” ഹമ്മമ്മം… ”
സുഖം…
ശിവേട്ടൻ എവിടർന്നു ഇത് വരെ…”
അവൾ വിവശതയോടെ ചോദിച്ചു…” ഒരു തീർത്ഥാടനം…
മനസ്സിന് ഒരു ശാന്തി ലഭിക്കാൻ അത് വേണം എന്ന് തോന്നി… ”
യാത്രകൾ പുതിയ അറിവുകൾ കൂടിയാണല്ലോ നമുക്ക് തരുന്നത്… ”
രേഷ്മ സജീഷിനെ നോക്കി…
അദ്ദേഹം ഇപ്പോഴും അസ്തമന സൂര്യനെ നോക്കി നിൽക്കുകയാണ്…
” അവൻ നിന്നെ നന്നായി നോക്കുന്നുണ്ടോ?? ”
ശിവൻ ചോദിച്ചു…
രേഷ്മ ഒരു ദീർഘ നിശ്വാസം വലിച്ചു വിട്ടു…
” ഞാൻ അർഹിക്കുന്നതിൽ കൂടുതൽ എന്നെ സ്നേഹിച്ചു കൊല്ലുന്നുണ്ട്… ”
ശിവൻ അവനെ നോക്കി…
” എന്നെക്കുറിച്ച് ഒന്നും
ഒരു വാക്ക് പോലും ഇതുവരെ ചോദിച്ചിട്ടില്ല… ”
” ഞാൻ ചെയ്ത് കൂട്ടിയാതൊക്കെ
ശിവേട്ടന് അറിയാവുന്നതല്ലേ… ”
” അതൊക്കെ അറിഞ്ഞാൽ ചിലപ്പോൾ ഈ സ്നേഹം ഉണ്ടാവില്ല… ”
” ആ പേടിയോടെ ആണ് എന്റെ ജീവിതം തന്നെ മുൻപോട്ട് കൊണ്ട് പോവുന്നത്… ”
ശിവൻ അവനെ തന്നെ നോക്കി ഇരുന്നു…
” അത് അവന് അറിയാം…
എല്ലാം അറിയാം…”
രേഷ്മ ഞെട്ടിത്തരിച്ചു….
ശിവൻ രേഷ്മയെ ദയനീയമായി നോക്കി…
” ഞാൻ എല്ലാം അവനോട് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്…. ”
നിങ്ങളുടെ കല്യാണം കഴിയുന്നതിന് മുൻപ് തന്നെ… ”
” അടക്കി വക്കാൻ ആവാതെ ഒരു വാക്ക് പോലും തിരിച്ചു പറയാൻ ആവാതെ അവൾ ഇരുന്ന് വിങ്ങിപ്പൊട്ടി… ”
ഇത് എന്റെ പരാജയമാണ്…
ഞാൻ ചെയ്ത പാപങ്ങളിൽ ഏറ്റവും വലുത്…
ശിവൻ അവളുടെ നെറുകയിൽ തലോടി…
” മോള് കരയണ്ട…
നിന്നെ എന്നും ഒരു രാജകുമാരിയെ പോലെ നോക്കും എന്ന് അവൻ എന്നോട് പറഞ്ഞിരുന്നു… ”
അത് അവൻ പാലിച്ചു…
” രേഷ്മ ശിവേട്ടന്റെ നെഞ്ചിൽ കിടന്ന് പൊട്ടി കരഞ്ഞു… ”
തന്റെ ഭർത്താവിനോട് ഉള്ള സ്നേഹവും, ആദരവും, ബഹുമാനവും എല്ലാം അതിന്റെ ഉച്ചസ്ഥയിയിൽ എത്തി…
ഒരു പെണ്ണ് ഒരു പുരുഷനിൽ നിന്ന് ആഗ്രഹിക്കുന്ന എല്ലാ ഗുണങ്ങളുടെയും ആകെത്തുകയാണ് തന്റെ ഭർത്താവ് എന്ന് അവൾ മനസ്സിലാക്കി…