പുനർജന്മം 2 തങ്കിയും പാർവ്വതിയും [ഋഷി]

Posted by

ഉച്ചയ്ക്കടിച്ച രണ്ടരപ്പെഗ്ഗിന്റെയും അടുത്തിരുന്നൂട്ടിയ ഒന്നാന്തരം നാടൻ മദാലസച്ചരക്കുകളുടേയും അകമ്പടിയോടെ. പാർവ്വതിയും തങ്കിയും മുലകൾ മറയ്ക്കാൻ തുണിയൊന്നുമിട്ടിട്ടില്ലായിരുന്നു.

കുഞ്ഞമ്മേ! മൊബൈലിൽ ഓഫീസ് മെയിലുകളും നോക്കി മറുപടികൾ അയച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന   ഹരി കേൾക്കാതെ തങ്കി വിളിച്ചു. അവരടുക്കളയിലായിരുന്നു.

കഴിഞ്ഞ രണ്ടു രാത്രീലും ഹരിമോൻ എടയ്ക്ക്  ഏതോ സ്വപ്നമൊക്കെക്കണ്ട് തേങ്ങുവേമൊക്കെ ചെയ്തു.

എന്റെ ഭഗവതീ! പാർവ്വതി നെഞ്ചിൽ കൈവെച്ചു. നിയ്യെന്താടീ പറയാത്തേ?

കുഞ്ഞമ്മേ! ഇവിടിരി. തങ്കി പാർവ്വതിയേം കൊണ്ട് പിന്നിലെ വരാന്തയിലേക്കിറങ്ങി. അവരെ തിണ്ണയിലിരുത്തി. ആദ്യത്തെ ദിവസം അവനെ ഞാൻ രാത്രി ചെന്ന് അടക്കിപ്പിടിച്ചു. അപ്പോ ശാന്തനായി. ഇന്നലെ ഞാനും മോളും അവിടെയാ കിടന്നത്. വല്ല്യ കുഴപ്പമില്ലായിരുന്നു. പക്ഷേ ചെലപ്പോ മോളു രാത്രിയെണീറ്റു കരയും. അവന്റെ ഒറക്കോം പോവും. കുഞ്ഞമ്മേ വെറുതേ ടെൻഷനാക്കണ്ടാന്നു വെച്ചതാ…

ഇനിയിപ്പോ എന്തു ചെയ്യാനാടീ? പാർവ്വതിയുടെ ആധി കൂടി.

കുഞ്ഞമ്മ അവന്റെ മുറിയിൽ കെടന്നാ മതി.

അതെങ്ങനാടീ? പാർവ്വതി ഒന്നറച്ചു.

ഹ! വേണേലൊരു പായോ  ക്വിൽറ്റോ എടുത്തോന്നേ. ഞാനെന്റെ മുറീലു വെച്ചേക്കാം. ആ പിന്നേ…കുഞ്ഞമ്മയ്ക്ക് ഒറ്റയ്ക്ക് കിടന്നിട്ട് ഒറക്കം വരുന്നില്ലാന്ന് അവനോട് പറഞ്ഞേക്കണേ!

പാർവ്വതി ഒന്നാലോചിച്ചു. ഹരിയുടെ ആരോഗ്യം!  അതു നോക്കണം! ശരിയെടീ, അവർ സമ്മതിച്ചു.

വടക്കൻ വീരഗാഥയിൽ ചന്തു അണിഞ്ഞൊരുങ്ങിയപോലെ അത്താഴം കഴിഞ്ഞ് തങ്കിയും ഹരിയും മോളിലേക്കു പോയപ്പോൾ പാർവ്വതി ഒന്നു മേൽക്കഴുകി. കഴിഞ്ഞ ആഴ്ചയാണ്  മാതു തള്ള വന്ന് താഴെ വടിച്ചത്. അറിയാത്ത മട്ടിൽ മുന്നിലവർ എപ്പോഴുമിത്തിരി വിരലു കേറ്റും! പാർവ്വതി തുടകൾ കൂട്ടിത്തിരുമ്മി. സേഫ്റ്റി റേസറെടുത്ത് തടിച്ച പൂറിൽ വളർന്നുവരുന്ന മൈരുകൾ വടിച്ച് അവിടം മിനുക്കിയപ്പോൾ  അവൾ മനപ്പൂർവം ഇതെന്തിനാണ് എന്ന ചോദ്യമവഗണിച്ച് അലക്കിയ മുണ്ടും, ബ്ലൗസുമിട്ട്  കോണി കയറി.

പാർവ്വതി ഹരിയുടെ മുറിവാതിൽക്കൽ ഒരു നിമിഷം ശങ്കിച്ചു നിന്നു. ചാരിയ വാതിലിലൂടെ വെളിച്ചത്തിന്റെ ഒരു ചീള് വരാന്തയിലേക്കു വീണിരുന്നു. തങ്കിയുടെ മുറിയുടെ വാതിൽ തുറന്നിരുന്നു. പാർവ്വതി ഉള്ളിലേക്ക് ചെന്നു. പാതി മയക്കത്തിൽ തങ്കി ചൂണ്ടിക്കാട്ടിയ പായും തലയണയുമെടുത്ത് പാർവ്വതി മരുമകന്റെ മുറിയിലേക്ക് തലനീട്ടി.

ഹരി ഇന്നു തങ്കിച്ചേച്ചി വരുമോ എന്നുള്ള ചിന്തയിലായിരുന്നു. നിക്കറൂരി തുണിയില്ലാതെ കിടന്നാലോ? പിന്നതു വേണ്ടെന്നു വെച്ചു. പകരം ലേഖയ്ക്കും, ശാരദാമ്മയ്ക്കും ഇഷ്ടമായിരുന്ന ചുവന്ന കുഞ്ഞിഷഡ്ഢിയെടുത്തു വലിച്ചുകേറ്റി. പുതപ്പു മാറ്റുമ്പോൾ ചേച്ചിയുടെ മുഖത്തുവരാൻ പോണ ഭാവങ്ങൾ ആലോചിച്ച് അവൻ ചിരിച്ചു…മെല്ലെ കണ്ണുകളടഞ്ഞു…

മോനേ..നേർത്ത സ്വരം. ഹരി  കണ്ണുകൾ തുറന്നു. മേശപ്പുറത്തു വെച്ചിരുന്ന വെളിച്ചം കുറഞ്ഞ വിളക്കിൽ നിന്നുമുള്ള  പ്രകാശത്തിൽ കണ്ണുകൾ പരിചിതമായപ്പോൾ തങ്കിച്ചേച്ചിക്കു പകരം ഒരു സുവർണ്ണവിഗ്രഹം പോലെ അമ്മ!

എന്താമ്മേ? അതിനകം വാതിലു മുഴുവനും തുറന്നകത്തു കടന്ന പാർവ്വതി ഹരിയുടെ കട്ടിലിന്റെ അരികത്തു നിന്നിരുന്നു. മോനേ.. അമ്മയ്ക്ക്

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *