” എനിക്ക് പേടിയുണ്ടായിരുന്നു മോനിനിയും ആയാളും ആയി പ്രശ്നത്തിന് പോകുമോ എന്ന്. അയാളൊരു ചെകുത്താനാണ്… എന്നെ പോലുള്ള കുറെ സ്ത്രീകളുടെ ജീവിതം നശിപ്പിച്ചയാൾ ആണ് അയാൾ. സത്യത്തിൽ ആയാളും ഞാനും അല്ലെ തെറ്റുകാരൻ. ദൈവം അയാളെ ഒന്നും ചെയ്തില്ല. പക്ഷെ എന്നെ….. ! എന്നെ ഇന്ന് ആരും ഇല്ലാത്തവളാക്കി…….. ”
മുഖം പൊത്തിയിരുന്നവർ പറഞ്ഞു നിർത്തി. നിറഞ്ഞൊഴുകിയ കണ്ണുനീർ ഇനിയും ബാക്കി ആയിരുന്നു അവരിൽ.
” എനിക്കിന്ന് ആരും ഇല്ല. ദേവു മോളില്ല. അജയേട്ടനില്ല ആരുമില്ല. ”
അവരാരോടൊ എന്നാ പോലെ പുലമ്പി. അവരെ ആശ്വസിപ്പിക്കാൻ എന്നാ വണ്ണം ഞാൻ അവരുടെ കൈകളിൽ ചേർത്തു പിടിച്ചു. അവരൊരു നിമിഷം എന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി. ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു.
” എനിക്കവളെ ഒന്ന് കാണാമോ? ”
അവരുടെ അവസാന ആഗ്രഹം എന്നോണം എന്നോട് ചോദിച്ചു. മറുപടി പറയാൻ എനിക്കായില്ല. പക്ഷെ ആലോചിച്ചപ്പോൾ ആരുമില്ലെന്ന ദേവുവിന്റെ തോന്നലിൽ നിന്നും ഇപ്പോളും അവൾ വെറുക്കുന്ന ചെറിയമ്മയെ അവൾക്കു മുന്നിൽ നിർത്തുന്നത് എല്ലാം അവൾക്കു മാറി ചിന്തിക്കാൻ ഒരു അവസരം ആകുമെന്ന് എനിക്ക് തോന്നി…
” എനിക്ക് കാണണം എന്റെ മോളെ… ചെയ്ത തെറ്റുകൾ എല്ലാം ഏറ്റു പറയണം. എല്ലാറ്റിനും മാപ്പ് പറയണം….. എനിക്ക് എന്നും അവളോട് സ്നേഹം മാത്രമേ ഒള്ളു എന്ന് പറയണം… പിന്നെ……. ”
അത്രയും പറഞ്ഞവരൊന്നു നിർത്തി. പിന്നെ എന്റെ മുഖത്തേക്ക് ഉറ്റു നോക്കി..
” പിന്നേ…. അവളിനിയും കാത്തിരിക്കുന്ന അവളുടെ അച്ഛൻ,, എന്റെ അജയേട്ടൻ ഇനി മടങ്ങി വരില്ലെന്ന് അവളോട് പറയണം….. ”