“ഡീ… കുത്തിച്ചി മൈമൂനാ… നിൻറെ ആ മൈരാനുണ്ടോടി അവിടെ…”
അതും പറഞ്ഞാണ് അന്നമ്മ ബഷീറിന്റെ വീട്ടിലേക്ക് കയറിച്ചെന്നത്..
“ദേ… തള്ളെ.. മര്യാദക്ക് സംസാരിക്കണം വൃത്തികേട് പറഞ്ഞാലുണ്ടല്ലോ..”
“എന്താടി മൈരേ നീ എന്നെ വിളിച്ചത്… തള്ളേന്നോ… എനിക്കും നിൻറെ വയസ്സൊക്കെ തന്നെയേ ഒള്ളു..”
“എന്നെ തെറി വിളിക്കാനാണ പുണ്യാളത്തി ഇങ്ങോട്ട് ഇറങ്ങിയേ… ”
“എവിടെടി നിൻറെ കുണ്ണ…”
“ദേ.. ഞാൻ പറഞ്ഞു മര്യാദക്ക് സംസാരിക്കണംന്ന്….”
“ഇല്ലേൽ നീ എന്തോ ചെയ്യൂവെടി… നീ അവനെ ഇങ്ങോട്ട് വിളിക്ക്..”
“മൂപ്പർ ഇവിടെ ഇല്ല…”
“മ്മ്… നിക്കറിയ… എന്നെ കണ്ടിട്ട് മുങ്ങിയതാ.. ആ മൈരൻ… പൂറിമോൻ..”
“ദേ.. തള്ളെ ഞാൻ പറഞ്ഞു എൻറെ കെട്ട്യോനെ പറഞ്ഞാലുണ്ടല്ലോ…”
“ഞാൻ അവനെ ഇനിയും വിളിക്കുമെടി… എന്റെ ചെക്കനൊരു പെണ്ണ് നോക്കാൻ പറഞ്ഞിട്ട് നിന്റെ ആ പരനാറി പൂറി മോൻ ഇപ്പൊ എന്നെ കാണുമ്പോ മുങ്ങിനടക്കാ…”
“നിൻറെ മോൻ പെണ്ണ് കിട്ടാത്തെ.. എൻറെ കെട്ട്യോൻകരണല്ല… നിൻറെ മോന്റെ സ്വാഭാവം കൊണ്ടാ…”
“എൻറെ മോൻ എന്താടി കൂത്തിച്ചി കൊഴപ്പം…”
“നിൻറെ മോൻ കട്ടും പെണ്ണും പിടിച്ചും നടക്കുവല്ലേ…? പിന്നെ എങ്ങനാടി പൂറി തള്ളെ നാട്ടുകാർ പെണ്ണ് തരുന്നേ..”
“ദേ… മൈമൂന മൈരേ.. എന്റെ മോനെ കുറിച്ച് വേണ്ടാതീനം പറഞ്ഞാലുണ്ടോ… നിന്റെ കന്തരിഞ്ഞു പട്ടിക്കിട്ടുകൊടുക്കും പൂറി..”
“മ്മ്.. ഇങ് വാടി അരിയാൻ… ഞാൻ നിന്ന് തരാടി…. നിനക്ക്..”
“അവനെ എന്റ്റെ കൈവാക്കിന് ഒരിക്കൽ കിട്ടും അന്ന് ഞാൻ എടുത്തോളാം…”
എന്നും പറഞ്ഞു അന്നമ്മ പോകാൻ ഒരുങ്ങി..
“നിൻറെ മോൻ ഈ നാട്ടീന്ന് പെണ്ണ് കിട്ടൂലെടി… നോക്കിക്കോ..”
“അത് നീ ആണോടി.. പൂറി തീരുമാനിക്കുന്നത്… നോക്കിക്കോ നിന്റെ മുന്നിലൂടെ ഒരു കിളിപോലത്ത പെണ്ണിനേം കൊണ്ട് എൻറെ മോൻ പോകുന്നത് … മൈരേ..”
“മ്മ്… നോക്കി ഇരുന്നോ ഇപ്പൊ വരും കിളി… കിളി അല്ല വല്ല കാക്കയും വന്നാൽ മതി…”
“നീ ചിലക്കല്ലടി… പട്ടീടെ മോളെ…..’