കോൾ സെന്റർ [കമൽ]

ലീലചേച്ചി അടുത്തു നിന്ന് കൂട്ടാൻ വിളമ്പുന്നതിനിടെ ജോജോ ചോദിച്ചു.
“പെടക്കല്ലേ ചെക്കാ, തരാം.”
അതും പറഞ്ഞ് ലീലചേച്ചി അവന്റെ തോളത്തു കൈ പിടിച്ച് മേശയുടെ അറ്റത്തു മൂടി വച്ചിരുന്ന പാത്രത്തിലേക്ക് കയ്യെത്തിച്ചു. തന്റെ ചെവിക്ക് മുകളിലൂടെ ലീലചേച്ചിയുടെ മുലയുരുമ്മുന്നത് ജോജോയറിഞ്ഞു.
“ദാ, വേണോങ്കി പറഞ്ഞാ പോരെ? ഞാൻ എടുത്തു തരില്ലേ?”
ജോജോ കയ്യെത്തിച്ച് ആ പത്രമെടുത്തു കൊടുത്തു. പാത്രം അവരുടെ കയ്യിൽ കൊടുത്തപ്പോൾ കൈ വിറച്ചോ? ഏയ്, തോന്നിയതാവും. ലീലചേച്ചി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പാത്രം വാങ്ങി, മൂടി തുറന്ന് അതിൽ നിന്നും രണ്ടു കഷണം അയല വറുത്തത് എടുത്ത് അവന്റെ പ്ളേറ്റിലേക്കിട്ടു.
“കഴിച്ചോ കഴിച്ചോ… നല്ലോണം കഴിച്ചോ. പോരെങ്കിൽ പറയണം ട്ടോ…”
ലീലചേച്ചി അവന്റെ മുഖത്തൊന്ന് തലോടിയിട്ട്, അവന്റെ വലതു വശത്തുള്ള കസേരയിൽ പോയിരുന്നു. അവനാദ്യമായി ആ വീട്ടിലിരുന്ന് ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ ഒരു മടി തോന്നി. ലീലചേച്ചി ചോറിൽ കൂട്ടാനൊഴിച്ച്, മീനും കൂട്ടി ഉരുളയുരുട്ടി കഴിക്കാൻ തുടങ്ങി. അവൻ കഴിച്ചു പകുതിയായപ്പോളേക്കും അവർ പാത്രം വടിച്ചിരുന്നു.
“പെറുക്കി പെറുക്കി ഇരിക്കാതെ വേഗം കഴിയെടാ ചെറുക്കാ… നിന്റെ വായ്ക്കകത്ത് തൊളയില്ലേ?”
ലീലചേച്ചി എണീറ്റ് ചെന്ന് അവന്റെ തലക്കിട്ട് ഒരു കിഴുക്കു കൊടുത്തു.
“ഓ ഒണ്ടേ… ദാ കഴിക്കുവാ…”
ജോജോ വേഗത്തിൽ കഴിക്കാൻ തുടങ്ങി.
“നല്ലോണം ഉരുട്ടിയുണ്ണ്. തൊളയൊക്കെ അങ്ങു വലുതാവട്ടെ.”
ലീലചേച്ചി അവന്റടുത്ത് നിന്ന് ഉണ്ട വിരലൂമ്പി. അവരുടെ നോട്ടം സഹിക്ക വയ്യാഞ്ഞ് ജോജോ ചോറിലേക്ക് കണ്ണും നട്ട്, വേഗം വാരി വലിച്ചുണ്ടു. ലീലചേച്ചി അവരുണ്ട പത്രവും പെറുക്കി അടുക്കളയിൽ ചെന്ന് പാത്രം കഴുകാൻ തുടങ്ങി. ജോജോ ഒരു വിധം പാത്രം കാലിയാക്കി ജഗ്ഗിൽ നിന്നും മട മടാ വെള്ളവും കുടിച്ച് പാത്രവും പെറുക്കി അടുക്കളയിലേക്ക് ചെന്നു.
“നീ മതിയാക്കിയോ? കുറച്ചൂടി ഉണ്ടേച്ച് എണീച്ചാ മതിയാരുന്നല്ലോ?”
“ഹേയ്, വയറു നിറഞ്ഞു ലീലേച്ചി, ഹേം…..”
“എന്നാ കൈ കഴുവിയേച്ച് അകത്തു പോയി കുറച്ചു നേരം ഫാനിന്റെ ചോട്ടിൽ ഇരുന്നോ. വിയർത്ത് കുളിച്ച്‌ ഉടുപ്പൊക്കെ അങ്ങൊട്ടിയല്ലോ?”
“ഹേയ്, പിടിപ്പത് പണിയുണ്ട് ലീലേച്ചി. പോട്ടെ.”
“അങ്ങനെ പറഞ്ഞാലോടാ ചെക്കാ? നിനക്കില്ലേലും കണ്ടു നിക്കണ എനിക്കുണ്ട് ദണ്ണം. നീയങ് പോയിരുന്നെ.”