അവൾ ആരെയും ശ്രദ്ധിക്കാതെ ഒന്നും പറയാതെ എനിക്കരികിലെത്തി. ആ മുഖത്ത് എന്താണ് അവൾ ഒളിപ്പിച്ചു വെച്ചതെന്ന് വായിച്ചെടുക്കുവാൻ സാധിച്ചില്ല. അവൾ എനിക്കായി കൊണ്ടുവന്ന ഇൻജക്ഷൻ എൻ്റെ വലതു കയ്യിൽ എടുത്തു. ചെറിയൊരു വേദന തോന്നി.പിന്നെ പൾസ് ചെക്കു ചെയ്ത് എന്നോടായി പറഞ്ഞു.
ഇങ്ങനെ ഹൃദയം തുടിച്ചാ ചെലപ്പം പെട്ടെന്നു കാഞ്ഞു പോവും
ആ വാക്കുകൾ കേട്ട നിമിഷം എന്നിലെ ചമ്മൽ മറക്കാൻ ഞാൻ പാടു പെട്ടു. അവൾ പോകാൻ ഒരുങ്ങുകയാണ്
അമ്മ: മോളു പോവാണോ
അനു : ആ അമ്മ ഡ്യൂട്ടി ഒരു മണിക്കുർ കൂടി ഉണ്ട്
അതും പറഞ്ഞവൾ പോയി. ഹരി വീണ്ടും പഴയ സ്ഥാനം കയ്യേറി.
അമ്മ: ഹരി മോൻ പോവാനായോ
ഹരി : ഇല്ല ആൻ്റി
അമ്മ : അപ്പു എന്നാ ഞാനിറങ്ങട്ടെ
ഞാൻ: എങ്ങോട്ട്
അമ്മ: വീട്ടിലേക്ക് നിത്യയെ നോക്കണ്ടെ
ഞാൻ : അപ്പോ ഞാൻ ഒറ്റക്കാവൂലെ അമ്മേ
എന്നിലെ കുഞ്ഞു മനസുണർന്നു
അമ്മ : അതിന് ഇന്ന് അനുവാ നിനക്ക് കൂട്ടിന്
ആ വാക്കുകൾ എനിക്കും ഹരിക്കും ഒരു പോലെ ഞെട്ടലാണ് പകർന്നത് .
അമ്മ: എനി അടങ്ങി കിടന്നന്നോണം. ഹരി നോക്കിക്കോണെ മോനെ
ഹരി അതിനു പകരമായി ഒരു പുഞ്ചിരി മറുപടിയായി കൊടുത്തു. അമ്മ വാതിൽ തുറന്ന് പുറത്തേക്കും പോയി . എനിക്കും ഹരിക്കും ഇടയിൽ മൗനം മാത്രം.
നിശബ്ദത പകരുന്ന ഭീതി അത് മനസിനെ കീഴടക്കി തുടങ്ങി. ആ റൂമിൽ തന്നെയും വാവയെയും കണ്ട അനു കരഞ്ഞു കൊണ്ടാണ് ഇറങ്ങി ഓടിയത്. ആ അവൾ അമ്മയോടു ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. അന്നൊരിക്കൽ അവൾ പറഞ്ഞ വാക്കുകൾ എന്നെ അവളിൽ നിന്നകറ്റിയത് പക്ഷെ ഇന്ന് അവളിലെ മൗനത്തെയാണ് ഞാൻ ഭയക്കുന്നത് . അവൾ മനസിലെന്താണ് കണക്കു കൂട്ടിയത് എന്ന് മനസിലാവുന്നില്ല . “ഹൃദയം ഇങ്ങനെ തുടിച്ചാൽ പെട്ടെന്നു കാഞ്ഞു പോകും” ആ വാക്കുകളിൽ ഒരു താക്കീതില്ലെ. എനി അവൾ എൻ്റെ മാളുവിനെ എന്തെങ്കിലും ചെയ്യുമോ. അവൾ ഡോക്ടർ ആണ് വല്ല മരുന്നും കൊടുത്ത് ‘. ഇല്ല എനിക്കു ചിന്തിക്കുവാനാകുന്നില്ല
ടാ ഹരി
ഞങ്ങൾക്കിടയിലെ മൗനം ഞാൻ തന്നെ തച്ചുടച്ചു.
എന്താടാ
ടാ അനു അവളെ എനിക്കു പേടിയാ
നി എന്താടാ ഇങ്ങനെ
ടാ വാവ അവളെ അനു എന്തെങ്കിലും ചെയ്യും
നീ ഒന്നടങ്ങിയെ
നി അവളുടെ അടുത്തേക്ക് പൊക്കൊ വാവക്ക് കാവലിരിക്ക്
സമയം 5 കഴിഞ്ഞു ഇപ്പോ അജു അവളുടെ റൂമിന് പൊറത്ത് ഇരിക്കുന്നുണ്ടാവും അതാ പതിവ്
ഉറപ്പാന്നോടാ
നിൻ്റെ ഒരു കാര്യം
അവൻ ഫോൺ എടുത്ത് അജുവിനെ വിളിച്ചു.
പൊന്നു മോനെ നിൻ്റെ വാവക്ക് കാവൽക്കാരനുണ്ട് പോരെ
മതിയെന്നു ഞാൻ തലയാട്ടി, സത്യത്തിൽ അതറിഞ്ഞപ്പോ ഒരാശ്വാസം.
ടാ ഞാനൊരു കാര്യം ചോദിക്കട്ടെ