ചെന്നൈ സെന്തമിൾ ആന്റി [സണ്ണി]

 

 

പക്ഷെ അതുവരെ ഒളിച്ചും പാത്തുമൊക്കെ

അക്കയുടെ ചെറിയ മടക്കുള്ള പരന്ന വയറിലെ പുക്കിളും, വല്ലപ്പോഴും മാറത്ത് നിന്ന് സാരി മാറുമ്പോൾ കാണുന്ന നിറഞ്ഞ ബ്ളൗസും ഇടയ്ക്ക് വിയർക്കുന്ന കക്ഷവുമൊക്കെ പാളി നോക്കുമെന്നല്ലാതെ, അക്കയെ അശ്വതി ചേച്ചിയെ എന്ന പോലെ നേരിട്ട് ഞാൻ നോക്കിയിരുന്നില്ല…….

 

അങ്ങനെയിരിക്കെ ഒരു ഞാറാഴ്ച പതിവ് പോലെ

ഒമ്പത് മണിക്ക് തന്നെ ഞാൻ കടയിലെത്തി.

 

നമ്മുടെ വലിയ കമ്പനിയിലെ പണിക്കാരൊക്കെ

തന്നെയാണ് ആ നാട്ടിൻപുറത്തെ അവരുടെ പ്രധാന

കസ്റ്റമേഴ്സ്….. അതുകൊണ്ട് ഞായറാഴ്ച

റോഡും കടകളുമൊക്കെ വിജനമായിരുന്നു.

എല്ലാവരും ശനിയാഴ്ച വൈകുന്നേരമുള്ള പാർട്ടികളൊക്കെ കഴിഞ്ഞ് ഉറങ്ങിയെഴുനേറ്റ് വല്ലതും വച്ചുണ്ടാക്കി കഴിച്ചിട്ട് ഊരുചുറ്റാനുള്ള തയ്യാറെടുപ്പിലായിരിക്കും .

 

“നല്ല ചൂട് അല്ലേ അക്കാ …”

കടയുടെ മുന്നിലെ ഷീറ്റിന്റെ മറവിലെ ബഞ്ചിൽ

ഇരുന്ന് അന്നത്തെ കുമുദം പത്രം എടുത്തു നിവർത്തി. ഒന്നും മനസിലാവില്ലെങ്കിലും എന്നും പത്രമെടുത്ത് നിവർത്തി മറിച്ചു കൊണ്ട് സംസാരിക്കലാണ് എന്റെ പതിവ്………

 

 

സിനിമകൾ ജീവിതത്തെ അത്രത്തോളം നിറം പിടിപ്പിച്ചു കാണിക്കുന്നതുകൊണ്ടാവാം… അവിടെ പത്രത്തിലെ സിനിമാപരസ്യങ്ങളൊക്കെ ബഹുവർണത്തിലായിരുന്നു.

 

 

““നല്ല സൂടാ തമ്പീ…. മെയ് മാസം താനേ”

അക്ക കസേരയിൽ ഇരുന്ന് ആരുമില്ലാത്ത ആലസ്യം

വിട്ടൊഴിഞ്ഞ സന്തോക്ഷത്തിൽ കറുത്ത മിനുമിനുത്ത മുഖത്തെ വെളുത്ത പല്ല് കാട്ടി ചിരിച്ചു.

 

“യാരത്.. സെൽവീ”

കടയിലെ പുറക് വശത്തെ വാതിൽ തുറന്ന്