കുറ്റബോധം 15 [Ajeesh]

Posted by

” മോളെ ആ അടുപ്പത്ത് ഇരിക്കുന്ന ചൂടുള്ള വെള്ളം ഒന്ന് ഇറക്കി വച്ചേ… ”
ഒരു പരിധിയിൽ കൂടുതൽ ഭാരം ഒന്നും ഇപ്പോൾ പൊന്തിക്കാൻ അമ്മക്ക് പറ്റാതായി തുടങ്ങി എന്ന് രേഷ്മ മനസ്സിലാക്കിയിരുന്നു…
അടുക്കളയിൽ ചെന്ന് അവൾ കലം ഇറക്കി വച്ചു…
സന്ധ്യക്ക് ഒരു കുളി അമ്മക്ക് ഉള്ളതാണ്…
കുളിമുറിയിലേക്ക് വെള്ളം കൊണ്ടുപോയി ചൂട്‌ പാകമാക്കി വെച്ചു കൊടുത്ത് അവൾ അമ്മയെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു…ഇനി എന്തായലും കിടക്കുന്നില്ല… വന്ന ഉറക്കം പോയി…
അവൾ വീടിന്റെ പുറകിലെ പറമ്പിലേക്ക് നടന്നു…
തന്റെ വീടും ചുറ്റുപാടും വച്ചു നോക്കുമ്പോൾ ഇവിടെ കുറെ കൂടി ശാന്തമാണ് എന്ന് അവൾക്ക് തോന്നി…
ചുറ്റും തിങ്ങി നിൽക്കുന്ന വീടുകൾ ഇല്ല. നല്ല പച്ചപ്പും ധാരാളം മരങ്ങളും,
പോരാത്തതിന് ഈ വഴിയിൽ ആകെ ഉള്ളത് 3 വീട് ആണ്… ബാക്കി സ്ഥലം എല്ലാം കാട് പിടിച്ചു കിടക്കുവാണ്…
സൂര്യന്റെ അസ്തമന രശ്മിയുടെ നേരിയ ചൂടും പറ്റി അവൾ ആ തൊടിയിലൂടെ നടന്നു…
ഇവിടേക്ക് ഒന്നും ഒറ്റക്ക് വരണ്ട എന്ന് സജീഷേട്ടൻ വിലാക്കിയിട്ടുള്ളതാണ്,
അവൾ ഓർത്തു..
പാമ്പ് കുറെ ഉള്ളതാണ് പ്രധാന കാരണം…
എങ്കിലും വീട്ടിൽ തന്നെ കുത്തിയിരിക്കാൻ ഉള്ള മടി അവളെ മുൻപോട്ട് നയിച്ചു…
കൂടാതെ ഒന്ന് ഒറ്റക്കിരിക്കാൻ അവൾ വല്ലാതെ കൊതിച്ചിരുന്നു… വലിയ ഒരു മുളം കൂട്ടത്തിന്റെ അടുത്ത് നിൽക്കുന്ന മാവിൽ നിന്നും വീണ മാമ്പഴങ്ങൾ അവിടവിടെ ആയി കിടക്കുന്നുണ്ട്…
കുറെ ഒക്കെ കിളികൾ കൊത്തി ഇട്ടിട്ടുള്ളതാണ്..
എങ്കിലും വലിയ കേടില്ലാത്ത എല്ലാം അവൾ എടുത്തു…
പഴുത്തതും പച്ചയും ഒന്നും വിട്ടില്ല…
എല്ലാം പറുക്കി തണൽ ഉള്ള ഒരു സ്ഥലത്ത് കൂട്ടി വച്ചു…
അപ്പോഴും ഒരു തണുത്ത കാറ്റ് അവളെ തഴുകിക്കൊണ്ടിരുന്നു…
അവിടെ നിന്ന് പോകാൻ മനസ്സ് സമ്മതിക്കാത്ത പോലെ…
അവൾ ആ പറമ്പിലെ വീണുകിടക്കുന്ന മരത്തടിയിൽ ഇരുന്നു…
മുളംകൂട്ടങ്ങളിൽ നിന്നും അവ കൂട്ടി ഉരയുന്ന ശബ്ദം ഇടക്കിടെ വന്നുകൊണ്ടിരുന്നു… ഉരസൽ മൂലം മുളം കാടിന് തീ പിടിക്കാൻ സാധ്യത കൂടുതൽ ആണ് എന്ന് ചെറുപ്പത്തിൽ ഷീബ ടീച്ചർ പറഞ്ഞു തന്നത് അവൾ ഓർത്തു…
കാറ്റ് ഇടക്ക് ശക്തിയായി വീശുന്നുണ്ട്…
പെട്ടെന്ന് ഒരു ഓടക്കുഴൽ നാദം അവളുടെ കാതിൽ മുഴങ്ങി…
രേഷ്മ ഞെട്ടിത്തരിച്ചു…
ചുറ്റും അവൾ നോക്കി…
രാഹുൽ ഇപ്പോഴും തന്റെ കൂടെ ഉണ്ട് എന്ന് അവൾക്ക് തോന്നി.
വീണ്ടും ആ ശബ്ദം… അവൾ ശബ്ദം കേട്ട് ദിക്കിലേക്ക് നോക്കി…
ഒരു വലിയ മുളയുടെ നടുവിൽ എങ്ങനെയോ വീണ തുള അവളുടെ ശ്രദ്ധയിൽ പെട്ടു… രേഷ്മ കണ്ണടച്ച്‌ ഇരുന്നു…
അവൻ തന്റെ മടിയിൽ കിടന്ന് ഓടക്കുഴൽ വായിക്കുന്നതായി മനസ്സിൽ സങ്കൽപ്പിച്ചു…
” ഹാ… വല്ലാത്ത അനുഭൂതി… ”
അതേ അവൻ ഇപ്പോഴും തന്റെ കൂടെ തന്നെ ഉണ്ട് ”
എന്താണ് എനിക്ക് ഇപ്പോഴും ഇങ്ങനെ തോന്നുന്നത്…
ഇനിയും ഞാൻ അവനെ ഓർത്ത് ദുഃഖിക്കരുത്…
അത് ഞാൻ എന്റെ ഭർത്താവിനോട് ചെയ്യുന്ന വലിയ പാതകം ആയിരിക്കും…
” ഇനിയിപ്പോ ഞാൻ മാത്രം ആയിരിക്കുമോ ഇങ്ങനെ ചിന്തിക്കുന്നത്… ?..
ചിലപ്പോൾ എല്ലാ പെണ്കുട്ടികളും തന്റെ ആദ്യ പ്രണയത്തെ മനസ്സിൽ ഇങ്ങനെ ഒളിച്ചു താലോലിക്കുന്നുണ്ടാവണം… ”
ജീവിതത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ വികാരമായ പ്രണയത്തെ ആദ്യമായി സമ്മാനിച്ച ഒരാളെ എങ്ങനെ മറക്കാനാണ്…

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *