എന്റെ കൃഷ്ണ 3 [അതുലൻ ]

അമ്മേ അപ്പോ  കിച്ചുവോ….

രാവിലെ കാണാത്തപ്പോ ഞാൻ പോയി നോക്കി…  തലവേദന എന്നും പറഞ്ഞു കിടക്കായിരുന്നു കുട്ടി…

അച്ഛൻ കുറെ വിളിച്ചിട്ടും ആശുപത്രിയിൽ പോകാൻ കൂട്ടാക്കിയില്ല…കിടന്ന കിടപ്പാ… പാവം……

ആഹ് നീ വേഗം കുളിച്ചു ആഹാരം കഴിക്കാൻ  നോക്ക്… എന്നിട്ട് വേണം മോൾക്ക് ഇത്തിരി ചുക്ക് കാപ്പി ഇട്ടുകൊടുക്കാൻ….

അതും പറഞ്ഞു അമ്മ ആഹാരം എടുത്ത് വെക്കാൻ പോയി….

ഉറക്കത്തിന്റെ ക്ഷീണം എന്റെ കണ്ണുകളെ ചുവപ്പിച്ചിരുന്നു…. മുഖമൊന്ന് കഴുകി അമ്മ കാണാതെ ഞാൻ കിച്ചുവിനെ കാണാൻ പോയി…..

വാതിലിൽ കൊട്ടി തുറക്കുന്നതും കാത്ത് വരാന്തയിൽ നിൽക്കയാണ് ഞാൻ……

കുറ്റികൾ താഴുന്ന ശബ്ദം കേൾക്കാം…. വാതിലിന്റെ പാളികൾ ഇരുവശത്തേക്കും തുറന്ന് എന്നെ കണ്ടപാടെ കിച്ചു പിന്നെയും കൊട്ടിയടച്ചു…

ഉള്ളളിൽ നിന്നും ഏങ്ങലടിച്ചുളള കരച്ചിൽ കേട്ടതോടെ    എനിക്ക് പിടിച്ചുനിൽക്കാനായില്ല….

വാതിൽ തുറക്ക് മോളെ… ഏട്ടനല്ലേ വിളിക്കണേ…. എന്താ കാര്യം എന്നെങ്കിലും ഒന്ന് പറഞ്ഞൂടെ…. അത് പറഞ്ഞതും  വിതുമ്പി പോയി ഞാൻ..

ഇത്ര വെറുക്കാൻ മാത്രം ഞാൻ എന്ത് തെറ്റാ  ചെയ്തേ… നിന്നെ ജീവന് തുല്യം സ്നേഹിച്ചതോ….. പറ… എനിക്ക് അറിയണം….

കുറച്ചു നേരം അവളുടെ കരച്ചിൽ ഒന്നടങ്ങിയ പോലെ….

പെട്ടെന്നാണ് എന്നെയവൾ  വാതിൽ തുറന്ന്  അകത്തേക്ക് വലിച്ചത് ……

ദാ നോക്ക്…… കണ്ണ് തുറന്ന് നോക്ക്… ഇനിയും മനസ്സിലായില്ലേ….ഞാൻ നൂറു വട്ടം  പറഞ്ഞതല്ലേ എനിക്ക് ആരുമില്ലെന്ന്.. എന്നിട്ടും   എന്തിനാ എന്നെയൊരു പൊട്ടിയെ പോലെ  കളിപ്പിച്ചേ? മോഹിപ്പിച്ചേ???  …….  അതും പറഞ്ഞു ഫേസ്ബുക്കിലെ ഒരു ഫോട്ടോ എനിക്ക് കാണിച്ചുതന്നു…..

പിന്നെയും പൊട്ടിപ്പൊട്ടിയുളള കരച്ചിൽ മാത്രം….

ഫോട്ടോ  കണ്ടതും ഒരു വാക്ക് പോലും പുറത്തേക്ക് വരാതെ ഞാൻ നിന്നുപോയി…. എനിക്ക്  ദേഷ്യം ഇരച്ചുകയറി….

ഡീ………