“കണ്ടോടി പെണ്ണെ ഓരോവന്മാരുടെ നോട്ടം. നീ വന്നേ; നമുക്ക് നല്ല ഏതേലും തുണിക്കട ഉണ്ടോന്നു നോക്കാം” ശ്യാമ തങ്ങളെ നോക്കുന്ന പുരുഷന്മാരെ ശ്രദ്ധിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“എന്തിനാ ചേച്ചീ?”
“നമ്മളെ കണ്ട് ഇവന്മാര് കൊതിക്കണം. അത്തരം തുണി ഇട്ടുവേണം നമുക്ക് ഹോട്ടലീന്നും ഇറങ്ങേണ്ടത്”
സരിത വികാരം കൊണ്ട് പരവശയായിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു. ഇന്ന് ചേച്ചി തന്റെ മോഹങ്ങള് സാധിച്ചുതരാന് പോകുകയാണ്. അതെപ്പറ്റി ആലോചിക്കുമ്പോള്ത്തന്നെ അവളുടെ രോമങ്ങള് എഴുന്നു നൃത്തം ചെയ്യുന്നുണ്ടായിരുന്നു. നഗരത്തിന്റെ തിരക്കില് അലിഞ്ഞ് രണ്ടുപേരും ഫുട്പാത്തിലൂടെ നടന്ന് അടുത്തുകണ്ട തുണിക്കടയിലേക്ക് കയറി.
“കാലും കൈയുമൊക്കെ ശരിക്ക് കാണിക്കുന്ന വേഷം വേണം മോളെ. ടീഷര്ട്ടും പാവാടേം ആയാലോ?” ശ്യാമ സരിതയുടെ കാതില് ചോദിച്ചു.
“യ്യോ ചേച്ചി കുട്ടിപ്പാവാട ഇടുമോ?”
“എന്താ ഇട്ടാല്? ഹും..”
സരിത ചിരിച്ചു. രണ്ടുപേര്ക്കും പാകമായ കൈകള്ക്ക് തീരെ ഇറക്കം കുറഞ്ഞ രണ്ട് ടീ ഷര്ട്ടുകളും കഷ്ടിച്ച് മുട്ടുവരെ ഇറക്കമുള്ള രണ്ടു പാവാടകളും ഓരോ ചെറിയ നേരിയ തുണികൊണ്ടുള്ള പാന്റീസും അവര് വാങ്ങി.
“വല്യ ഹോട്ടലില് താമസിക്കാന് കാശില്ല. തല്ക്കാലം നമുക്ക് ആ ഹോട്ടലില് താമസിക്കാം എന്താ?” അല്പമകലെ കണ്ട അഞ്ചോളം നിലകളുള്ള വലിയ കുഴപ്പമില്ലാത്ത ഒരു ഹോട്ടലിലേക്ക് നോക്കി ശ്യാമ ചോദിച്ചു.
“ചേച്ചീടെ ഇഷ്ടം”
ഹോട്ടല് റിസപ്ഷനിലെ കൊതിയന്മാരുടെ നോട്ടം ഏറ്റുവാങ്ങി ചേച്ചിയും അനുജത്തിയുമാണ് എന്ന് പരിചയപ്പെടുത്തി ഒരു ഡബിള് റൂം തന്നെ അവരെടുത്തു. രണ്ടു കട്ടിലുകള് ഉണ്ടായിരുന്നു അതിനുള്ളില്.
“കൊള്ളാം; സൂപ്പറ് മുറി അല്ലേടീ” മുറിയാകെ കണ്ണോടിച്ചുകൊണ്ട് ശ്യാമ ചോദിച്ചു.
സരിത മൂളി. അവള് സ്വന്തം ബാഗ് മേശപ്പുറത്തേക്ക് വച്ചിട്ട് കട്ടിലിലേക്ക് മലര്ന്നു വീണു. വെള്ള വിരികളും ചുവന്ന കര്ട്ടനുകളും ഉണ്ടായിരുന്ന ആ മുറിയുടെ ഭിത്തികള്ക്ക് ആനക്കൊമ്പിന്റെ നിറമായിരുന്നു. ഒരു സോഫയും, അലമാരയും, ടിവിയും, ഒപ്പം ഒരു മേശയും കസേരയും കൂടി അതിനുള്ളില് ഉണ്ടായിരുന്നു. സരിത കട്ടിലില് അങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടും ഉരുണ്ടു.
“അയാള് തോളില് കുത്തിക്കുത്തി നനച്ചോ ചേച്ചീ” മലര്ന്നു കിടന്ന് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവള് ചോദിച്ചു.
“കൊതിച്ചി; അതോര്ത്ത് കിടക്കുവാ അല്ലെ? ഈ കിടക്കുന്ന കിടപ്പില് നിന്നെ ഒരുത്തന് ഊക്കിപ്പൊളിക്കുന്നത് ഒന്നോര്ത്ത് നോക്കിക്കേടി” ശ്യാമ വസ്ത്രം ഊരിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“അതിന് ആളില്ലല്ലോ” സരിത നിരാശപ്പെട്ടു.
“ഇന്നോടെ നീ ഈ പറച്ചില് നിര്ത്തും. പൂറ്റില് രോമമുണ്ടോ പെണ്ണെ”
“പിന്നില്ലാതെ”