” …. പേടിക്കാതിരി മോനേ … അവളെവിടെ പോകാനാ … അകത്ത് കാണും … നമുക്ക് കയറി നോക്കാം … “.
മേരിയമ്മ വീടിന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് കയറി. കയറിവരുന്ന മുറിയിൽ റിൻസിയെ കാണാനില്ലായിരുന്നു. മാധവൻ ആകെ പരിഭ്രമിച്ചു.
” …. മോനേ ദേ റിൻസിയിവിടെയുണ്ട് …. “.
മേരി അടുത്ത മുറിയിൽ നിന്ന് പറഞ്ഞു. മാധവൻ വേഗത്തിൽ ചെന്നപ്പോൾ റിൻസി അവിടെ കുനിഞ്ഞെന്തോ ചെയ്യുന്നത് കണ്ടു. വലിയ മുറിയിലെ ചൂട് കായാനുള്ള നെരിപ്പോടിൽ വിറക് വച്ച് കത്തിക്കാൻ നോക്കുകയാരുന്നു റിൻസി അന്നേരം.
” …. ഇങ്ങനെ ഒരു സെറ്റപ്പ് സിനിമയിൽ മാത്രമേ കണ്ടിട്ടുള്ളൂ …. ഇതൊന്ന് കത്തിക്കാനൊരു ശ്രമം … “.
റിൻസി അങ്ങനെ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് നെരിപ്പോട് കത്തിക്കാൻ തുടങ്ങി. പുകഞ്ഞ് പുകഞ്ഞ് അത് കത്തി തുടങ്ങുന്ന നേരത്ത് ഷെൽഫിൽ ഇരുന്നിരുന്ന വിസ്കി ബോട്ടിലിൽ നിന്ന് ഗ്ലാസിൽ വിസ്കി പകർന്ന് റിൻസിയുടെ അരികിലേക്ക് മാധവൻ നടന്നു.
” … ഇതല്പം ഒഴിച്ച് കൊടുത്താൽ ചിലപ്പോൾ നന്നായി കത്തിയേക്കും … “.
മാധവൻ റിൻസിക്ക് ഗ്ലാസ് കൊടുത്തു. അൽപ്പം മാറിനിന്നവൾ അതിലേക്ക് ഒഴിച്ചു. നീറി നീറി കത്താൻ തുടങ്ങിയ വിറക് നന്നായി കത്താൻ തുടങ്ങി.
“… ഹീയ്യയ്യാ … “.
റിൻസി കൊച്ചുകുട്ടിയെ പോലെ ഇരു കൈകളും വാനിലേക്കുയർത്തി ആർമ്മാദത്തോടെ ആർപ്പ് വിളിച്ചു.
മാധവന് അവളുടെ കുട്ടിത്തം വളരെ ഇഷ്ട്ടമായി. തുള്ളിച്ചാടിയപ്പോൾ അവളുടെ മാറിലെ പൂച്ചകുഞ്ഞുങ്ങൾ ഇളകിയാടുന്നത് ചെറുതായി ചൂട് പിടിപ്പിച്ചു.
” …. ശരീരം ഇങ്ങനെ വളർന്നെന്ന് മാത്രമേയുള്ളു … മനസ്സിപ്പോഴും കുഞ്ഞുപിള്ളേരെ പോലെയാ മോനേ . “.
മേരി മാധവനോടായി പറഞ്ഞു. ചെറിയൊരു ചിരിയോടെ മാധവൻ ഗ്ലാസ്സുകൾ കഴുകാനായി എടുത്തു.