ഇത്രയും ഭക്ഷണം ഉണ്ടാക്കണമെങ്കിൽ താൻ വന്ന അതെ സമയത്ത് തന്നെ വരേണ്ടതാണല്ലോ.
അങ്ങനെയാണെങ്കിൽ റൂമിൻറെ ഡോർ പോലും അടക്കാതെ ഞങ്ങൾ കാട്ടി കൂട്ടിയതെല്ലാം അവര് കണ്ട് കാണില്ലേ…?” അനിതക്ക് ഉള്ളിൽ ഒരു ചമ്മൽ തോന്നി.
തൻറെ ചമ്മലോർത്ത് അനിതക്ക് തന്നെ ചിരി വന്നു.
“നാരായണി ചേച്ചി എപ്പോഴാ വന്നേ…?” നാരയാണി അടുക്കളയിലേക്ക് പോയപ്പോ അനിത അർജുനോട് ചോദിച്ചു.
“നിങ്ങൾ റൂമിൽ കേറിയപ്പോ വന്നു…”
“അയ്യേ… നമ്മൾ ഡോർ പോലും അടച്ചിലർന്നല്ലോ… അവർ കണ്ട് കാണോ…?”
“പിന്നെ കാണാതെ..ഹ ഹ ഹ ” ശ്വേതയാണ് മറുപടി പറഞ്ഞത്..
“അയ്യേ… ഛെ.. മോശായി..”
“ടീച്ചറുടെ നാണം ഇത് വരെ മാറിയില്ലേ… ഹ ഹ ഹ ” ശ്വേത ടീച്ചറെ കളിയാക്കി ചോദിച്ചു.
“ആ.. ആഹ്.. അത്.. അതല്ല… അവര് കണ്ട് കാണുമെന്നോർത്തപ്പോൾ… ഒരു.. ഒരു ചമ്മൽ..” ടീച്ചർ വിക്കി വിക്കി ചമ്മലോടെ പറഞ്ഞു.
“ടീച്ചർ ചമ്മണ്ട… ചേച്ചി നമ്മുടെ സ്വന്തം ആളാ…” ശ്വേത ടീച്ചറെ നോക്കി കണ്ണിറുക്കി കാണിച്ചു.
“മ്മ്..” ടീച്ചർ പ്ലേറ്റിൽ നിന്നും ഭക്ഷണം കഴിച്ചു തുടങ്ങി.
നാരായണി ഫ്രിഡ്ജിൽ നിന്നും രണ്ടു കുപ്പി വെള്ളം രണ്ടു കൈകളിലുമായി തൻറെ മാറോട് ചേർത്ത് വെച്ച് കൊണ്ട് ഹാളിലേക്ക് കയറിവന്നു.കുപ്പികൾ മേശയിൽ വെച്ചു.
അതെ സമയം ടീച്ചർ നാരായണിയെ ശ്രദ്ധിക്കുകയായിരുന്നു.
ഭക്ഷണം വിളമ്പുന്നതിനും പാത്രങ്ങൾ എടുക്കുന്നതിനും വെക്കുന്നതിനും ഒക്കെ ഒരു ഒഴുക്കുള്ള ചലനങ്ങളായിരുന്നു നാരായണിക്ക്.
കണ്ടാൽ ഒരു മുപ്പത്തഞ്ച് വയസ്സ് തോന്നിക്കും.
താൻ ചേച്ചി എന്ന് വിളിക്കണ്ട എന്ന് അനിത മനസ്സിൽ കരുതി.
വീട്ട് ജോലികൾ ചെയ്യുന്നത് കൊണ്ടാവും നല്ല ഒതുങ്ങിയ ശെരീരം.
കൂടുതൽ തടിയോ കൂടുതൽ മെലിച്ചിലോ ഇല്ല.
ഇരു നിറം.
നല്ല ചേലുള്ള മുഖം.
തുടുത്ത കവിളുകൾ.
മുടി പിന്നിലേക്ക് തരിക പോലെ കെട്ടി വെച്ചിരിക്കുന്നു, അതിൻറെ മുഴപ്പും കറുപ്പും കണ്ടാൽ അറിയാം നല്ല വലിപ്പമുള്ള മുടികളാണെന്ന്.
കഴുത്തിലും നെറ്റി തടത്തിലും വിയർപ്പ് തുള്ളികൾ.