ഭാരതി തമ്പുരാട്ടി പറയുന്നത് കേട്ട പ്രേമന് അറിയാതെ ചുരുട്ടി കൂട്ടി പിടിച്ച പാന്റീസും ബ്രൈസ്സിയറും വിശ്വാസം വരാത്ത പോലെ സ്വന്തം മൂക്കിന്റെ അടുത്തു വച്ചു മണപ്പിച്ചു. വല്ലാത്ത ഒരു തരം സുഖം അവനിൽ നുരഞ്ഞുകയറി. പെട്ടെന്ന് മനസ്സാന്നിധ്യം വീണ്ടെടുത്ത് അവളെ അവൻ നോക്കി.
” ശരിയാ കൊച്ചമ്മേ…..ഇതു കഴുകാത്തതാണെങ്കിലും .മണമൊന്നും ഇല്ലല്ലോ …!!!”. മണത്ത ശേഷം അവൻ ഭാരതി തമ്പുരാട്ടിക്ക് നേർക്ക് നീട്ടി.
ഇരുവരുടെയും നോട്ടം അൽപ്പ നേരത്തേക്ക് പരസ്പരം പൂരിതമായി.
അവൾ കൈയ്യ് കഷ്ടപ്പെട്ട് പൊക്കിക്കൊണ്ട് അതു ഒറ്റ വലിക്കു വാങ്ങി. ഉള്ളിൽ ദേഷ്യം നുരഞ്ഞു വന്നെങ്കിലും പ്രേമന്റെ നിൽപ്പ് കണ്ടപ്പോൾ ചിരി വന്നു. അവൾ സ്വന്തം കഴുകാത്ത അടിവസ്ത്രം മണത്ത് നോക്കിട്ട് കഷ്ടപ്പെട്ട് പെട്ടിയുടെ അടുത്തേക്കിട്ടു. സത്യത്തിൽ അതിൽ അരക്കെട്ടിലെ എല്ലാ ദുഷിച്ച മണവും അടങ്ങിരുന്നു.
“…. നിന്റെ മൂക്കിന് വല്ല കുഴപ്പമുണ്ടോ ???. മണമില്ല പോലും …”.
അവൾ പറയുന്നത് കേട്ട് പ്രേമൻ ചിരിച്ച് നിന്നതേയുള്ളൂ. അന്നേരം ഭാരതി തമ്പുരാട്ടിക്ക് അവനോട് എന്തോ ഒരു അനുകമ്പയോടെയുള്ള ഇഷ്ട്ടം തോന്നി. അവൻ്റെ നിഷ്കളങ്കത വല്ലാതെ ആകർഷിക്കുകയും ചെയ്തു.ഇനിയും അവൻ ഇവിടെ നിന്നാൽ ഉരുകി അവൻ്റെ മുന്നിൽ തീരുമെന്നുള്ള പേടി അവളിൽ ഉറഞ്ഞുകൂടി. പെട്ടെന്ന് അങ്ങനെ വശംവദയായി പോകുന്നെന്നത് അവളുടെ ആത്മാഭിമാനത്തെ ചോദ്യം ചെയ്യുന്നത് പോലെയായി.
“…. നീ പോയി കിടന്നോ …. ഞാനൊന്ന് ഉറങ്ങട്ടെ ???”.
ഭാരതി തമ്പുരാട്ടി ചെറുതായി കോട്ടുവായയിട്ട് അവനെ നോക്കിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. പ്രേമൻ ചിരിച്ച മുഖത്താൽ തിരിഞ്ഞ് നടന്നു. പ്രേമൻ മുറി വിട്ട് പോയപ്പോൾ അവക്കെന്തോ വിഷമം തോന്നി. വളരെ നാളുകളായുള്ള ഒറ്റയ്ക്കുള്ള ഉൾവലിഞ്ഞ ജീവിതത്തിൽ അവൾക്ക് ഇന്നെന്തോ ഒരുപാട് സംസാരിക്കണമെന്ന് തോന്നി.
ഒരു പക്ഷെ നന്നായി ഉള്ള് തുറന്ന് നന്നായി സംസാരിക്കുന്ന കുറച്ച് മണിക്കൂറുകൾ ഒപ്പം സഞ്ചരിച്ചഡ്രൈവറായ പ്രേമന്റെ നിഷ്കളങ്കത ഒരു തല തിരിഞ്ഞ ചിന്തയ്ക്ക് പ്രേരിപ്പിക്കാൻ കാരണമായത്. അതോ സ്വപ്നങ്ങളിലെ അവ്യക്തമായ അവന്റെ രൂപമോ ???. നിമിഷം കഴിയും തോറും അങ്ങനെയുള്ള ചിന്തകൾക്ക് കൂടുതൽ ചിറകുകൾക്ക് മുളച്ചു. അതിനാൽ അവൻ മുറി വിട്ട് പോയതിനാൽ മനസ്സിൽ ഒരു കനം വച്ചത് പോലെ തോന്നി. പ്രേമൻ തിരിച്ച് വന്നെങ്കിൽ ???.
( തുടരും )