കുണ്ടികളൊറപ്പിച്ചുകൊണ്ടു പറഞ്ഞു. നിന്റെ പ്രായമതല്ലേടാ! ഈ അമ്മായിക്കതെല്ലാം മനസ്സിലാവും. ഒന്നുമില്ലേലും നീയെന്റെ മോനല്ലേടാ!
ഞാനൊന്നും മിണ്ടാതെ കഞ്ഞിയും പുഴുക്കുമകത്താക്കി. നല്ല വെശപ്പുമുണ്ടായിരുന്നു.
അപ്പോ എങ്ങനാടാ, ഈ തമ്പുരാട്ടീനെ നോക്കുകാന്നൊക്കെ പറഞ്ഞാല് എന്നതാടാ പണി? അമ്മായിയ്ക്ക് വാർത്ത പിടിക്കാനുള്ള താല്പര്യം! എന്റെ പാവം അമ്മയാണേല് ഒരക്ഷരം പോലും കഴിഞ്ഞ മൂന്നു ദിവസത്തിൽ ചോദിച്ചിട്ടില്ല.
അതമ്മായീ… അവരടെ കൂടെ പറയുമ്പോഴൊക്കെ വേണം. വക്കീലിനെ കാണുമ്പോ കുടെ വേണം. നോട്ടെഴുതണം. പുസ്തകം വായിച്ചുകേൾപ്പിക്കണം…
എപ്പഴും വേണമെന്നു വെച്ചാല് അവരു കുളിക്കുമ്പോ ചൂടുവെള്ളം കോരിയൊഴിക്കണോടാ? അമ്മായി മുന്നോട്ടാഞ്ഞു.
കുളിക്കുമ്പോഴല്ലമ്മായീ.. ആ കൊഴുത്ത സ്ത്രീയുടെ തടിച്ച മുലകളും, ആ വായിൽനിന്നും ഉയർന്ന ഏലയ്ക്കായുടെ മണവും, ആ ദേഹത്തുനിന്നും പ്രസരിച്ച ചൂടുമെല്ലാം എന്നെയിത്തിരി മയക്കി നാവിന്റെ കെട്ടഴിച്ചു… ഞാനപകടം മനസ്സിലാക്കും മുന്നേ.
ഓഹോ! അമ്മായിയുടെ കൊഴുത്ത മുലകളുടെ വെട്ടിലേക്കൂർന്നിറങ്ങിയ താലിമാല തിളങ്ങി. ആ വെളുത്ത മുലകൾ ശ്വാസമെടുക്കുമ്പോൾ പൊങ്ങിത്താണു.. പിന്നെപ്പഴാടാ? ആ കണ്ണുകൾ തിളങ്ങി. അവയിലെ മുനവെച്ച ചോദ്യങ്ങൾ എതിരിടാനായില്ല..
അത്…പെടുക്കുമ്പഴും തൂറിക്കഴിഞ്ഞും…. ഞാൻ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു.
ഏഹ്! ആ വായ പൊളിഞ്ഞുപോയി! ഉറക്കെച്ചിരിക്കും എന്നു ഞാൻ കരുതിയ അമ്മായി ഒരു നിമിഷം അന്തം വിട്ടിരുന്നു! നീ! തമ്പുരാട്ടീടെ?
ഉം. ഞാൻ തലകുലുക്കി.
അമ്മായി നെടുവീർപ്പിട്ടു. എന്റെ പാത്രങ്ങളെടുത്തെണീറ്റു. ഞാൻ പോയി കൈ കഴുകി.
അടുക്കളയുടെ തൊട്ട് ഒരു കല്ലുകെട്ടിയ നിലമുണ്ടായിരുന്നു. അവിടെ ഓലമെടഞ്ഞതുകൊണ്ടു മറച്ചിരുന്നതിന്റെ പിന്നിലായിരുന്നു കിണറ്. തിണ്ണയ്ക്കപ്പുറം കുളിമുറി.
എടാ ആ തൊട്ടീലിത്തിരി വെള്ളം കോരി നിറച്ചേ. അമ്മായി അടുക്കളയിൽ നിന്നും വിളിച്ചുപറഞ്ഞു. ഞാൻ അന്നു ഞങ്ങളുടെ നാട്ടിൽ പല വീടുകളിലും കിണറിൻകരയിലുണ്ടായിരുന്ന കൽത്തൊട്ടിയിൽ വെള്ളം കോരിനിറച്ചു.
അടുക്കളയിൽ നോക്കിയപ്പോൾ ആരുമില്ല.
അമ്മായീ? ഞാൻ വെളിയിൽ വന്നു. നീലാ…കുളിമുറിയിൽ നിന്നുമൊരു വിളി. നീ കുറച്ചു വെള്ളം കൊണ്ടുവാടാ. ചെറിയ തൊട്ടിയിൽ വെള്ളവുമെടുത്ത് ഞാൻ ചാരിയ വാതിൽ തുറന്നു. സത്യം പറഞ്ഞാൽ തുറന്നത് ജീവിതത്തിലെ ഒരു വഴിത്തിരിവിന്റെ വാതിലായിരുന്നു.
ആദ്യം അമ്മായിയെ കണ്ടില്ല. ഇത്തിരി മങ്ങിയ വെട്ടത്തിൽ കണ്ണുമിഴിയാനും സമയമെടുത്തു.
എടാ… ഇവിടെ! വിളികേട്ട് വശത്തേക്ക് നോക്കിയപ്പോൾ ചങ്കിടിപ്പും, കുണ്ണമുഴുപ്പും ഠപ്പേന്ന് കൂടി.