“ഇത് നടക്കും കൊച്ചെ… ൻറെ മനസ്സ് പറയുന്നു..”
“മ്മ്..” അവൻ മൂളി കൊണ്ട് അകത്തേക്ക് പോയി.
പിറ്റേദിവസം അന്നമ്മയും പത്രോസും ആയിഷുമ്മയും പെണ്ണ് കാണാൻ പോയി. ഒരു പാടത്തിന് ചാരി ഒരു കുഞ്ഞു വീട്. ഓട് മേഞ്ഞിട്ടുണ്ട്, പക്ഷെ അവിടേം ഇവിടേം ഇടിഞ്ഞിട്ടുമുണ്ട്. വല്യ വലിപ്പമൊന്നും ഇല്ലെങ്കിലും കുഴപ്പമില്ലാത്ത ഒരന്തരീക്ഷം. വീടും പരിസരവും അന്നമ്മക്ക് നന്നായി ബോധിച്ചു.
അവര് വീട്ടിലേക്ക് കയറി ഇരുന്നു. കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് പെണ്ണ് ചായേം കൊണ്ട് വന്നു. വല്യ നിറമില്ലെങ്കിലും നല്ല മുഖഛായയുള്ള കുട്ടി. ചുണ്ടിലൊരു ചിരിയുണ്ട്. അത്യാവശ്യം ഹൈറ്റും വെയിറ്റുമുണ്ട്.
മുലകൾക്കും ചന്തിക്കും നല്ല മുഴപ്പുമുണ്ട്. ‘തന്റെ കൊച്ചിന്റെ കഴപ്പ് തനിക്ക് നന്നായി അറിയുന്നതാണ്. കുറച്ച് ശരീരം ഒക്കെ ഇല്ലെങ്കിൽ പറ്റില്ല’. പെണ്ണിനെ അന്നാമ്മക്കും അതിലേറെ പത്രോസിനും ബോധിച്ചു. പത്രോസ് അന്നമ്മയെ നോക്കി ചിരിച്ചു.
“കുട്ട്യോൾക്ക് എന്തെലും പറ്യാൻണ്ടങ്കിൽ ആയിക്കോട്ടെ…” ആയിഷുമ്മ പറഞ്ഞു.
“അതിന് മുന്നേ എനിക്കൊന്ന് മോളോട് സംസാരിക്കണം..” അന്നമ്മ പറഞ്ഞു.
പെണ്ണും അന്നമ്മയും മുറ്റത്തേക്കിറങ്ങി.
“മോളെ പേരെന്താ..”
“സിന്ധു..”
“മോൾക്ക് എൻറെ മോനെ ഇഷ്ട്ടായോ..?”
“മ്മ്..”
“അവനെ പറ്റി ആയിഷുമ്മ എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞിരുന്നോ..?”
“മ്മ്.. പറഞ്ഞിരുന്നു..”
“എന്ത്..?
“ക.. കള്ള…കള്ളനാണന്ന്..” അവൾ വിക്കി പറഞ്ഞു.
“മ്മ്.. അവൻ കള്ളനാണ്.. പക്ഷെ നാട്ടുകാർക്ക് സംശയം മാത്രേ ഒള്ളു.. അത്രക്ക് മിടുക്കനാണ് അവൻ..” ചുണ്ടിൽ ഒരു ചിരി വിടർത്തി അഭിമാനത്തോടെ അന്നമ്മ പറഞ്ഞു.
“അമ്മേന്റെ.. മിടുക്കാണല്ലേ..” സിന്ധു ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“മ്മ്.. ആയിഷുമ്മ അതും പറഞ്ഞോ..”
“മ്മ്..”
“ആയിഷുമ്മ എല്ലാം പറഞ്ഞ സ്ഥിതിക്ക് ഇനി ഇപ്പൊ ഒന്നും സംസാരിക്കാനില്ലലോ.. മോൾക്ക് ഇത് പറ്റില്ലെങ്കിൽ ഞങ്ങൾ പോയിക്കൊള്ളാം.. അവനോട് ഈ കല്യാണം നടക്കില്ലെന്ന് മോൾ നേരിട്ട് പറഞ്ഞാൽ അവൻ വിഷമാവും അത് കൊണ്ട ഞാൻ ആദ്യം മോളോട് സംസാരിക്കാൻ വന്നേ..”