പോയി ചെക്ക് ചെയ്ത് ഇല്ലാ എന്ന് ഉറപ്പ് വരുത്തി. അതോടെ ചന്ദ്രേട്ടന്‍ ഇനി വെടികളുടെ അടുത്ത് പോകില്ലാ എന്ന് സ്വയം തീരുമാനിച്ചു.പിന്നെ നിവര്‍ത്തിയില്ലെങ്കില്‍ വാണമടി തന്നെ ശരണം
അങ്ങിനെയിരിക്കെയാ ഗോമതി എന്ന സ്ര്തീയുടെ ഗുജറാത്തിലുള്ള ഏക മകള്‍ നാലുമാസം കഴിഞ്ഞാല്‍ പ്രസവത്തിനു വരുന്നു എന്നു പറഞ്ഞു വിളിച്ചത്. ഒറ്റ ബെഡ്‌റൂം മാത്രമുള്ള തന്റെ വീടിനു ഒരു ബെഡ്‌റൂം കൂടി കെട്ടാന്‍ വേണ്ടി അന്‍പതിനായിരം രുപായുടെ ധനസഹായം ചോദിച്ച് കൊണ്ടാ ഈ ഗോമതി ചന്ദ്രേട്ടന്റെ അടുത്ത് വന്നത്. ഭര്‍ത്താവ് പണ്ടേ ഉപേക്ഷിച്ച് പോയ സ്ര്തീയാ ഈ ഗോമതി. പപ്പടം ഉണ്ടാക്കലാ ജോലി. അത് ടൗണില്‍ കൊണ്ടു പോയി വില്‍ക്കും. പിന്നെ വീട്ടില്‍ എപ്പോഴും സ്‌റ്റോക്കുണ്ടാകും. വയസ്സ് അന്‍പതായെങ്കിലും ഇപ്പോഴും നല്ല ആരോഗ്യം ഇരുനിറം. ഒറ്റ മുടിപോലും നരച്ചിട്ടില്ല. ഗോമതി ചേച്ചി പപ്പടം വില്‍ക്കാന്‍ ടൗണില്‍ പോകുമ്പോള്‍ ഇളകിയാടുന്ന ചേച്ചിയുടെ മുലകളും ചന്തികളും കാണാന്‍ തന്നെ ബസ് സ്‌റ്റോപ്പില്‍ ഏതു നേരവും വായ്‌നോക്കികളായ അഞ്ചാറു പേര്‍ കാണും
ഗോമതിയുടെ ആവലാതികള്‍ കേട്ട ചന്ദ്രേട്ടന്റെ മനസ്സില്‍ ഒറ്റ കാര്യം മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു. ഈ ഗ്രാമ പ്രദേശങ്ങളില്‍ താമസിക്കുന്ന പാവപ്പെട്ട ഗോമതിയെ പോലെയുള്ള സ്ര്തീകള്‍ക്ക് എങ്ങിനെ എയിഡ്‌സ് വരാനാ. ഉറയിട്ട് പണ്ണുന്നതില്‍ ചന്ദ്രേട്ടനു തീരെ താല്‍പ്പര്യവുമില്ല. ഗോമതിയെ ഒന്ന് കണ്ണുകള്‍ കൊണ്ട് ഉഴിഞ്ഞ് നോക്കിയ ചന്ദ്രേട്ടന്റെ മനസ്സ് പറഞ്ഞു അല്‍പ്പം പ്രായകൂടുതല്‍ ഉണ്ട് എന്നേയുള്ളു. പക്ഷെ ദൈവം എല്ലാ അവയങ്ങളും അറിഞ്ഞു കൊണ്ട് തന്നെ വാരിക്കോരി കൊടുത്തിട്ടുണ്ട്.
ഗോമതി, റൂം കെട്ടാനുള്ള പണം ഞാന്‍ തരാം. ആ പണം ഗോമതി ഗോമതിയുടെ സൗകര്യം പോലെ മാസാമാസം കുറേശ്ശയായി തിരിച്ച് തന്നാല്‍ മതി. പിന്നെ കടം കൊടുക്കുന്നവര്‍ക്ക് മുതല്‍ പതുക്കെ കിട്ടിയാലും പലിശ എല്ലാ മാസവും കിട്ടിയേ തീരു എന്ന് ഗോമതിക്ക് അറിയാലോ. പിന്നെ അല്‍പ്പം ശബ്ദം താഴ്ത്തി ചന്ദ്രേട്ടന്‍ ഗോമതിയോട് പറഞ്ഞു…ഗോമതിക്ക് അറിയാമല്ലോ, എന്റെ ഭാര്യ ലക്ഷ്മിക്ക് സുമില്ലാതിരിക്കുന്നതുകൊണ്ട് എന്റെ മറ്റേ ഒരു കാര്യവും ഈയ്യിടെയായി നടക്കുന്നില്ലാ. അതു കൊണ്ട് ഗോമതി മനസ്സ് വെച്ച് എന്നെ ഒന്ന് സഹായിക്കണം. അത് ഞാന്‍ പലിശയായി വരവ് വെച്ചോളാം. പിന്നെ ഗോമതിയും കുറച്ച് കാലമായി ഒറ്റക്കല്ലേ. ദൈവത്തെ ഓര്‍ത്ത് എന്റെ മുത്ത് നോക്കി ഗോമതി നോ എന്നുമാത്രം പറയരുത്.
ഗോമതിയുടെ മുത്ത് നോക്കി ചന്ദ്രേട്ടന്‍ ഇതു പറഞ്ഞപ്പോള്‍ ഗോമതി ശരിക്കും ഒന്ന് ഞെട്ടി. ഗോമതി മാവിന്‍ചുവട്ടിലെ കസേരയില്‍ ഇരിക്കുന്ന ചന്ദ്രേട്ടനെ അടിമുടി ഒന്ന് നോക്കി. ചന്ദ്രേട്ടന്റെ ലുങ്കിക്കുള്ളില്‍ ഒരനക്കം. അത് നീര്‍ക്കോലിയല്ലാ ശരിക്കും ഒരു മൂര്‍ക്കനാ എന്ന് തഴക്കവും പഴക്കവുമുള്ള ഗോമതിക്ക് മനസ്സിലായി. താനും കുറേ കാലമായില്ലേ ഒത്ത ഒരു മൂര്‍ക്കനെ കണ്ടിട്ട് എന്നോര്‍ത്തപ്പോള്‍ എവിടെ നിന്നോ ഒരു കുളിര്‍ കാറ്റ് ഗോമതിയെ തഴുകി ഒഴുകിയ പോലെ അവര്‍ക്ക് തോന്നി. എങ്കിലും അവര്‍ പറഞ്ഞു… എനിക്ക് ഇഷ്ടക്കുറവൊന്നുമില്ലാ പക്ഷെ ആരെങ്കിലുമറിഞ്ഞാല്‍
ഗോമതി അടുക്കുന്ന ലക്ഷണമുണ്ട് എന്ന് തോന്നിയ ചന്ദ്രേട്ടന്‍ അവളോട് പറഞ്ഞു..
ഇല്ലാ ഗോമതി ആരും അറിയാതെ നമുക്ക് നോക്കാം. ഒന്നുകില്‍ ലക്ഷ്മിയും ആ വേലക്കാരനും അറിയാതെ ഇവിടെ എവിടെയെങ്കിലും ഒരിടത്ത്.അല്ലെങ്കില്‍ ഗോമതിയുടെ വീട്ടില്‍. അവിടെ ഇപ്പോള്‍ ആരുമില്ലല്ലോ.
നാലാമന്‍ [അപ്പന്‍ മേനോന്‍]
Posted by