അയല്‍പ്പക്കം [വികടകവി]

ചിലസമയത്തെ ചേച്ചിടെ സ്നേഹം കണ്ട എന്നേം പട്ടാളത്തിൽ വിടുവോന്ന് തോന്നിപോകും. ചേച്ചിയെക്കുറിച് പറഞ്ഞാൽ തനി നാടൻ സുന്ദരി. വായനക്കാർക്ക് മനസിലാക്കാൻ സിനിമക്കാരെ താരതമ്യം ചെയ്യുന്നതാണല്ലോ പതിവ് ഞാനും തരാം ഒരു ഇമേജ്. ഏകദേശം ലെന യെപ്പോലിരിക്കു. ഇത്തറേം പെറ്റിട്ടും ചേച്ചിക്ക് സ്വന്ദര്യത്തിന് ഒരു കുറവും ഇല്ല മക്കളും അമ്മേം തമ്മിൽ ഒരു മത്സരം തന്നെ നടക്കുന്നു എന്ന് തോന്നിപോകും. അമ്മയുടെ സ്ഥാനം ആണെങ്കിലും കൈവാണം വിട്ടു തുടങ്ങിയേപ്പിന്നെ അങ്ങനെ ചിന്തിക്കാനേ തോന്നിട്ടില്ല. ഇനി മക്കളെകുറിച് പറയാം. 5 എണ്ണം എല്ലാം ഒന്നിന്‌ ഒന്ന് മികച്ചത്. അഞ്ജലി, അഷ്‌ണ, ആതിര, ആരതി, ആമി ഇങ്ങനെ ആണ് പേരെങ്കിലും ഞാൻ അതൊക്കെ ഓർത്തെടുത്ത് എഴുതിയതാണ്. 2 പേര് എന്നെക്കാളും ഓരോ വയസ് മൂത്തതാണ് എടി പോടീ എന്നൊക്ക ആണ് വിളി എങ്കിലും വലിയേച്ചി കുഞ്ഞേച്ചി എന്നു കൂടെ ചേർക്കും. പിന്നെ ഒള്ള മൂന്നും എന്റെ എളെതും. അപ്പു മാളു പാത്തു. ഞങ്ങൾ എല്ലാം എപ്പഴും ഒന്നിച്ചാണ്. ഞാൻ പറഞ്ഞില്ല എനിക്ക് വേറെ അലമ്പ് കൂട്ടൊന്നുല്ലാന്ന് അതിന് കാരണം ഇത് തന്നെ ഇതുങ്ങളെ വിട്ട് പോകാനും വയ്യ പോകാൻ സമ്മതിക്കത്തും ഇല്ല. ബിന്ദുച്ചേച്ചി ആണേലും പിള്ളാരാണേലും ഭയങ്കര സംസാരോം കളീം ചിരിം ആണ്. പലപ്പോഴും സംസാരത്തിലും എല്ലാം ഞാനുണ്ട് എന്നുപോലും നോക്കാറില്ല എല്ലാം കട്ടക്ക് നിക്കും പിന്നേം ഞാൻ ആണ് നാണം കുണുങ്ങി. സംസാരിക്കാൻ മാത്രമേ നാണം ഒള്ളു കേട്ടോ ഒളിഞ്ഞു നോക്കാനും സീൻ പിണ്ടിക്കാനും ഒക്കെ ബഹു മിടുക്കൻ ആണ് . സാദാരണയായി 12മണിക്കു ശേഷമേ ഉറങ്ങാറുള്ളൂ കാലത്ത് എഴുന്നേക്കാനും അ സമയം ആകും ജോലി ഒന്നും ഇല്ലാത്തത്കൊണ്ട് കാലത്തെ എഴുന്നേറ്റിട്ടും വലിയ കാര്യം ഒന്നും ഇല്ലാലോ.
അങ്ങനെ ഒരു ഇടദിവസം ഞാൻ കാലത്തെ എഴുന്നേറ്റു വരുമ്പോൾ അമ്മ സാരി ഒക്കെ ഉടുത്തു റെഡി ആയി നിക്കുന്നു ചോദിച്ചപ്പോൾ പറഞ്ഞു അമ്മേടെ വീട്ടിൽ പോകുവാണെന്നു നാളേ വരു എന്നും അനിയത്തിയോട് ക്ലാസ്സ്‌ കഴിഞ്ഞു അങ്ങ് വരാൻ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് എന്നും. എന്നെ വിളിച്ചാലും ഞാൻ ചെല്ലുല്ലന്ന് അറിയാവുന്നത്കൊണ്ട് എന്നെ വിളിച്ചില്ല. പോകാൻ നേരം അമ്മ പറഞ്ഞു ഇവിടെ ഒന്നും ഉണ്ടാക്കിട്ടില്ല ബിന്ദുന്റെ അടുത്തുന്ന് കഴിച്ചോളാൻ. ഞാൻ എഴുന്നേറ്റു പല്ലൊക്കെ തേച്ചു ഇച്ചിരി കട്ടനും അടിച്ചു നേരെ ബിന്ദു ചേച്ചിടെ അടുത്തോട്ടു വെച്ച്പിടിച്ചു ഇടദിവസം ആയതിനാൽ കുരുട്ടുകളൊന്നും അവിടെ കാണില്ലെന്ന് അറിയാം.