എന്തായാലും അവള് ഉടനെ വരാനിടയില്ല. എങ്കിലും സൂക്ഷിക്കണം. ശ്യാമളയുടെ വീട് അവിടെ നിന്നാല് വ്യക്തമായി കാണാം. രണ്ടുംകൂടി ആ വീടിന്റെ മുന്നിലെ വരാന്തയില് ഇരുന്നപ്പോള് പിള്ള വേഗം മായയുടെ മുറിയിലേക്ക് ചെന്നു. ടേപ്പും കൈയില് പിടിച്ച് കാത്തു നില്പ്പുണ്ടായിരുന്നു അവള്.
“പുറത്ത് വാ മോളെ. അവിടെ നിന്നാല് അവളെ കാണാം” കിതപ്പോടെ അയാള് പറഞ്ഞു. മായ തലയാട്ടിയിട്ട് അയാളുടെ പിന്നാലെ ചെന്നു.
സ്വീകരണമുറിയുടെ തന്നെ ഭാഗമായ തീന്മുറിയുടെ ജനലിന്റെ അരികിലായിരുന്നു അവര്. അവിടെ ഡൈനിംഗ് ടേബിളിന്റെ ഒരു കസേര നീക്കി പിള്ള അതിലിരുന്നു. മായ ടേപ്പ് നല്കിയിട്ട് അയാളുടെ മുന്നിലേക്ക് കേറി നിന്നിട്ട് മുടി കെട്ടി. അവളുടെ വിയര്പ്പിന്റെ രൂക്ഷഗന്ധം പിള്ളയെ വിഴുങ്ങി. ഉന്മാദലഹരി പകരുന്ന സ്ത്രൈണഗന്ധം.
അയാള് അകലെ ഇരിക്കുന്ന ഭാര്യയെ നോക്കി. രണ്ടും സംസാരത്തിലാണ്.
“അടുക്കളേടെ കതകങ്ങ് അടയ്ക്കാം അച്ഛാ” കടി മൂത്ത മായ അക്ഷമയോടെ പറഞ്ഞു. അയാള് പേടിച്ചു പേടിച്ചാണ് ചെയ്യുന്നതെന്ന് അവള്ക്ക് തോന്നിയിരുന്നു.
“അപ്പം അവള് വന്നാലോ”
“അന്നേരം തുറക്കാം. പൂച്ച കേറാതിരിക്കാന് അടച്ചതാന്നു ഞാന് പറഞ്ഞോളാം” ഊക്കാന് മുട്ടിനിന്നിരുന്ന അവള്ക്ക് എല്ലാറ്റിനും പരിഹാരം ഉണ്ടായിരുന്നു.
അയാള് സമ്മതിച്ചതോടെ അവള് വേഗം ചെന്ന് അടുക്കള അടച്ചു.
“മുറീല് വാ അച്ഛാ” തിരികെയെത്തിയ മായ വിളിച്ചു.
പിള്ള ദൂരെയിരിക്കുന്ന ഭാര്യയെ നോക്കിയിട്ട് മരുമകളുടെ പിന്നാലെ ചെന്നു. അവളുടെ മുറിയിലെ ജനാലകള് എല്ലാം അടച്ചിരിക്കുകയായിരുന്നു.
“വേഗം നോക്ക് അച്ഛാ” മായ കൈകള് പൊക്കി വിയര്ത്ത കക്ഷങ്ങള് അയാളെ കാണിച്ചു.
പിള്ള കട്ടിലില് ഇരുന്നപ്പോള് മായ അയാളുടെ നേരെ മുന്പിലെത്തി നിന്നു. പിള്ള അവളുടെ ചന്തികളില് ടേപ്പ് ചുറ്റി.
“തുണീടെ പുറത്തൂടെ ചുറ്റിയാ ശരിക്കുള്ള അളവ് കിട്ടുവോ?” അയാളുടെ തുടകളുടെ ഇടയിലേക്ക് കൂടുതല് കയറിക്കൊണ്ട് മായ ചോദിച്ചു.
പിള്ള വിറച്ചു; അയാളുടെ കൈകള് വളരെയും.
“പിന്നെ…”
“കൃത്യം അളവ് വേണ്ടേ..” മായ ആടിയാടി വിരലൂമ്പി. പിള്ള സ്തംഭിച്ച് ഇരുന്നുപോയി.
“ഒരു മിനിറ്റ്”
മായ വേഗം ചെന്ന് നോക്കി. അമ്മായിയമ്മ സംസാരത്തില് മുഴുകിയിരിക്കുന്നു. ഇനി എന്തായാലും പേടിക്കാനില്ല. നാലുമണി എങ്കിലും ആകാതെ അമ്മ വരാന് പോകുന്നില്ല.