കുറ്റബോധം 16 [Ajeesh] [Climax]

അപ്പോഴും അവൾ അടുത്ത് തന്നെ ഇരിപ്പുണ്ടായിരുന്നു…
എങ്ങോട്ടും എണീറ്റ് പോവാൻ അവൾക്ക് തോന്നിയില്ല.
അന്ന് സജീഷ് തിരികെ പണിക്ക് പോയപ്പോൾ അവൾക്ക് വല്ലാത്ത നഷ്ടബോധം തോന്നി…
” തന്നിൽ നിന്ന് ഒരു അവയവം പെട്ടന്ന് നഷ്ട്ടപ്പെട്ടു പോയ പോലെ ”
അവൾ തിരികെ അലക്കുകല്ലിന്റെ അടുത്ത് പോയി …
” ശ്യോ… ആ ഫ്ലോ അങ്ങ് പോയി…”
ഇനിയിപ്പോ കുറച്ച് കഴിയട്ടെ…
അവൾ പതിയെ തൊടിയിലേക്ക് നടന്നു…
” ഇന്നലെ ഇവിടെ ഇരുന്നാണ് രാഹുലിനെ ഓർത്തത്… ”
അവൾ അതേ സ്ഥലത്ത് പോയി ഇരുന്നു…
” വെയിൽ നല്ലപോലെ ഉണ്ട്…
എങ്കിലും അത് അവൾ കാര്യമാക്കിയില്ല…
ഏറെ നേരം ഇരിക്കുമ്പോൾ ഒരു തണുത്ത കാറ്റ് വീശും…
അപ്പോൾ വല്ലാത്ത സുഖം ആണ്…
ഏകദേശം അര മണിക്കൂർ അവിടെ ഇരുന്നു…
എന്നിട്ടും അവനെ കുറിച്ച് ഒരു മാത്ര പോലും ഓർത്തില്ല…”
” രേഷ്മ ആലോചിച്ചു… ”
ഞാൻ അവനെ കല്യാണം കഴിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ എന്താവുമായിരുന്നു… ”
” ജീവിക്കും ജീവിക്കാതിരിക്കില്ല…
അവനെക്കൊണ്ട് ആവുന്ന പോലെ എന്നെ അവൻ നോക്കും ”
എങ്കിലും എല്ലാവരും എന്നെ വെറുത്തേനെ… അവന്റെ അമ്മ അച്ഛൻ, ശിവേട്ടൻ ”
അങ്ങനെ കുറെ പേർ…
” ചിലപ്പോ കുറെ കഴിയുമ്പോ അവനും എന്നെ വെറുത്തേനെ… ”
” ഹേയ് ഇല്ല… അങ്ങനെ ഒരിക്കലും ഉണ്ടാവില്ല… ”
” ആൻസിയെ സിയാദ് ഇപ്പോഴും പൊന്ന് പോലെ നോക്കുന്നില്ലേ “”എന്ത് പൊന്ന് അവളുടെ കഷ്ടപ്പാട് അവൾ പറഞ്ഞതിൽ നിന്ന് തന്നെ ഊഹിക്കാവുന്നതാണ്… ”
” ജീവിതത്തിൽ കഷ്ടപ്പാട് നേരിടാൻ തുടങ്ങിയാൽ പിന്നെ പ്രേമിക്കാൻ എവിടാ സമയം… ”
” മനസാന്നിധ്യം ഇല്ലാത്തവർ വറുക്കുക തന്നെ ചെയ്യും ”
” എങ്കിലും രാഹുൽ ഒരിക്കലും വെറുക്കില്ല… ”
അവൾക്ക് മനസ്സിൽ തോന്നി…
” ഞാൻ അർഹിക്കുന്നതിനെക്കാൾ കൂടുതൽ ഭാഗ്യങ്ങൾ ദൈവം എനിക്ക് തന്നിട്ടുണ്ട് എന്ന് അവൾക്ക് തോന്നി…
ഒരു നേർത്ത കാറ്റ് അവളുടെ മേനി തഴുകി പോയി…
” അത് നീണ്ടു നിന്നു…
അവൾക്ക് വേണ്ടി… ”
രേഷ്മ വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു നടന്നു…
*#*#*#*#*#*#*#*#*#*#*#*#*#

ദിവസങ്ങൾ കടന്ന് പോവുകയാണ്…
ഇടക്ക് ഒരു ദിവസം വീട്ടിലേക്ക് കുറെ ഡ്രെസ്സ് വാങ്ങികൊണ്ടാണ് സജീഷ് വന്നത്…
” പുതുതായി എടുത്ത കോണ്ട്രക്ട്ട് തീർന്നുത്രേ ”
പണി മുതലാളിക്ക് നന്നായി ഇഷ്ടപ്പെടുകയും ചെയ്തു…