[കുറ്റബോധം 12 [Ajeesh]

എന്നാൽ ഒരു വാക്കുപോലും ശിവന്റെ നാവിൽ നിന്ന് വീണില്ല… മൗന വ്രതം സ്വീകരിച്ചവരെ പോലെ അയാൾ ഒഴിഞ്ഞു മാറി ഒറ്റപ്പെട്ട് നടക്കാൻ തുടങ്ങി…
മകളുടെ പൊതുവെ ഉള്ള അവഗണനയും ഏറ്റവും ഉറ്റ ചങ്ങാതിയുടെ ഈ പെരുമാറ്റവും അയാളെ വല്ലാതെ തളർത്തി…
ഭാസ്കരൻ അധികം ഭക്ഷണം ഒന്നും കഴിക്കാതായി…
വിശപ്പില്ല… എങ്ങിനെ വിശക്കാനാണ്… എപ്പഴും ഒരേ കിടപ്പ് ആണ്… രേണുക മകളെയും, ഭർത്താവിനെയും മാറി മാറി സമാധാനിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു… പക്ഷെ അവരുടെ വേദന ആ വാക്കുകളെ ഞെരിച്ചു കളഞ്ഞു…
പതിയെ പതിയെ ഭാസ്കരന് ഓരോരോ അസുഖങ്ങൾ വന്ന് തുടങ്ങി… അയാൾ നന്നേ ക്ഷീണിച്ചു… അത് രേണുകയിൽ ഉണ്ടാക്കിയ വെപ്രാളം ചെറുത്തൊന്നും അല്ല…
ആദിപൂണ്ട് തന്നെ നോക്കുന്ന ഭാര്യയോട്
” സാരമില്ലടി എല്ലാം ശരിയാവും ” എന്ന ഒരൊറ്റ മറുപടി പല ശൈലിയിലും പറഞ്ഞ് അയാൾ ഒഴിഞ്ഞു മാറി…
സത്യത്തിൽ രേണുക ധർമ്മ സങ്കടത്തിലാവുകയായിരുന്നു… എന്ത് ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ…
ഇടക്ക് ഒരു സമാധാനം കിട്ടാൻ അവൾ തന്റെ വീട്ടിലേക്ക് വിളിക്കും അങ്ങളമാരോട് ഒക്കെ സംസാരിക്കും… ഇവിടെ എല്ലാർക്കും സുഖമാണെന്ന് കള്ളം പറയും… ആരുമില്ലാത്ത നേരം നോക്കി തന്നെ ഇരുന്ന് കരയും…
അർത്ഥമില്ലാത്ത ജീവിതമാണ് താൻ കൊണ്ട് പോകുന്നത് എന്ന തോന്നൽ അവളിലും ഉണ്ടാകാൻ തുടങ്ങി…
രേഷ്മയുടെ വിവാഹം നടത്താൻ ഉള്ള ശ്രമം ഇടക്ക് ഭാസ്കരനും രേണുകയും നടത്തിയിരുന്നു…
പക്ഷെ അന്ന് അവൾ പറഞ്ഞ വാക്കുകൾ ആയിരുന്നു ഭാസ്കരനെ അതിൽനിന്ന് പിന്തിരിപ്പിച്ചത്…
” അച്ഛാ മനസ്സകൊണ്ട് ഞാൻ ഒരാളുടെ ഭാര്യയാണ് ഇപ്പോഴും… രേഷ്മ വളരെ തന്മയത്വത്തോടെ പറഞ്ഞു
” അവൻ ഇന്ന് ഈ ഭൂമിയിൽ ഇല്ലെങ്കിലും അവനാണ് എന്റെ എല്ലാം… ”
എന്നെ നിർബന്ധിച്ചു ഒരു വിവാഹം കഴിപ്പിച്ചാൽ അത് ഒരു ചെറുപ്പക്കാരന്റെ ജീവിതം കൂടി കളയുന്നതിന് തുല്യമായിരിക്കും… ”
അന്ന് അവൾ അങ്ങനെ പറഞ്ഞതിൽ പിന്നെ ആലോചനകൾ ഒന്നും തന്നെ രേഷമയെ തേടി വന്നിട്ടില്ല…