അവൾ അവളുടെ മേശക്കടിയിൽ വെച്ച ട്രാവൽ ബാഗും എടുത്ത് കാബിനിലേക്ക് വന്നു.
ബാഗ് തുറന്നു അവൾ ഡ്രെസ്സെടുത്തിടാൻ തുടങ്ങി.
ബാഗിൽ നിന്നും ഒരു പിങ്ക് പാന്റിയെടുത്തു.
“ശ്രുതി.. ” അയാൾ അവളുടെ പിറകിലൂടെ കെട്ടി പിടിച്ചു വിളിച്ചു.
“മ്മ്..” അവൾ മൂളി.
“എന്നോട് ദേഷ്യമുണ്ടോ..?”അവൾ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.
പാന്റിയുടെ ഇലാസ്റ്റിക്കിൽ പിടിച്ചു ഞെരിച്ച് കൊണ്ട് ഒന്നും മിണ്ടാതെ നിന്നു.
“എനിക്ക് എന്നെ നിയന്ത്രിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.. സോറി..” അയാൾ ഒട്ടും ആത്മാർത്ഥതയില്ലാതെ ക്ഷമാപണം നടത്തി.
അപ്പോഴും അവൾ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.
അവളുടെ പ്രതികരണം ഒന്നും കാണാഞ്ഞപ്പോൾ അയാൾ അവളെ വിട്ട് മാറി.
“ഞാൻ ചെയ്തത് തെറ്റാണ്.. പക്ഷെ പറ്റിപോയി… നീ ഒരു വക്കീലല്ലേ.. ഏതൊക്കെ നിയമങ്ങൾ കൊണ്ട് എൻറെ പേരിൽ കേസ് കൊടുക്കാൻ പറ്റുന്നോ അതൊക്കെ കൊടുത്തോ… തനിക്ക് ഇപ്പൊ തന്നെ പോലീസിനെ വിളിക്കാം… ഇനി എന്നെ നീ പേടിക്കണ്ട.. ഞാൻ ഒന്നും ചെയ്യില്ല..” അവൾ നഗ്നയായി നിന്ന് കൊണ്ട് തന്നെ ഒന്നും ഉരിയാടാതെ കയ്യിലെ പാന്റിയും പിടിച്ചു നിന്നു.
“തെളിവ് വേണെങ്കിൽ ഞാൻ തരാം.. സിസിടിവി വീഡിയോ ഉണ്ടല്ലോ..” അത് കേട്ട് അവൾ ഒന്ന് ഞെട്ടി, തിരിഞ്ഞയാളെ നോക്കി.
അയാൾ ലോക്കർ തുറന്ന് ഹാർഡ് ഡിസ്ക്ക് എടുത്ത് ടേബിളിൽ വെച്ചു.
“നീ ചെന്നൈക്ക് വരണ്ട…ഞാൻ പോയിക്കൊള്ളാം..” അതും പറഞ്ഞു ഓഫിസിന്റെ ചാവി ഹാർഡ് ഡിസ്ക്കിന്റെ അടുത്ത് വെച്ചു.
“ഈ നേരത്ത് ഇനി പോകാൻ പറ്റില്ലാലോ.. രാവിലെ പോയ മതി..”
അയാൾ ബാഗുമെടുത്ത് പുറത്തേക്ക് പോയി. ഹാളിലൂടെ മെയിൻ ഡോറിന്റെ മുന്നിലെത്തിയപ്പോൾ പിന്നിൽ നിന്നും അവളുടെ വിളികേട്ടു.
“സാറേ…”
അയാൾ തിരിഞ്ഞു നോക്കി.
അവൾ നഗ്നയായി തന്നെ ആ പാന്റിയും കയ്യിൽ പിടിച്ച് നിൽക്കുന്നു.
അയാൾ അവൾക്ക് അഭിമുഖമായി തിരിഞ്ഞു നിന്ന് ഒന്നും മിണ്ടാതെ തലകുനിച്ച് നിന്നു.
“സാറേ.. ഞാനും ഉണ്ട് ചെന്നൈക്ക്..”
അയ്യാൾ അത് കേട്ട് തല ഉയർത്തി.
അയാൾ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു.
കയ്യിലെ ബാഗ് ഒരു ചെയറിൽ വെച്ചു.
“നിനക്ക് കേസ് കൊടുക്കാം കൊടുക്കാതിരിക്കാം അത് നിന്റെ ഇഷ്ട്ടമാണ്, പക്ഷെ ഇപ്പൊ നീ എൻറെ കൂടെ വന്നാൽ ഇനിയും പാടില്ലാത്തത് നടക്കും.. എനിക്ക് എന്നെ നിയന്ത്രിക്കാൻ പറ്റിയെന്ന് വരില്ല..So നീ വരാതിരിക്കുന്നതാണ് നല്ലത്.” അതും പറഞ്ഞു അവളുടെ തോളിൽ കൈ വെച്ചു.
അവളെ തന്നിലേക്കടുപ്പിച്ച് അയാൾ അവളുടെ കവിളിൽ ഉമ്മ വെച്ചു.
എന്നിട്ട് ബാഗുമെടുത്ത് തിരിഞ്ഞു നടന്നു.