‘ങാ ടീച്ചറിരിക്കൂ, സാറ് മുകളില് ഓഫീസ് റൂമിലാ, ഞാന് സാറിനോട് പറയാം’
അവള് ഭവ്യതയോടെ സോഫയിരുന്നു
അയാള് മൊബൈലെടുത്തു
‘ങാ. ശ്രീനിത്യ ടീച്ചര് വന്നിട്ടുണ്ട്’
ശരി. ശരി
‘ടീച്ചറ് മേലേക്ക് ചെന്നോളൂ. മുകളിലാ സാറിന്റെ ഓഫീസ് ‘
അവള് എണീറ്റു മെല്ലെ കോണി കയറി
സാരിയുടുത്തതിനാല് ഒരുകൈകൊണ്ട് സാരിയുടെ മുന്ഭാഗം മെല്ലെ ഒതുക്കിക്കൊണ്ടാണ് അവളോരോ പടിയും കയറിയത്.
അവളുടെ ഒതുങ്ങിയ നിതംബത്തിന്റെ ചലനം നോക്കി മാനേജര് ചിരിച്ചു
മുകളിലെത്തിയ അവള്ക്ക് അല്പ്പം പേടിതോന്നി
പെട്ടെന്നാണ് ഒരു റൂമിന്റെ കട്ടിലയില് ഓഫീസ് എന്ന ബോര്ഡ് കണ്ടത്
അവള്ക്കല്പ്പം ആശ്വാസമായി.
വാതില് തുറന്നുതന്നെ കിടന്നിരുന്നു
അവള് അകത്തേക്ക് നോക്കി
മാനവേദന് എന്തോ ഫയല് പരിശോധിക്കുന്നത് കണ്ടു
കാല്പെരുമാറ്റം കേട്ട് അയാള് തലയുയര്ത്തി
‘ങാ ടീച്ചറല്ലേ വരൂ. . ഇരിക്കൂ’
മാനവേദന് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവളെ ക്ഷണിച്ചു
‘പേടിയോടെ അവള് റൂമിലേക്ക് കടന്നു’
‘ഇരിക്കൂ’
അവള് പതിയെ മുന്നിലെ കസേരയിലിരുന്നു.
ടീച്ചര് ഒരാഴ്ചയായി ജോയിംഗ് ചെയ്തിട്ടെന്നു പറഞ്ഞു
‘പേര്’
‘ശ്രീ നിത്യ’
‘വീട്ടിലാരൊക്കെയുണ്ട്’?
‘അച്ഛനും അനിയനും’
‘അനിയന് എന്തു ചെയ്യുന്നു’?
‘അവന് പിജിക്ക് പഠിക്കുകയാ’
‘ഓ അത് ശരി’
‘അച്ഛന്’?
‘അച്ഛന് വീട്ടില് തന്നെയാ പ്രായമായി, പ്രത്യേകിച്ചൊന്നും ചെയ്യുന്നില്ല’
‘ഉം. .’
പെട്ടെന്ന് മാനവേദന് വാതിലിനു നേരെ നോക്കി ‘എന്താ സുഭദ്രേ, ചായയാണോ’?
ശ്രീനിത്യ പെട്ടെന്ന് തിരിഞ്ഞുനോക്കി
അവള്ക്ക് പിറകില് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് നാല്പ്പതിലേറെ പ്രായമുള്ള ഒരു സ്ത്രീ ഒരു ട്രേയില് രണ്ടു സ്റ്റീല് ഗ്ലാസ്സുമായി വന്നു
‘അല്ല കൂള് ഡ്രിംഗ്സാ’
‘തണുപ്പു കുറവാ കേട്ടോ’
ഒരു ഗ്ലാസ് മാനവേദന്റെ മുന്നില്വച്ചു
മറ്റേ ഗ്ലാസ്സ് അവള്ക്ക് നേരെ നീട്ടി
‘മോള് എന്നെ കണ്ടില്ലല്ലോ അല്ലേ, ഞാന് താഴത്തെയാഴുടെ ഭാര്യയോ കേട്ടോ’
അവള് പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഗ്ലാസെടുത്തു.
‘ടീച്ചര് കുടിക്ക്’
അയാളും ഗ്ലാസ് ചുണ്ടോടടുപ്പിച്ചു
അവരുടെ ഗ്ലാസുകള് എടുത്തു ആ സ്ത്രീ പുറത്തിറങ്ങി
മാനവേദന് ചില ഫയലുകളൊക്കെ തുറന്നു നോക്കി
അതവളുടെ സര്ട്ടിഫിക്കറ്റിന്റെ കോപ്പികളും മറ്റുമായിരുന്നു
അഞ്ചു മിനുട്ട് ആയതും ശ്രീ നിത്യക്ക് തലകറങ്ങുന്നപോലെ തോന്നി
അവള്ക്കെന്തെങ്കിലും ചെയ്യാനാകും മുമ്പ് ബോധമില്ലാതെ കസേരയുടെ ഒരു വശത്തേക്ക് തളര്ന്നുവീണു