ഒരു ചെറുകഥ 2 [അഹമ്മദ്‌]

പോട്ടെടാ തെറ്റ് നമ്മുടെ ഭാഗത്തല്ലേ അതുകൊണ്ട് കുറച്ചു നമ്മൾ സഹിച്ചേ പറ്റു ഒരു കുഞ്ഞു വന്നുകഴിഞ്ഞാൽ ഒക്കെ സെരിയാവും എന്ന് കരുതാം
അനിത ഒന്നും മനസ്സിലാവാതെ രണ്ടാളെയും നോക്കികൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്
താനെന്താ അനിതെ ഒന്നു മിണ്ടാതെ ഇരിക്കുന്നത് റഫീഖ് ചോദിച്ചു
ഏയ് നിങ്ങൾ സംസാരിക്കുന്നത് എന്താണെന്ന് അറിയാതെ ഞാൻ എന്താ പറയ
അപ്പൊ രവിയേട്ടൻ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ലേ അവൻ സംശയത്തോടെ ചോദിച്ചു
ഇല്ലെന്ന് അനിത തലയാട്ടി
റഫീഖ് തുടർന്നു
എനിക്ക് ഒരു പ്രണയം ഉണ്ടായിരുന്നു നമ്മുടെ നാട്ടിൽ മൊയ്‌ദീൻ ഹാജിയുടെ മോളാണ് കക്ഷി പ്രണയം അങ്ങനെ മൂത്തുതളിര്ത്തു പോയികൊണ്ടിരിക്കെ ഞങ്ങൾക്ക് ചെറിയ ഒരബദ്ധം പറ്റി
ചെറുതോ ഒരു പെൺകുട്ടിക്ക് ഗർഭം ഉണ്ടാക്കുന്നത് ആണോടാ അബദ്ധം രവി ഇടയിൽ കയറി പറഞ്ഞു
അതുപിന്നെ എന്റെ പെണ്ണല്ലേ രവിയേട്ട ആ അവകാശത്തിൽ സംഭവിച്ചു പോയി
എന്നിട്ട് അനിത ചോദിച്ചു
എന്നിട്ടു എന്താവാൻ വലിയ തറവാട്ടുകാരായ മൊയ്‌ദീൻ ഹാജി കല്യാണം നടത്തിത്തരാം എന്ന് സമ്മതിച്ചു പക്ഷെ എന്റെ വീട്ടിൽ കേട്ടൂല എന്ന് എന്റെ ഉപ്പ അവളെ അവളുടെ വീട്ടിൽ നിന്നും പുറത്താക്കിയപ്പോലെയായി കാര്യങ്ങൾ ഞാൻ ആണെകിൽ എക്സാം കഴിഞ്ഞു റിസൾട്ട്‌ വെയിറ്റ് ചെയ്യുന്ന നേരം കയ്യിൽ അഞ്ചിന്റെ പൈസ ഇല്ല എന്റെ വീട്ടുകാരും ഓൾടെ വീട്ടുകാരും വരും കല്യാണം നടത്തിത്തന്നു ഞാങ്ങളെ അവിടെ വിട്ടുപോകും അതാണ്‌ കരാർ എന്ത് ചെയ്യാൻ കൂട്ടുകാർ പോലും കൈ വിട്ടു അങ്ങനെ ഒരിക്കൽ വഴിയരികിൽ ഒരു ഷെഡ്‌ഡിൽ ഇരിക്കുമ്പോൾ ആണ് തോളത്തു ഒരു കൈ വീഴുന്നത് തിരിഞ്ഞു നോക്കുമ്പോൾ രവിയേട്ടൻ ഞാൻ കരയുന്നതു പുള്ളിദൂരെ നിന്ന് കണ്ടു എന്നോട് കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ പുള്ളി ചോദിച്ചു മനസ്സിലാക്കി പണ്ട് ഞാനും താനുമൊക്കെ കൊറേ കളിയാക്കിയിട്ടിട്ടുള്ള ഈ പാവം ആണ് അന്നെന്നെ കൂടെ കൂടിയേ പിന്നെ തല്ക്കാലം താമസിക്കാൻ ഒരു വീട് സെരിയാക്കി തന്നു താലി വാങ്ങാൻ പൈസ തന്നു അങ്ങനെ എല്ലാം ഈ മനുഷ്യൻ ചെയ്ത് പിന്നെ ഇവിടെ ജോലി കിട്ടി ഞാൻ വന്നപ്പോ ആദ്യം ഇയാളെ വീട്ടില ഞാൻ അവളെ നിർത്തി വന്നേ ഇവിടെ മുറിയും മറ്റും ശെരിയാക്കാൻ കുറി കിട്ടിയ 1ലക്ഷം രൂപയും തന്നു
അനിത ഇതൊക്കെ കേട്ടു വണ്ടർ അടിച്ചു നില്ക്കാണ് ഇത്രയും ഒന്നും അവൾ പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല
അന്നു ഏതോ ഒരു പശുവിനെ വാങ്ങാൻ വച്ചിരുന്ന ക്യാഷ് അല്ലെ രവിയേട്ട നിങ്ങൾ എനിക്ക് തന്നെ?
അതേടാ ഗിർ ഇനത്തിൽ പെട്ട ഒരു പശുവിനെ വാങ്ങാൻ വേണ്ടിയായിരുന്നു അപ്പോയെക്കും നി അത് കൊണ്ടുപോയില്ലേ
അതിന്റെ പ്രതേകത എന്താ അനിത ചോദിച്ചു