അന്ന് രാത്രി ഒന്പത് മണിയായപ്പോള് അമ്മയെ വിളിച്ച് ഇവിടുത്തെ കാര്യങ്ങളൊക്കെ പറഞ്ഞു. അപ്പോള് അമ്മ പറഞ്ഞു ചന്ദ്രേട്ടന് പെരുമ്പാവൂരില് നിന്നും നേരെ ഇവിടേക്കാ വന്നത്. അന്ന് കൊടുക്കാന് പറ്റാഞ്ഞ പലിശ ഇന്ന് ചന്ദ്രേട്ടനു കാര്യമായിട്ട് തന്നെ കൊടുത്തു. ചന്ദ്രേട്ടന് ഹാപ്പിയായിട്ട് ഇതാ ഇപ്പോള് ഇറങ്ങിയതേയുള്ളു. പിന്നെ നീ പറഞ്ഞ മറ്റേ കാര്യം ഇന്ന് വെളിച്ചകുറവായതുകൊണ്ട് സാധിച്ചില്ലാ. പകല് എടുത്താലേ ക്ലിയറായി കിട്ടുകയുള്ളു എന്നാ ചന്ദ്രേട്ടന് പറഞ്ഞത്. അതുകൊണ്ട് അയാള് ഇനിവരുമ്പോള് അയാളുടെ കുണ്ണയുടെ പല പോസിലുള്ള ഫോട്ടോ എടുത്ത് ഞാന് വാട്സപ്പ് ചെയ്ത് തരാം. പിന്നെ ചന്ദ്രേട്ടന്റെ കുണ്ണയുടെ ഫോട്ടോ എടുക്കുമ്പോള് ഇത് എന്റെ മകനു കാണാന് വേണ്ടിയാ എന്നു എനിക്ക് പറയേണ്ടി വരില്ലേ അതുകൊണ്ട് നമ്മള് കളിച്ച കാര്യം എനിക്ക് ചന്ദ്രേട്ടനോട് പറയേണ്ടി വന്നു. അതില് കുഴപ്പമൊന്നുമില്ല അതൊക്കെ ഇപ്പോള് മിക്ക വീടുകളിലും നടക്കുന്നുണ്ടെന്നാ ചന്ദ്രേട്ടനും പറഞ്ഞത്.
എന്നാല് ശരി ഗുഡ്നൈറ്റ് പറഞ്ഞ് ഫോണ് വെച്ചു.
അങ്ങിനെ ഞാന് ബാബുവേട്ടന്റെ ഫര്ണ്ണീച്ചര് കടയിലെ ജോലിക്കാരനായി. കടയില് തരക്കേടില്ലാത്തെ കച്ചവടം ഉണ്ട്. ബാബുവേട്ടനു എപ്പോഴും തിരക്ക് തന്നെ. എല്ലാ ദിവസവും ക്വാറിയില് പോകും, തടിമില്ലില് പോകും പിന്നെ ഫര്ണ്ണിച്ചര് കടയിലും വരും. ഇതിനിടയില് എന്റെ ആവശ്യത്തിനു ബാബുവേട്ടന് ഒരു പഴയ ഹീറോ ഹോണ്ട ബൈക്ക് വാങ്ങിച്ചു തന്നു. ഒരു ബൈക്ക് കിട്ടിയതോടെ ആദ്യം പെരുമ്പാവൂരിലെ ബിവറേജ്സ് എവിടെയാണെന്ന് കണ്ടുപിടിച്ച് അവിടെ പോയി ഒരു ഫുള് ബോട്ടില് വോഡ്ക വാങ്ങിച്ചു. എം.എച്ച് ബ്രാണ്ടിയാ ഇഷ്ടമെങ്കിലും അടിച്ചാല് മണമടിക്കില്ലല്ലോ എന്നു കരുതിയാ വോഡ്കാ വാങ്ങിയത്. അതില് ഒരു പെഗ് എല്ലാ ദിവസവും രാത്രി ഭക്ഷണത്തിനു മുന്പ് ആരുമറിയാതെ അടിക്കും. ബാബുവേട്ടന്റെ വീട്ടില് എല്ലാ ദിവസവും രാത്രി എട്ടരക്കാ അത്താഴം കഴിക്കുക. അത് ഞാനും ബാബുവേട്ടനും റാണിചേച്ചിയും ഒന്നിച്ചിരുന്നാ കഴിക്കുക. അവര് എന്നെ ഒരു ജോലിക്കാരനായിട്ടല്ലാ കാണുന്നത് അവരുടെ സ്വന്തം അനുജന് എന്നുള്ള നിലയിലാ. അതുകൊണ്ട് ഞാനും ഹാപ്പിയാ.
റാണിചേച്ചി സ്കൂട്ടറില് എല്ലാ ദിവസം രാവിലെ ഒന്പത് മണിക്ക് ടൗണിലുള്ള അവരുടെ സ്വന്തം ബ്യൂട്ടി പാര്ലറില് പോകും. വൈകുന്നേരം ഏഴുമണിക്ക് വരും. റാണിചേച്ചിയെ സഹായിക്കാന് കടയില് രണ്ട് പെണ്കുട്ടികളുമുണ്ട്. പിന്നെ വല്ല കല്യാണവും വന്നാല് ചിലപ്പോള് ചേച്ചി രാവിലെ അഞ്ചുമണിക്ക് തന്നെ ബ്യൂട്ടി പാര്ലറിലേക്ക് പോകുന്നത് കാണാം.