അഞ്ജലി :എനിക്ക് എന്തോ വീടിനെ പറ്റിയും മോളെ കുറച്ചു ആലോചിച്ചും എന്തോ.
മാലതി :ഇതൊക്കെ ആരറിയാനാ ടീച്ചറെ. ടീച്ചറിന്റെ ഭർത്താവിന്റെ കഴിവ്കേട് കാരണം ടീച്ചർ എന്തിനാ ജീവിതം നശിപ്പിക്കുന്നത്. ഇതൊക്കെ അങ്ങനെ കണ്ടാൽ മതി.
(മാലതി അഞ്ജലിയുടെ മനസ്സിൽ ആണ് അടി കൊടുത്തത്. അഞ്ജലി ചിന്തിച്ചു അതെ കഴിവില്ലാത്ത ഭർത്താവ് കാരണം താൻ എന്തിനാണ് ജീവിതം ഹോമിക്കുന്നത്. അയാൾക്ക് വേണ്ടങ്കിൽ വേണ്ട പക്ഷേ എനിക്ക് അത് ആഗ്രഹിചൂടെ ഭർത്താവിൽ നിന്ന് കിട്ടാത്ത സുഖം മറ്റൊരാളിൽ നിന്ന് ഏറ്റുവാങ്ങുന്നു അത്ര മാത്രം. അഞ്ജലി ചോദിച്ചു. )
അഞ്ജലി :ഞാൻ ഞാൻ എന്താണ് ചെയ്യണ്ടത് ടീച്ചർ പറയു.
ദിവ്യ :ടീച്ചർ ഇനി മറ്റൊന്നും ആലോചിച്ചു തല പുണ്ണാക്കണ്ട. ടീച്ചറിന്റെ പായ ഇനി ടീച്ചറിന് ഇഷ്ടം ഉള്ളവർക്ക് വിരിക്കാം. അത് ടീച്ചറിന്റെ ഇഷ്ടം ആണ്.
മാലതി :ടീച്ചർ കാൽ അകത്തി ഒന്ന് കൊടുത്താൽ പിന്നെ സ്വർഗം കാണാം.
ദിവ്യ :അതേ ടീച്ചർ സ്വഭാവ സർട്ടിഫിക്കറ്റ് വെച്ച് നടന്നിട്ട് എന്തു കിട്ടാൻ. ടീച്ചർ ഇപ്പോളും ചെറുപ്പം ആണ്. അത് വെറുതെ നശിപ്പിച്ചു കളയണോ.
അഞ്ജലി :ഉം..
മാലതി :അല്ല ടീച്ചർ ഉച്ച കഴിഞ്ഞ് ലീവ് എടുക്കാമോ?
അഞ്ജലി :എന്തിന്?
മാലതി :എനിക്ക് ഒരു പർച്ചെസിങ് ഉണ്ട്. വിരോധം ഇല്ലങ്കിൽ നമുക്ക് ഒരുമിച്ച് പോകാം.
അഞ്ജലി :ഇവിടെ ജോയിൻ ചെയ്തു അധിക നാൾ ആയില്ല അതിനു മുൻപേ ലീവൊക്കെ ചോദിച്ചാൽ.
മാലതി :അതിനെന്താ ഹാഫ് ഡേ ലീവ് അല്ലെ. അത് കുഴപ്പമില്ല. പിന്നെ ടീച്ചർ ഇവിടെ വന്നിട്ട് ടൗണിൽ ഒന്നും പോയിട്ടില്ലല്ലോ.
അഞ്ജലി :അതല്ല സാറിനോട് ലീവ് എങ്ങനെ ചോദിക്കും അതാ ഒരു മടി.
മാലതി :അതൊക്കെ ഞാൻ റെഡി ആക്കാം പോരെ അപ്പോൾ ഉച്ച കഴിഞ്ഞ് പോകാമല്ലോ.
അഞ്ജലി :പിന്നെ എന്താ പ്രശ്നം പോകാം
(മാലതി ദിവ്യയെ അഞ്ജലി കാണാതെ ഒന്ന് കണ്ണ് കാണിച്ചു )
മാലതി :ഞാൻ പ്രിൻസിപ്പളിനെ കണ്ടു ലീവ് റെഡി ആക്കട്ടെ.
(മാലതി പ്രിൻസിപ്പൽ റൂമിലേക്കു നടന്നു പോയി.അന്ന് ഉച്ച തിരിഞ്ഞു അഞ്ജലിയും മാലതിയും ഒരു 2 മാണിയോട് കൂടി സ്കൂളിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി. അവർ സ്കൂളിന്റെ ഗേറ്റ് കടന്ന് ബസ് സ്റ്റോപ്പ് ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു. പെട്ടന്ന് ഒരു കാർ അവരുടെ മുൻപിലേക്ക് പൊടി പറത്തി വന്നു നിന്നു. അതിന്റെ ഡ്രൈവർ ഇരിക്കുന്ന ഡോർ ഓപ്പൺ ആയി അത് മറ്റാരും ആയിരുന്നില്ല അമർ ആയിരുന്നു. അവൻ ഡോർ തുറന്ന് കാറിൽ ഇരുന്നുകൊണ്ട് തന്നെ അവരോടു ചോദിച്ചു.
അമർ :അല്ല ടീച്ചർ മാരിതെങ്ങോട്ടാണ്?
അമർ :ഹേയ് ഒരു ചെറിയ പർച്ചേസ്. പിന്നെ ടീച്ചർ ഇവിടെ ആദ്യം ആയിട്ടല്ലേ പുറത്തോട്ട് ഒന്നും പോയിട്ടും ഇല്ല. അതാ ടീച്ചറെ കൂട്ടിയത്