“ഹഹഹ! മുതുക്കീം മുതുക്കനും! അതും നേരംവെളുത്തിങ്ങോട്ട് വന്നയൊടനേ! വല്ല മനുഷ്യരുമറിയണം!”
മേല് കഴുകുന്നതിന് ഇടയിൽ അനിതേച്ചി പൊട്ടിച്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു!
“ആരേലുവറിയാനാണേ പണ്ടേ പത്തിരുപത് വർഷം മുന്നേ അറിയേണ്ടതല്ലേ…?”
ഞാനും അതേ ചിരിയോടെ ചോദിച്ചപ്പോൾ ചേച്ചി തുടർന്നു..
“സത്യത്തി ഇത്തവണ വന്നു കഴിഞ്ഞേ പിന്നാ ഈ പ്രായത്തിലും ഈ തടീം വച്ചോണ്ടും പഴേപോലെല്ലാം ആകാന്നു മനസ്സിലാവുന്നേ… ഈയിനം ആറ്റൻ എക്സർസൈസാ ഡെയ്ലി എങ്കീ എന്റെ തടിയങ്ങു കൊറഞ്ഞോളും!”
കുളി കഴിഞ്ഞ് വസ്ത്രം മാറുമ്പോൾ ചേച്ചി പതിയെ പറഞ്ഞു…
“കിച്ചൂട്ടൻ അടുത്താഴ്ച വന്നാ മതിയാരുന്ന അങ്ങനാരുന്നേ നിനക്കപ്പ ജോലിക്കും പോകണോല്ലോ വെറുതേ ദിവസങ്ങൾ പോവില്ലായിരുന്നു….”
ഞാൻ മറുപടിയായി വെറുതേ ചിരിച്ച് ചെന്ന് വണ്ടി ഇറക്കി…
അനിതേച്ചിയുടെ ഇളയ പുത്രൻ കിച്ചുവിനെ റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനിൽ നിന്നും സ്വീകരിക്കുവാൻ പോകുവാനായി…..
—-ശുഭം—-