“ഓർമ്മ ഉണ്ടെന്ന് തോന്നുന്നു, ഡയൽ ചെയ്തു നോക്കട്ടെ” ഫോൺ കയ്യിലെടുത്തു നമ്പർ ഡയൽ ചെയ്ത് ചെവിയോട് ചേർത്തു
“ഭാഗ്യം നമ്പർ മാറിയില്ല, അവൾടെ കാളർ ട്യൂൺ തന്നെ”
“ഹലോ.. മോളെ ഇത് ഞാനാ. എന്റെ നമ്പർ ഓഫ് ആയി പോയി ഇത് എന്റെ കൂടെ ട്രാവൽ ചെയ്യുന്ന പുള്ളിടെ നമ്പർ ആണ്.. ഞാൻ അര മണിക്കൂർ കൊണ്ട് കലൂർ എത്തും.. നീ അവിടെ തന്നെ വേണേ.. ഓക്കേ ബൈ” ഫോൺ തിരികെ കൊടുത്ത അവൾ അവനോടു ചോദിച്ചു
“ജിൻസ് എവിടാ സ്റ്റേ, ഞങ്ങൾ ഡ്രോപ്പ് ചെയ്യാം”
“അതൊന്നും വേണ്ട ഞാൻ ഊബർ പിടിച്ചു പൊക്കോളാം, ആൻ കലൂർ അല്ലെ ഞാൻ വൈറ്റില ആണ് ഇറങ്ങുന്നേ, എന്റെ ഹോട്ടൽ അവിടെ അടുത്താ”
ബസ് കണ്ടക്ടർ കലൂർ ആരെങ്കിലും ഇറങ്ങാനുണ്ടോ എന്ന് ചോദിക്കുന്നത് കേട്ട് ആൻ ഇറങ്ങാൻ തയ്യാറെടുത്തു.
“ഞാൻ അപരിചിതരോട് അത്ര അധികം സംസാരിക്കുന്ന കൂട്ടത്തിൽ ഒന്നും അല്ല, പക്ഷെ ജിതിനോട് എനിക്ക് പണ്ട് പരിചയം ഉണ്ടായിരുന്ന ആരോടോ ഉള്ള പോലെ ഒരു അടുപ്പം”
“സെയിം പിഞ്ച്” അവൻ അവൾക്കൊരു ഫിസ്റ് പഞ്ച് കൊടുത്തു പറഞ്ഞു
“ഞാൻ ഇവിടെ ഇറങ്ങുന്നു, വീണ്ടും കാണാം” അവൾ യാത്ര പറഞ്ഞു കൈ കൊടുത്തു നടന്നു
അവൻ അവളിരുന്ന സീറ്റിലേക്ക് നോക്കി, ആൻ ഫോൺ എടുക്കാൻ മറന്നു. ചാർജ് ഇല്ലാത്ത ഫോൺ ബസിൽ തന്നെ ഇട്ടിട്ടു പോയി.
ബസ് അപ്പോഴേക്കും വൈറ്റില എത്താറായിരുന്നു. അവൻ ആ ഫോൺ പോക്കറ്റിൽ ഇട്ടു. മുകളിൽ നിന്ന് തന്റെ ബാഗും എടുത്ത് പുറത്തേക്ക് നടന്നു..
ഇപ്പോ തന്നെ വിളിച്ചു പറയണോ, ഫോൺ കാണാതെ വിഷമിച്ചു ഇരിക്കാണെങ്കിലോ. എന്താണെങ്കിലും വിളിക്കാം. അവൻ ഫോൺ എടുത്ത് അവസാനം ഡയൽ ചെയ്ത നമ്പറിൽ വിളിച്ചു.
“ഹലോ” ഫോൺ അറ്റൻഡ് ചെയ്ത ഉടനെ അവൻ പറഞ്ഞു
“ഹലോ പറഞ്ഞോളൂ” അത്ര ഒന്നും മധുരമില്ലാത്ത പക്ഷെ കേൾക്കാൻ ഇമ്പമുള്ള ശബ്ദത്തിൽ മറു വശത്തു നിന്ന് മറുപടി
“ജിൻസ് ഹിയർ.. ആൻ ഉണ്ടോ അടുത്ത്? പുള്ളിക്കാരി ഫോൺ ബസിൽ മറന്നു വെച്ചു”
“ഞാൻ കൊടുക്കാം” ഫോൺ കൈ മാറുന്ന ശബ്ദം അവ്യക്തമായി എന്തോ പറയുന്നുമുണ്ട്
“ഹലോ ജിൻസ്.. താങ്ക് ഗോഡ്.. ഞാൻ നാളെ ബസ് അന്വേഷിച്ചു പോവണമെന്ന് വിചാരിച്ചു ഇരിക്കയായിരുന്നു”
“എന്റെ നമ്പറിൽ ഒന്ന് വിളിച്ചു നോക്കാമായിരുന്നില്ലേ”
“നമ്പർ ഇല്ലാലോ എന്റെ കയ്യിൽ”