നടു നോവണു വൈദ്യരേ… കുനിഞ്ഞു നിന്ന അപ്പച്ചി കഴുത്തു തിരിച്ചു വൈദ്യരെ നോക്കി.
എങ്ങനാടീ! കുണ്ടിയൊരഞ്ചു റാത്തലു കൂടിയല്ലോടീ! അതൂടെ പറിക്കെടീ! അനങ്ങി നടക്കടീ! വൈദ്യർ അപ്പച്ചീടെ തടിച്ചുകൊഴുത്ത ചന്തിക്ക് ആഞ്ഞൊരടി കൊടുത്തു!
ആ… കുണ്ടി പൊള്ളി വൈദ്യരേ.. അപ്പച്ചി കൈ പൊറകിലേക്ക് കുണ്ടിതിരുമ്മാൻ എത്തിച്ചു.
ഊം… വൈദ്യരുടെ കനത്ത മൂളലു കേട്ട അപ്പച്ചി വിറച്ചുകൊണ്ട് കുണ്ടി തിരുമ്മാതെ അടുത്ത പച്ചമരുന്നു പറിച്ചു.
എടീ അംബികേ! വൈദ്യര് ആ പുല്ലുകളെല്ലാമൊരു കെട്ടാക്കി അപ്പച്ചിയെ ഏൽപ്പിച്ചു. വാ… മരുന്നിന്റെ കൂട്ടു പറഞ്ഞു തരാം. ആ പിന്നെ ശരീരമനക്കി പണിയെടുക്കണം. വല്ല അസുഖോമാണെന്നും പറഞ്ഞിങ്ങോട്ടു വന്നാ ഞാൻ പുളിവാറലു വെട്ടി നിന്റെ കുണ്ടീലെ തോലെടുക്കും! മനസ്സിലായോടീ! അപ്പച്ചി തലകുലുക്കി. ഞാൻ നല്ല പയ്യനായി പോയി തണലത്തു നിന്നു.
വൈദ്യർ ഒരു ശിങ്കിടിയെ വിളിച്ച് തുണിസഞ്ചിയിൽ മൂന്നു വലിയ കുപ്പി എണ്ണയും, പിന്നെ കൊറേ ഒണക്കമരുന്നുകളും നിറച്ച് അപ്പച്ചിയെ ഏൽപ്പിച്ചു.
ഇവന് ചെറിയ കരളുവീക്കമുണ്ട്. സാരമില്ലടാ.. വൈദ്യരെന്റെ തോളത്തു കൈവെച്ചു. ഈ ക്ഷീണമൊക്കെ അതുകൊണ്ടാണ്..
ആ അംബികേ! ഇന്നു പറിച്ച പച്ചമരുന്നുകളെല്ലാം അരച്ചു കുഴമ്പു പരുവത്തിലാക്കി അടച്ചുവെക്കണം. ഒരാഴ്ച്ചത്തേക്കൊണ്ട്. എന്നും കാലത്ത് ജലപാനത്തിനു മുൻപ് രണ്ടുസ്പൂൺ മരുന്ന് പാലിൽ കലക്കി ഇവനെക്കൊണ്ടു സേവിപ്പിക്കണം. പിന്നെ കുളി കഴിഞ്ഞാൽ തന്ന ഒണക്കമരുന്ന് വെള്ളം കൂട്ടിയരച്ച് വയറ്റിൽ പെരട്ടണം. പിന്നെ പഥ്യം നോക്കണം. മാംസാഹാരം, എണ്ണ, ഉപ്പ്, മധുരം… എല്ലാം വർജ്ജിക്കണം. പാലോ തേങ്ങ ചെരവിയ കഞ്ഞിയോ, വല്ല ആവിയാഹാരമോ മറ്റോ മതി. ഞാൻ പറയണ വരെ.