കുറ്റബോധം 16 [Ajeesh] [Climax]

രേഷ്മ വിറക്കാൻ തുടങ്ങി…
ഫോൺ എടുക്കണോ അമ്മയെ നോക്കണോ എന്നുള്ള തീരുമാനം എടുക്കാൻ സാധിക്കാതെ ഒരു നിമിഷം ഭീകരമായി കടന്നു പോയി…
അവസാനം അവൾ അമ്മയുടെ അരികിലേക്ക് വന്നു…
‘അമ്മ പെട്ടെന്ന് കമിഴ്ന്നു കിടന്നു…
നാക്ക് കൂട്ടി കടിക്കാൻ തുടങ്ങി…
വേദന കടിച്ചമർത്തുകയാണ്…”
” രേഷ്മ അമ്മയെ തിരിച്ചു കിടത്തി നെഞ്ചിൽ ഒന്ന് ഉഴിയാൻ തീരുമാനിച്ചു… ”
” പക്ഷെ സാധിക്കുന്നില്ല…
ഇപ്പോൾ അമ്മക്ക് വല്ലാത്ത കരുത്ത് ഉള്ള പോലെ അവൾക്ക് തോന്നി… ”
പെട്ടെന്ന് അമ്മ ഒരു നീണ്ട ശ്വാസം വലിച്ചു…
പിന്നെ ആ ശരീരം നിലച്ചു…
രേഷ്മ വാവിട്ട് കരഞ്ഞു…
അമ്മയുടെ കാല് പിടിച്ച് കണ്ണീർ കൊണ്ട് അഭിഷേകം ചെയ്തു…
” അവളുടെ കരച്ചിൽ കേട്ട് അയൽപക്കത്തെ വീട്ടുകാരിൽ ചിലർ ഓടി വന്നു…
അവരിൽ ഒരാൾ പൾസ് പരിശോധന നടത്തി…
അയാളുടെ മുഖത്ത് നിരാശ പടർന്നിരുന്നു…
എങ്കിലും അയാൾ ഒരു ഡോക്ടർറെ വിളിച്ചു …
അന്തിമതീരുമാനം എടുക്കേണ്ടത് നമ്മൾ അല്ല.
പക്ഷെ ഡോക്ടർ വരാൻ കത്തിരിക്കാതെ അയാൾ സജീഷിനെ വിളിച്ചു…
” ടാ നീ എവിടാ… ”
“വേഗം ഒന്ന് വീട്ടിക്ക് വായോ…”
” അമ്മക്ക് തീരെ സുഖല്യ… ”
മൂന്നെ മൂന്ന് വാചകം…
അയാൾ ഫോൺ വച്ചു…സജീഷ് എത്തുന്നതിന് മുൻപേ ആളുകൾ കൂടി…
രേഷ്മ അമ്മയുടെ കാൽക്കൽ കിടന്ന് കരയുകയാണ്…
ചുറ്റും കൂടിയവർ തല കുനിച്ചു നിന്നു…
” ഏകദേശം അര മണിക്കൂർ പിന്നിട്ടപ്പോഴേക്കും സജീഷ് വീട്ടിലേക്ക് ഓടിയടുത്തു… ”
” അമ്മയെ ഒരു നീണ്ട വാഴയിലയിൽ കിടത്തി വെളുത്ത മുണ്ട് പുതച്ച് താടി കൂട്ടി കെട്ടി നിലവിളക്കും ചന്ദനത്തിരിയും കത്തിച്ച്‌ വച്ച് അകത്തളത്തിൽ കിടത്തിയിരിക്കുന്നു…
” അവന്റെ നിൽപ് കണ്ട് ചുറ്റും കൂടി നിന്നിരുന്ന സ്ത്രീകൾ വാ പൊത്തി കരഞ്ഞു… ”
” സജീഷിനെ കണ്ടതും രേഷ്മ ഓടിച്ചെന്ന് ആ ചുമലിൽ ചാഞ്ഞു കിടന്ന് കരഞ്ഞു… ”
അവൾ എന്തൊക്കെയോ പറയുന്നുണ്ട്…
പക്ഷെ ഒന്നും വ്യക്തമല്ല…
അപ്പോഴും ഒരു വാക്ക് പോലും മിണ്ടാതെ അവൻ അമ്മയുടെ ആ കിടത്തം തന്നെ നോക്കിനിന്നു…
മനസ്സ് പതറുന്നത് അവന് അറിയാം… പക്ഷേ ഒന്ന് കരയാൻ പോലും അവന് കഴിഞ്ഞില്ല…
ഒച്ചിനെക്കാൾ പതുക്കെ ഇഴഞ്ഞുകൊണ്ട് ഒരു നിമിഷം കടന്നു പോയി…
സജീഷ് രേഷ്മയെ മാറ്റി അമ്മയുടെ അടുത്ത് ഇരുത്തി പുറക് വശത്തേക്ക് പോയി….