“എന്താ കാണിച്ചാ..നമ്മുടെ സ്നേഹം അങ്ങേരു കാണട്ടെടാ ”
മഞ്ജുസ് കള്ളച്ചിരിയോടെ എന്റെ കവിളിൽ ചുംബിച്ചു ഗേറ്റിന്റെ ഭാഗത്തേക്ക് നോക്കി . അങ്ങേരു ഞങ്ങളെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നില്ലെങ്കിലും എനിക്കെന്തോ വല്ലായ്മ തോന്നി .
“പോടാ പൊട്ടാ….അയാള് വേറെന്തോ നോക്കി കൊണ്ടിരിക്കുവാ..”
അങ്ങേരു ശ്രദ്ധിക്കുന്നില്ലെന്ന് കണ്ട മഞ്ജുസ് ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു എന്റെ മടിയിൽ നിന്നും എഴുനേറ്റു . പിന്നെ ടീപ്പോയിൽ നിന്ന് മൊബൈലും ഞാൻ കൊണ്ട് വന്ന ഭക്ഷണ പൊതിയും എടുത്തു പിടിച്ചു . പിന്നാലെ ഞാനും എഴുനേറ്റു .
“എനിക്ക് നല്ല ഉറക്കം വരുന്നുണ്ട് ..ഇന്നലെ നിന്റെ പനി കാരണം മനുഷ്യൻ ശരിക്കൊന്നു ഉറങ്ങിയിട്ടില്ല , അതോണ്ട് ഫുഡ് കഴിച്ചു കഴിഞ്ഞാൽ ഞാൻ കിടന്നുറങ്ങും.പിന്നെ കവി , ശവി എന്നൊന്നും പറഞ്ഞു വിളിച്ചേക്കല്ലേ ”
അവളോടൊപ്പം റൂമിനകത്തേക്കു നടക്കവേ ഞാൻ ഗൗരവത്തിൽ പറഞ്ഞു .
“മ്മ് …”
അവൾ ഒന്നമർത്തി മൂളി . പിന്നെ ഫുഡിന്റെ കവർ എന്റെ കയ്യിൽ തന്നു . ഞാനതും വാങ്ങി നേരെ കിച്ചണിലേക്ക് നടന്നു . അവിടെ പോയി ഭക്ഷണം കഴിച്ചു തിരികെ വന്നു ഒന്ന് മയങ്ങാനായി റൂമിലേക്കെത്തി .
ആ സമയത്തു മഞ്ജു ഫോണിൽ സംസാരിക്കുകയായിരുന്നു . ലീവിന്റെ കാര്യം പ്രിൻസിയെ വിളിച്ചു പറയുന്നതോ മറ്റോ ആണ് . ഭയങ്കര ഭയ ഭക്തി ബഹുമാനത്തിൽ ആണ് സംസാരം ! ശബ്ദത്തിൽ കുറച്ചു ദയനീയതയും കൂടുതലായി വാരിവിതറിയിട്ടുണ്ട് .
ഞാനവളുടെ സംസാരം നോക്കികൊണ്ട് ബെഡിലേക്ക് കയറി കിടന്നു . ഉച്ച കഴിഞ്ഞതേയുള്ളൂ , പക്ഷെ രാത്രി ശരിക്കുറങ്ങാത്ത കാരണം കണ്ണ് മിഴിയുന്നില്ല ! ഞാൻ നേരെ തലയിണയിലേക്ക് മുഖം പൂഴ്ത്തി കമിഴ്ന്നു കിടന്നു .
സ്വല്പം കഴിഞ്ഞതും മഞ്ജു ഫോണിലുള്ള സംസാരം അവസാനിപ്പിച്ച് എന്റെ അടുത്ത് വന്നിരുന്നു .
“കവി…”
അവൾ പയ്യെ എന്നെ വിളിച്ചു .
“എന്താടി ”
ഞാൻ സ്വല്പം ദേഷ്യത്തോടെ ചോദിച്ചു .ഉറങ്ങാൻ കിടന്നു കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ ശല്യം ചെയ്യുന്ന പരിവാടി എനിക്ക് തീരെ ഇഷ്ടമല്ല..
“ഹോ ..എന്തിനാ ഇങ്ങനെ ചാടുന്നെ ”
എണീറ്റ് ദേഷ്യം കണ്ടു അവൾ മുഖം ചുളിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു .
“പിന്നെ..എത്ര വട്ടം പറഞ്ഞാലും കവി ..കവി എന്ന് പറഞ്ഞു വന്നോളും ..നിനക്കിപ്പോ എന്താ വേണ്ടേ ?’”
ഞാൻ പെട്ടെന്ന് മലർന്നു കിടന്നാണ് അവളെ നോക്കി ദേഷ്യപ്പെട്ടുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു .
“ഒന്നും വേണ്ട , നിന്നെ ഒകെ സഹിക്കുന്ന എന്നെ പറഞ്ഞാൽ മതി.. ”
മഞ്ജുസ് പരിഭവത്തോടെ പറഞ്ഞു .
“ആഹ്..അപ്പോഴേക്കും മോന്ത വാടിയല്ലോ “