രേഷ്മ തല കുമ്പിട്ട് ഇരുന്നു…
അവൾ അപ്പോഴും മറ്റൊരു ചിന്തയിൽ ആയിരുന്നു…
” ഇല്ല … ആരും ചെയ്യില്ല….
പരസ്പരം സ്നേഹിക്കുന്നവർ അല്ലാതെ ആരും തന്റെ ജീവൻ വിട്ടുകൊടുക്കാൻ തയ്യാറായിട്ടില്ല ”
അവൾ വല്ലാതെ ആദി പൂണ്ട് ഇരിക്കുകയാണ് എന്ന് അവന് മനസ്സിലായി…
എന്തോ വിഷമം അവളെ അലട്ടുന്നുണ്ട് എന്ന കാര്യവും അവൻ വിസ്മരിച്ചില്ല
സജീഷ് അവളുടെ തോളിൽ തന്റെ ഇരുകൈകളും വച്ചു…
” ഇല്ല ….
നീ പറഞ്ഞത് ശരിയാണ്…
ഞാൻ ഒരിക്കലും ആത്മഹത്യ ചെയ്യില്ല….
‘അമ്മ മരിച്ചാലും, നീ മരിച്ചാലും…
പക്ഷെ ഞാൻ നീയുമായി പ്രണയത്തിൽ ആയിരുന്നെങ്കിൽ ചിലപ്പോൾ ഞാൻ അത് ചെയ്യുമായിരുന്നു…. ”
” അത് എന്തുകൊണ്ടാണ് എന്നറിയോ??? ”
ഒരു മനുഷ്യന്റെ ഏറ്റവും പൊട്ട മുഖവും, ഏറ്റവും വൃത്തികെട്ട മുഖവും കണ്ടിട്ടും അയാളെ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നവർ ആണ് പ്രണയിനി…”
” അമ്മയുടേം ഭാര്യയുടേം ഒക്കെ മുൻപിൽ നമ്മൾ നന്നായി നിൽക്കാൻ ശ്രമിക്കും… ”
എപ്പോഴും ഒരു ഇമേജ് ഇടിയതിരിക്കാൻ നോക്കും…
” അവര് നമ്മളെ വിട്ട് പോവില്ല എന്ന ഒരു ധൈര്യം ഒക്കെ നമ്മുടെ ഉള്ളിൽ തന്നെ ഉണ്ടാവും… ”
” പക്ഷെ പ്രേമിക്കുന്നവർ അങ്ങനെ അല്ല… ”
” അവിടെ നിബന്ധനകൾ ഇല്ല, നിയമങ്ങൾ ഇല്ല… ”
പ്രണയം മാത്രം…
രേഷ്മ ആ വാക്കുകൾ നെഞ്ചിലേക്ക് ആവാഹിച്ചു…
” അപ്പോൾ അവൻ എന്നോടുള്ള പ്രണയത്തിൽ ഇല്ലാതാവുകയായിരുന്നു… ”
അലിഞ്ഞില്ലാതാവുകയായിരുന്നു…
” ഇപ്പൊ എന്തിനാ അതൊക്കെ ഓർക്കുന്നത്… ”
ആ കുട്ടി രക്ഷപ്പെട്ടു ല്ലോ… ”
നീ കിടക്ക്… ”
സജീഷ് അവളെ കിടത്തി…
” അവൾ അപ്പോഴും ചിന്തയിൽ ആയിരുന്നു… ”
അവൾക്കു പോലും നിശ്ചയമില്ലാത്ത ചിന്തകളിൽ.
” പിറ്റേന്ന് അതിരാവിലെ എഴുന്നേറ്റ് അവൾ വീട്ടിലെ ജോലികൾ തുടങ്ങി…
അമ്മ എഴുന്നേറ്റു വരുമ്പോഴേക്കും അവൾ അത്യാവശ്യം പണികൾ എല്ലാം തീർത്തു വക്കും,
ആദ്യം മുറ്റമടി ആയിരുന്നു…
പിന്നെ അടുപ്പ് കത്തിച്ച് ചായ തിളപ്പിച്ചു,
കാലത്തെ ഭക്ഷണത്തിന് ഉള്ള അരി കഴുകി അടുപ്പത്തിട്ടു,
പിന്നീടായിരുന്നു പല്ലുതേപ്പും, കുളിയുമൊക്കെ…
അതെല്ലാം കഴിഞ്ഞു വരുമ്പോഴേക്കും ‘അമ്മ എഴുന്നേറ്റു വന്നിട്ടുണ്ടാവും… അമ്മക്ക് ചായ കൊടുക്കലാണ് അടുത്ത പണി…
പക്ഷെ ‘അമ്മ അത് കുടിക്കാൻ വൈകും…