അബ്രഹാമിന്റെ സന്തതി 5 [സാദിഖ് അലി]

Posted by

എന്നും പറഞ്ഞ് ഉമ്മയിറങ്ങി..

നാദിയ അടുക്കളയിൽ നിൽക്കുന്നു..
ഞാൻ നേരെ അടുക്കളയിലേക്ക് വിട്ടു.. പുറം തിരിഞ്ഞ് നിന്ന് എന്തൊ ചെയ്യുന്ന അവളെ പിന്നിൽ നിന്ന് കെട്ടിപിടിച്ചു ഞാൻ…

“ഇക്കാ വിടെന്നെ…”

“പിണക്കം മാറിയില്ലെ..”

“ഇല്ല മാറീല്ല.. മാറുകയുമില്ല…”

“അങ്ങനെ പറയല്ലെടി.. നീയെന്റെ മുത്തല്ലെ.. ചക്കരയല്ലെ…”

“ആ… കൊഞ്ചല്ലെ… കൊഞ്ചല്ലെ..”!..

” ചായ കിട്ടില്ലായിരുന്നു…”

“വേണെ.. എടുത്തുകുടിക്ക്”..!!

” ഓഹൊ.. അങ്ങെനെയാണൊ..”

“ആ.. അങ്ങെനെയാാ”…

” വേണ്ട.. വേണ്ടാാ… ”
ഞാനവളെ കെട്ടിപിടിച്ചു കവിളിൽ ചുമ്പിച്ചു.. ”

എന്നെ പിടിച്ചു തള്ളികൊണ്ട് അവൾ…

“ദേ‌.. നല്ല തെളച്ച വെള്ളാ എടുത്ത് കമഴ്ത്തിതരും ഞാൻ…”

“ഒഹ്.. പിന്നെ.. ഒഞ്ഞു പോയേടി…ഗൊച്ചു ഗള്ളി..” എന്ന് പറഞ്ഞ് ഞാനവളുടെ ചന്തിക്കിട്ട് കൊടുത്തു ഒരു പെട..

“ദേ.. ഇക്കാ..”

“” എന്തെടി…” ങേ… എന്താണു..”.
ഞാനവളുടെ മുലയിലും ചുണ്ടിലും വയറിലും ഒക്കെ തോണ്ടാനും തലോടാനും ഞെക്കാനുമൊക്കെ തുടങ്ങി..

കാർമേഘം പെയ്തൊഴിഞ്ഞ ആകാശം പോലെ… , ദേഷ്യമൊക്കെ മാഞ്ഞു തുടങ്ങി‌. ഒരു ചിരിയൊക്കെ വന്നുതുടങ്ങി..

ഞാനവളെ തിരിച്ച് നിർത്തി അരകെട്ടിൽ ചുറ്റി പിടിച്ച് എന്നിലേക്ക് അടുപ്പിച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ..

“പോട്ടെടി.. ക്ഷമിക്ക്..”

അവളെന്നിൽ നിന്ന് വിട്ട് കോണിപടി കയറി മുകളിലേക്ക് … കൂടെ ഞാനും.. അവളുടെ റൂമിന്റെ തൊട്ട് ബാൽക്കണിയുണ്ട്.. അവൾ അവിടെക്ക് നടന്നു.. അവിടെ ചെന്ന് ദൂരെക്ക് നോക്കി അവൾ നിന്നു.. അവളുടെ തൊട്ട് ഞാനും.. എന്നിട്ട് ഞാൻ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു..

“അറിവില്ലാത്ത പ്രായത്തിൽ തുടങ്ങിയ കുട്ടികളികളാണു.. പിന്നീട്, ശരീരം വളർന്നത് അറിയാതെ പോയ്.. ”
“അതിനെ തെറ്റായിട്ട് എനിക്ക് ഇതുവരെ തോന്നിയിട്ടില്ല..”

“എന്നെക്കാൾ നാലു വയസ്സ് മാത്രമാണു അവൾ ഇളയത്.. ഉപ്പ മരിക്കുമ്പോ എനിക്ക് 13 ഉം അവൾക്ക് 9 ഉം ആയിരുന്നു.. അനങ്ങാൻ കഴിയാതെ ഉമ്മ, ഒന്നരയും നാലും വയസ്സുള്ള കുഞ്ഞനിയത്തിമാർ.. ഇവരുടെയൊക്കെ പട്ടിണി മാറ്റാൻ

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *