപ്പോൾ കിട്ടും.”
അവൾ എന്താണ് ഉദ്ദേശിക്കുന്നത് എന്ന് മനസിലാകാതെ നവീൻ അവൾ നീട്ടിയ വലതു കാര്യത്തിലേക്ക് തന്റെ കൈ വെച്ചു. പെട്ടെന്ന് അവന്റെ കണ്ണുകൾ വികസിച്ചു. അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് അവൻ പറഞ്ഞറിയിക്കാൻ പറ്റാത്ത ഒരു ഭാവത്തോടെ നോക്കി.
അവളുടെ കൈയിൽ സ്പർശിക്കാൻ അവനു കഴിഞ്ഞിരുന്നില്ല. ഒരു ലേസർ പ്രതിബിംബത്തിൽ തൊട്ടതെന്നപോലെ അവളുടെ കാട്ടിലൂടെ അവന്റെ വിരലുകൾ കടന്നു പോയി. ഒന്നും കൂടി അവൻ അവളുടെ കൈയിൽ തൊടുവാൻ ശ്രമിച്ചു. ഈ പ്രവിശ്യവും അവനത് കഴിഞ്ഞില്ല.