സുറുമ എഴുതിയ കണ്ണുകളിൽ 4 [പാക്കരൻ]

Posted by

” ഏയ്.. അവൻ പാല് സ്വീകരിക്കാറില്ല.. എല്ലാവർക്കും കൊടുക്കാറാ പതിവ്..”

” ഹി ഹി ഹി”

അവൾ കുലുങ്ങി ചിരിച്ചു.

അവളുടെ ആ മാദക മേനി സൗന്ദര്യം തലാമസിൽ അടിച്ച് കയറിയപ്പോൾ ചെക്കൻ ഉയർത്തെഴുന്നേൽക്കാൻ തുടങ്ങി

എന്തോ??… എന്നെ വിളിച്ചോ?? എന്ന മട്ടിൽ തലയെടുപ്പോടെ ഇങ്ങനെ നിന്നു.

” ന്റെ റബ്ബേ… പറഞ്ഞ് തീർന്നില്ല ദേ തലപൊക്കി നോക്കുന്നാ… ഇതിന് ഉറക്കമൊന്നുമില്ലേ?? ഹി ഹി”

” അവനെ ഉറക്കാൻ ഒരു വഴി ഉണ്ട്..”

ഞാൻ എന്ത് കൊനഷ്ട് ആണാവോ പറയാൻ പോവുന്നത് എന്നർത്ഥത്തിൽ അവൾ പുരികം പൊക്കി

” അവനെ ഈ മാളത്തിൽ ഒളിപിച്ചാൽ മതി അവൻ സുഖമായി ഉറങ്ങും..”

ഞാൻ അവളുടെ പൂമോളെ തടവി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“ഛീ… പോടാ കൊരങ്ങാ…”

നാണത്തോടെ അവൾ കുണുങ്ങി

അവളുടെ മുഖത്തും കഴുത്തിലും എന്റെ ചുണ്ടുകൾ ഇഴഞ്ഞു. കുന്നും മലയും, മലയുടെ മുകളിലെ ഉറവയും എനിക്കുള്ള വഴികാട്ടി. കുന്നിറങ്ങി ചെല്ലുന്നത് താഴ്‌വരയിലേക്കാണ്. താഴ് വരക്ക് ഭംഗിയേകും വിധം ഒത്ത നടുക്കായി ഒരു തടാകം…

താഴ് വരയെ ചുംബനം കൊണ്ട് കീഴ്പെടുത്തിയാൽ താടാകത്തിൽ ആറാടാം… താഴ് വര അവസാനിക്കുന്നത് ഒരു അരുവീ തീരത്താണ്… തടാകത്തിൽ ആറാടിയാൽ അരുവിയിൽ പാൽ പായസ ഉറവ പൊട്ടിപ്പുറപ്പെടും.. ഉറവ പതിയെ ഒലിപ്പാകും… പിന്നെ കുത്തി ഒലിപ്പാകും.. വെള്ളച്ചാട്ടം വരെ ആകും..

വെള്ളച്ചാട്ടം മുന്നേ ആസ്വദിച്ചത് കൊണ്ട് ഉറവ കൊണ്ട് സംതൃപ്തനായി. അരുവിയിൽ വഞ്ചി തുഴയണം അതാണ് മനസ്സ് മുഴുവൻ.. വഞ്ചി തുഴയണം എങ്കിൽ ഫോറസ്റ്റ് ഡിപ്പാർട്ട്മെന്റിന്റെ ഗ്രീൻ സിഗ്നൽ വേണം എങ്കിലേ വഞ്ചി ഇറക്കാൻ പറ്റൂ… പ്രതൃക്ഷത്തിൽ എതിർപ്പൊന്നുമില്ല… ഞാനെന്റെ വഞ്ചി പതിയെ തീരത്തേക്ക് മുട്ടിച്ച് നോക്കി

നോ എതിർപ്പ്…

അരുവിയുടെ ജലപാളികൾ പതിയെ വരിഞ്ഞ് മാറ്റി വഞ്ചി പതിയെ തള്ളി

“ആഹ്….”

വഞ്ചി പതിയെ അരുവിയിലേക്ക്‌ ഊളിയിട്ടു…

“സ് ഹ് ഹ്…”

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *