അനിതച്ചേച്ചി [സുനിൽ]

എന്റെ കണ്ണുകൾക്ക് ആ വർണ്ണാഭമായ കാഴ്ച നയനാനന്ദകരമായ വിരുന്നൊരുക്കി!

ചേച്ചി കൈ ഉയർത്തി മുടി മാടിയപ്പോൾ തന്നെ വട്ടക്കഴുത്തുള്ള കറുത്ത ഹാഫ്കൈ ടീഷർട്ടിന്റെ വലിയ കൈയ്യുടെ അകത്ത് കൂടി സ്വർണ്ണ വർണ്ണമായ തുടുത്ത് കൊഴുത്ത ഒരാഴ്ച വളർച്ചയുള്ള വിയർത്ത് നനഞ്ഞ കുറ്റിരോമവും അതിനും ഉള്ളിൽ കറുത്ത ബ്രായിൽ കൊള്ളാതെ വശങ്ങളിലേക്ക് തിങ്ങി തെറിച്ച് നിൽക്കുന്ന കരിക്ക് മുലയും കണ്ട് പിടിവിട്ട് ഇരുന്ന ഞാൻ ഇതൂടി ആയപ്പോൾ ഇരച്ചു കയറിയ രക്തത്തോടെ അരുണാഭമായി വിവർണ്ണമായ എന്റെ മുഖം അവരിൽ നിന്ന് മറയ്ക്കാൻ പണിപ്പെട്ട് ഒരു വിധത്തിൽ ചായയും കുടിച്ച് സുനിയുടെ തലയ്ക്കിട്ട് ഒരു ഞോടും കൊടുത്ത് രാത്രി വരാം എന്നും പറഞ്ഞ് സ്ഥലം വിട്ടു…!

പുറത്ത് ഇറങ്ങിയിട്ടും ആ കാഴ്ച കണ്ണിൽ നിന്ന് മായുന്നേ ഇല്ല!
എത്ര സ്വയം ശാസിച്ചാലും അടക്കി നിർത്തിയാലും ഈയിടെയായി അനിച്ചേച്ചിയെ കാണുമ്പോൾ എനിക്ക് വല്ലാത്തൊരു പരിഭ്രമവും വിറയലും ഷഡ്ഡിയ്ക്കുള്ളിൽ ഒരു അനക്കവും ഒക്കെ ആണ്!

ഒരു വീടു പോലെ കഴിയുന്ന, സ്വന്തം സഹോദരിമാരെ പോലെ കാണുന്ന ഈ സഹോദരിമാരിൽ അനിച്ചേച്ചിയെ കാണുന്നതിൽ എന്റെ കാഴ്ചപ്പാട് ലേശം മാറിയിട്ട് അഞ്ചാറ് മാസമായി!
പഴയത് പോലുള്ള, സുനിയോട് ഇപ്പോഴും ഉള്ള ആ മൽപിടുത്തം ചേച്ചിയോട് ഉള്ളത് നിർത്തിയിട്ടും!

സുനിതയെ പോലെ മെല്ലിച്ച ശരീരപ്രകൃതിയല്ല അനിച്ചേച്ചിയുടേത്! ചെംതെങ്ങിൻ കരിക്ക് പോലുള്ള വലിയ മുലകളും ഒതുങ്ങിയ അരക്കെട്ടും വിരിഞ്ഞ് തള്ളിയ, നടക്കുമ്പോൾ പരസ്പരം തെന്നി കയറി ഇറങ്ങുന്ന ഫുഡ്ബോൾ പോലെ പിന്നിലേക്ക് തള്ളിയ നിതംബഭംഗിയും കനത്ത പിടിമുറ്റാത്ത അത്ര വണ്ണിച്ച തുടകളും ഒക്കെ ആയി ഒരു അസാദ്ധ്യ ഉരുപ്പടി!

ഒത്ത പൊക്കവും ചന്ദന നിറവും അതിനൊത്ത ഒട്ടും ദുർമേദസ്സ് ചാടാത്ത ഒത്ത വണ്ണവും വൃത്ത മുഖവും വലിയ കാമം തുളുമ്പുന്ന കണ്ണുകളും അൽപ്പം തടിച്ച് മലർന്ന തേൻ കനിയുന്ന ചെംചുണ്ടുകളും ആകെ ആൾ ഒരു അപ്സരസ്സ്!

റബ്ബർ എടുത്തിട്ടുള്ള എന്റെ ആ മുഖവും ഇരിപ്പും കണ്ട് ചേച്ചിക്ക് എന്തോ സംശയം വന്നത് പോലെ തോന്നുന്നു… ചുണ്ടിൻ കോണിൽ ഊറി വന്ന ഒരു പുഞ്ചിരി ഒളിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചത് പോലെ…

“ഛെ… അങ്ങനാവില്ല… ”
സ്വയം പറഞ്ഞ് മുന്നോട്ട് നടന്ന ഞാൻ പെട്ടന്ന് നിന്നു….!!

അനിച്ചേച്ചി കസേരയിൽ അൽപ്പം ചെരിഞ്ഞ് കക്ഷം എന്റെ നേരേ ആക്കി ഇരുന്ന് അല്ലേ മുടി മാടിയത്?
അതും വളരെ സാവധാനം അങ്ങ് അകം വരെ എനിക്ക് കാണാവുന്ന രീതിയിൽ…?