Posted by ഭാരതി തമ്പുരാട്ടിയുടെ സമ്മതം മനസ്സില്ലാ മനസ്സോടെയായിരുന്നു. നില വിട്ട് പെരുമാറരുത് എന്നുള്ള ആത്മാർത്ഥമായ ആഗ്രഹം അവൻ്റെ ഉള്ളിൽ ഉറച്ച് തന്നെ നിന്നിരുന്നു. രണ്ട് വർഷമായി പെണ്ണിൻ്റെ ചൂരടിക്കാത്ത ജയിലിലെ ജീവിതം അവൻ്റെ കൈവിരലുകൾ വിറപ്പിച്ചു. അവളുടെ മുഴുത്ത് വിരിഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന ചന്തിയുടെ പരപ്പിലൂടെ ഷെഢിയുടെ ഇലാസ്റ്റിക്ക് തപ്പി യാത്ര തുടങ്ങി. അവളുടെ അരക്കെട്ടിന്റെ മാസ്മരിക ഗന്ധം സാരി പൊങ്ങി നിൽക്കുന്നതിനാൽ അതി വേഗം മൂക്കിലേക്കടിച്ച് കയറി.
അറിയാതെ പ്രേമൻ ആഞ്ഞു ശ്വസിച്ച് ആസ്വദിക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ ഭാരതി തമ്പുരാട്ടിയിൽ നാണം വർദ്ധിച്ചു. വളരെ അതി സൂക്ഷ്മമായി പാതി നഗ്നമായി വെളിവായി കാണുന്ന സ്വന്തം വണ്ണിച്ച തുടകളിലേക്ക് പുരുഷൻ കൊതിയോടെ നോക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ അഭിമാനവും ഉദിച്ചു. ഹൃദയം എന്തിനോ വേണ്ടി കിതച്ചു.
സാരിയുടെ ഉള്ളിലൂടെ കൈകൾ നിങ്ങുബോൾ ചൂടുള്ള പ്രിത്യേക തരം ഊഷ്മാവ് അവനിൽ ഹരം പിടിപ്പിച്ചു. ഇടക്കെപ്പോഴോ മാംസളതയിൽ തലോടിയപ്പോൾ തൂവൽ സ്പർശമെന്നമെന്നപ്പോലെ അനുഭൂതി ഉണർന്നപ്പോഴേക്കും വിരൽ ഇലാസ്റ്റിക്കിൽ തൊട്ടിരുന്നു. അന്നേരം അവളിൽ ചെറിയൊരു ചിരി വിടർന്നത് കണ്ട പ്രേമന് ആ നിതംബത്തിൽ പിടിച്ച് ഞെരിക്കണമെന്ന് അതിയായി തോന്നി. മനസ്സിൽ അടക്കിക്കൊണ്ട് അതി സൂക്ഷമമായി താഴോട്ടേക്ക് ഉരിഞ്ഞു. ചന്ദന നിറമുള്ള അടിവസ്ത്രം ഏകദേശം മുട്ട് വരെ പതുക്കെ ഇറങ്ങി വന്നപ്പോഴേക്കും ഭാരതി തമ്പുരാട്ടി തടഞ്ഞു. അവൻ്റെ കണ്ണുകൾ പൂർ കുഴമ്പ് നനഞ്ഞ ഭാഗത്തേക്ക് നീണ്ടു. അത് കണ്ടുകൊണ്ട് വേദന സഹിച്ച് ഒന്നിളകി. അടിവസ്ത്രം താഴേക്ക് സ്വതന്ത്രമായി ഊർന്ന് വീണു. ജനലിൽ നിന്നുള്ള കാറ്റ് സാരിയുടെ അടിയിലൂടെ തുടകളുടെ ഇടയിലേക്ക് നൂഴ്ന്ന് കയറി. തണുപ്പ് അവളുടെ പൂറിതളുകളെ തണുപ്പ് പ്രിത്യേക സുഖം നൽകി. അവൾ അവനെ നോക്കി.
“…. മതീ …. എന്നെ ഒന്ന് പതുക്കെ പിടിച്ച് ഇരുത്ത്യോ ….”. നാണത്താൽ അവൾ മൊഴിഞ്ഞു.
പ്രേമൻ അവളുടെ ഇടുപ്പിൽ പിടിച്ച് കശേരുക്കളിൽ വിരലോടിച്ച് പ്രിത്യേക ഭാഗത്ത് നന്നായി അമർത്തി. നടു വീണ്ടും വെട്ടുന്നത് പോലെ അവൾക്ക് തോന്നി. ആഞ്ഞൊരു നിശ്വാസം അവളിൽ നിന്നുയർന്നു. അതിന്റെ താളം ഒതുങ്ങിയപ്പോൾ അവൻ അരയിൽ പിടിച്ച് അവളെ പതുക്കെ ഇരുത്തി. ഇരു കൈകളിലായി പതുക്കെയും ചില പ്രിത്യേക രീതിയിലും പെട്ടെന്ന് വളച്ച് വലിച്ച് വിട്ടു. ഭാരതിയുടെ കൈകൾ വല്ലാതെ കടച്ചിൽ വന്നെങ്കിലും ഉളുക്ക് മാറുമെന്ന ഒരു പ്രതീക്ഷ വന്നു.
അവൾ കൈകൾ അന്തരീക്ഷത്തിൽ കുടഞ്ഞു. നല്ലൊരു ആശ്വാസം തോന്നി. ആ മനോഹരമായ കണ്ണുകൾ അവനെ നോക്കി സന്തോഷം പ്രകടിപ്പിച്ചു.
“…. കൈകൾ ശരിയായോ കൊച്ചമ്മേ ….”.
“…. ആ നല്ല കുറവുണ്ട് ….”.
“….. കുറച്ച് നേരത്തേക്ക് മാത്രമേ ആശ്വാസമുണ്ടാകൂ … അപ്പോഴേക്കും …”.
“…. ഉം …ഉം… അപ്പോൾ പ്രേമൻ അങ്ങ് ചെല്ല് …. ഇനി നീ ഇവിടെ നിന്നാൽ ശരിയാകില്ല…”. നാണത്താൽ അവനോട് പോകാനായി അഭ്യർത്ഥിച്ചു.
“…. ഓ … അങ്ങിനെയാവട്ടെ ….”. കുസൃതിയോടെ അവൻ അവളെ നോക്കി.
“…. പോകുബോൾ ആ വാതിലൊന്ന് ചാരിയെക്കണേ ….”.