വാത്സല്ല്യലഹരി [ഋഷി]

മെല്ല മെല്ലെ രണ്ടാമത്തെ ആഴ്ചയുടെ പാതിയായി. ഇപ്പോൾ ക്ഷീണം വളരെക്കുറഞ്ഞു. പിന്നെയും വൈദ്യരെപ്പോയിക്കണ്ടു.

ഇത്തവണ അതിരാവിലെയായിരുന്നു… വൈദ്യരെങ്ങോട്ടോ പോവാനുള്ള ഒരുക്കത്തിലായിരുന്നു. അതുകൊണ്ട് രോഗികളാരുമില്ലായിരുന്നു.

വാടോ നോക്കട്ടെ. എന്റെ ഷർട്ടഴിച്ചിട്ട് വയറു മൊത്തം വൈദ്യരൊന്നുഴിഞ്ഞു. പിന്നെയെന്റെ കണ്ണുകളും നാവും പരിശോധിച്ചു.

കരൾ വീക്കം പോയിരിക്കണൂ… മിടുക്കൻ! നീ മരുന്ന് മുടക്കാതെ കഴിച്ചു അല്ലേ! വൈദ്യരെന്നെ നോക്കി മന്ദഹസിച്ചു.

ആ അംബികേ, ഒരു നാലു ദിവസം കൂടി ചികിത്സ തുടരട്ടെ. ഒരു കഷായത്തിനു കുറിച്ചു തരാം. അപ്പോ രണ്ടു മരുന്നുകളും നിർത്താം. എണ്ണതേപ്പും കുളീം നിർത്തരുത് കേട്ടോ. ഇനിയെന്നെ കാണണ്ട കാര്യമില്ല. തിരിച്ചു പോയിട്ട് തിളപ്പിച്ചാറിച്ച വെള്ളം മാത്രം കുടിക്കണം. ഒരു വർഷത്തേക്ക് മത്സ്യവും, മാംസവും മുട്ടയുമൊന്നും വേണ്ട. സസ്യാഹാരം മതി. പിന്നൊരു കാര്യം. കഷായം സേവിക്കുമ്പോൾ പശുവിൻ പാല് വേണ്ട. ക്ഷീണം തോന്നാതിരിക്കാൻ ദിവസത്തിൽ ഒരു നേരം മുലപ്പാലാവാം.

ഞങ്ങൾ പച്ചമരുന്നുകളും വാങ്ങി തിരിച്ചു പോയി. പോണവഴി അപ്പച്ചി ഒരു വീട്ടിലിറങ്ങി. നീ പൊക്കോടാ. ഞാനൊരു അരമണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞങ്ങെത്തും. ഇവിടന്ന് അഞ്ചുമിനിറ്റു നടക്കാനേ ഒള്ളൂ. ഗോമതിയോട് കഷായം ഒണ്ടാക്കാൻ പറയണം.

ഞാൻ വീട്ടിൽ ചെന്നു കയറിയതും ചേച്ചി പിടികൂടി. എന്തായടാ? എന്റെ ഷർട്ടിന്റെ ബട്ടണുകൾ ഊരിക്കൊണ്ടു ചേച്ചി ചോദിച്ചു. ഞാൻ കാര്യം പറഞ്ഞു. അതിനകം ചേച്ചിയെന്റെ ജീൻസുമൂരിമാറ്റിയിരുന്നു.

ഗോമതിയക്കൻ വരാൻ ചെലപ്പം വൈകും. വന്നിട്ടേ ഞാൻ പോണുള്ളൂ…

ചേച്ചി വിട്ടോ. ഞാനെന്താ കൊച്ചു കുട്ടിയാണോ? ഞാൻ പറഞ്ഞു.