താഴേക്ക് ചെല്ലുമ്പോൾ അച്ഛനും ആന്റിയും സുധയും ഒരു പ്രത്യേക ഭാവത്തിൽ ഞങ്ങളെ തന്നെ നോക്കി ഇരിക്കുകയായിരുന്നു….. സന്തോഷമാണോ സങ്കടമാണോ എന്ന ഭാവത്തിൽ ആന്റി ഒരല്പം വായ് തുറന്ന് ഇരിക്കുന്നു….. സുധയുടെയും അച്ഛന്റെയും മുഖത്ത് ഒരു ചെറുപുഞ്ചിരി ഉണ്ടായിരുന്നു….. അവരെല്ലാം നോക്കിയിരിക്കെ ദിവ്യയെയും ചേർത്ത് പിടിച്ച് ഞാൻ താഴേക്ക് ചെന്നു ….. ആന്റിയുടെ കണ്ണിൽ നിന്ന് ഒരു തുള്ളി കണ്ണീർ ഉരുണ്ട് വീണു…………പിന്നെ ഒരു ചിരിയോടെ എഴുന്നേറ്റ്
വാ മോനെ ചോറുണ്ണാം…
ഓഹ് … ഒരു മോൻ … ഇപ്പോൾ ഞാനും അച്ഛനും ഒക്കെ പുറത്തായല്ലേ….. സുധ ഒന്ന് കുത്തി
ഒന്ന് പോടി … അവനെത്ര നാള് കൂടി വരുന്നതാ…. പിന്നെ സമയമെത്രയായി…..
അതിനവനോടാരാ വരണ്ടാന്ന് പറഞ്ഞത്….. നമ്മളെക്കാൾ പ്രിയപ്പെട്ട ആരോ അവിടെയുള്ളത് കൊണ്ട് അവൻ വന്നില്ല അത്ര തന്നെ….. അല്ലെങ്കിൽ അവന്റെ വീട്ടിൽ വരുന്നതിന് എന്തെങ്കിലും തടസ്സമുണ്ടോ…..?
പ്രിയപ്പെട്ടവരോ….. അതിനവിടെ ആരാ….. ഓഹ് ആ ടീച്ചർ ആരിക്കും….. ആന്റി സംശയിച്ചു ….
ടീച്ചറും ഉണ്ട്…. പിന്നെ അതുക്കും മേലെ ആരൊക്കെയോ….
അതുക്കും മേലെയൊ … നീ എന്തൊക്കെയാടീ പറയുന്നത്…..
അമ്മക്ക് മനസ്സിലായില്ലേ….. സാധാരണ ആൺകുട്ടികൾ പെങ്ങന്മാരെയോ അമ്മയെയോ സോപ്പിടുന്നതെന്തിനാ….
ആ ….. എനിക്കെങ്ങും അറിയില്ല…. എനിക്ക് ആൺകുട്ടികളും ഇല്ല ആങ്ങളമാരും ഇല്ല…… പറഞ്ഞ് കഴിഞ്ഞാണ് ആന്റി അബദ്ധം പറ്റിയത് പോലെ എന്നെ നോക്കിയത്…. ഓഹ് മോനെ ഞാൻ….
സാരമില്ല ആന്റീ…. ഞാൻ ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു…. ഇതിലൊക്കെ എന്തിരിക്കുന്നു….
എന്നാലും ഞാൻ നിന്നെ മറന്നല്ലോടാ…. വായിൽ നിന്ന് ഓരോന്ന് വീഴുന്നത്….. നീ ക്ഷമിക്ക് മോനെ….
ആന്റിയെന്തിനാ സോറി പറയുന്നത്….. ഇതെല്ലാം ജീവിതത്തിന്റെ ഒരു ഭാഗമല്ലേ…… അറിയാതെ എന്നല്ല അറിഞ്ഞ് വീഴുന്ന വാക്കുകൾ പോലും എനിക്ക് ഇപ്പൊ ഒരു പ്രശ്നമല്ല…..
എന്നാലും….
ഒരെന്നാലുമില്ല….. വന്നേ ചോറ് വിളമ്പ് … എനിക്ക് വിശക്കുന്നു…..
ഞാനവരെ ഉന്തി അടുക്കളയിലേക്ക് വിട്ടു…..
സുധയും അവരോടൊപ്പം പോയി…. ഞാൻ ദിവ്യക്കുട്ടിയെ ചേർത്ത് പിടിച്ചിരുന്നത് വിട്ടില്ല….. അച്ഛനും എഴുന്നേറ്റ് ഊണ് മുറിയിലേക്ക് നടന്നു….