മാമിനെ ഒരു പ്രതീക്ഷയും ഇല്ലാതെ , പൊടുന്നനെ നേരിൽ കണ്ടപ്പോൾ….അഭിക്കും ഏതാണ്ട് ഇതേ അവസ്ഥകൾ ആയിരുന്നു . പരിഭ്രമവും …ലജ്ജയും ആകെയൊരു ചളിപ്പും കുറ്റബോധവും …എല്ലാംകൊണ്ട് അവൻ ആകെ വല്ലാതായി . എങ്കിലും തൊട്ടടുത്ത നിമിഷം ,ആകെ ആകുലചിത്തനുമായി .ഒന്നും ഒന്നുമല്ലാത്ത തന്നെ തേടി….കലാലയത്തിൻറെ ആകെ സമ്പത്തു , വിദ്യാർഥികളുടെ മുഴുവൻ ആരാധനാപാത്രം ഇവിടംവരെ വരിക . അതും തന്നെ നേരിട്ട് കാണാൻ , ആശ്വസിപ്പിക്കാൻ…ആ സ്നേഹാദരവുകൾ പങ്കിടാൻ ….വിശ്വസിക്കാനായില്ല !!…അഭിക്ക് സ്വയം നുള്ളി നോക്കേണ്ടി വന്നു ആ യാഥാർഥ്യം തിരിച്ചറിയാൻ . അതിശയത്തോടെ , ടീച്ചറിൻറെ സ്വന്തം ” ജിത്തൂട്ടൻ ” അവരെ ഉറ്റു നോക്കുമ്പോൾ ….അവൻറെ നിലവിലെ ദയനീയ സ്ഥിതി ഒന്നുകൂടി വിളിച്ചോതുന്ന ചുവന്നു കലങ്ങിയ കണ്ണുകൾ , ബീഡിക്കറ പിടിച്ചു കരുവാളിച്ച ചുണ്ടുകൾ ഒക്കെ …ആ സ്ത്രീഹൃദയത്തെ ഒന്നായി വിഷാദസാഗരത്തിൽ ആഴ്ത്തി .ദീനാനുകമ്പ !…ആ മനസ്സിനെ ഒന്നാകെ പിടിച്ചുലച്ചു . തൻറെ ഏറ്റവും പ്രിയങ്കരനായിരുന്ന ശിഷ്യന് ബോധപൂർവ്വം അല്ലെങ്കിലും…താൻകൂടി ,പാത്രഭൂതയായ് സമ്മാനിച്ച ദുരന്തങ്ങൾ !. എങ്ങനെ അനുചാരിയെ പറഞ്ഞു മനസ്സിലാക്കണം എന്നറിയാതെ ആ ” ഗുരുമുഖം ” തേങ്ങി . ഒരു നിമിഷത്തെ കാഴ്ചയുടെയും ചിന്തകളുടെയും ”പ്രതിഫലനം ” ആ നീൾമിഴിപ്പൂവുകളെ ഒന്നായി ഈറൻ അണിയിച്ചു …പതിയെ അവനിലേക്ക് നടത്തിച്ചു .
” ജിത്തു എന്താണിത് ?….” ചോദ്യത്തോടൊപ്പം …അവർ അവനെ തോളിൽ ചേർത്തണച്ചു . അവരുടെ കനിവൂറിയ ഈറൻമിഴികൾ ,അതിലെ ദയാവായ്പ്പു…ഇടറിയ ശബ്ദശകലം ,ആശ്ലേഷത്തിലെ ”മാതൃത്വം ”, തലോടലിലെ ”സഹോദരീ സാന്ത്വനം ” എല്ലാം അവൻറെ ജീവനറ്റ നഗ്നനേത്രങ്ങളെയും ”സജ്ജലങ്ങ”ളാക്കി. അതിൽനിന്നും അടർന്നുവീണ ”സ്നേഹാശ്വാസ മുത്തുമണികൾ ” അവരുടെ തോളും ആർദ്രമാക്കി .
” എന്തിനാ ഇങ്ങനൊക്കെ , നീ മുതിർന്നവൻ ആയില്ലേ ?…കൊച്ചു കുട്ടികളെപ്പോലെ…പോട്ടേ , കഴിഞ്ഞതെല്ലാം കഴിഞ്ഞു . ഇനി എല്ലാം മറന്നു , പുതിയൊരാളായി ജീവിക്കൂ ”. സ്മിതാ മാമിൻറെ സ്വാന്തനം തിരയടിക്കുന്ന പ്രതീക്ഷയുറ്റ വാക്കുകൾ, കുളിർതെന്നലായ് ”ജിത്തിൻറെ” ശ്രവണപുടങ്ങളെ തൊട്ട് തലോടുമ്പോൾ …അത്രയും ദിവസം പിടിച്ചു നിർത്തിയിരുന്ന അവൻറെ ദുഃഖം മുഴുവൻ ആത്മ നിയന്ത്രണങ്ങളെല്ലാം കൈവിട്ട് ….അണപൊട്ടിയൊഴുകി . ആചാര്യയുടെ ആലിംഗന ഹസ്തങ്ങളിൽ വീണ് അഭി അറിയാതെ പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു . അവൻറെ തെറ്റുകുറ്റങ്ങളും പാപങ്ങളും കഴുകിക്കളഞ്ഞ വിശുദ്ധ ഗംഗയായി മാറി ഗുരുനാഥയുടെ സ്നേഹാശ്ലേഷ ചുമൽ !.
പശ്ചാത്താപ വിവശനായി…കണ്ണീരാൽ ഗുരുപൂജ ചെയ്തു തെറ്റുകുറ്റങ്ങളിൽ നിന്ന് മോചിതനായി പുറത്തുവന്ന ജിത്തിനെ, ചുമലിൽ നിന്ന് അടർത്തിമാറ്റി …താടിയിൽ പിടിച്ചു ആശ്വസിപ്പിച്ചു സ്മിതാമാം തുടർന്നു … ‘’ ഇനി , എല്ലാ0 കളഞ്ഞു പഴയതൊന്നും ആലോചിക്കാതെ…