പെട്ടന്ന് സോഫിയുടെ ഫോൺ വീണ്ടും റിങ് ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി…
സജീഷ് ആണ്… അവൾക്ക് വീണ്ടും ദേഷ്യം വന്നു. മറ്റൊന്നും ചിന്തിക്കാതെ ആ കോൾ അവൾ കട്ട് ചെയ്തു…
അങ്ങനെ ഇപ്പൊ എന്നെ സോപ്പിട്ട് അവൻ കാര്യം സാധിക്കണ്ട സോഫി മനസ്സിൽ ഉറപ്പിച്ചു…
അവൻ വീണ്ടും വീണ്ടും വിളിക്കാൻ തുടങ്ങി…
രണ്ട് മൂന്ന് തവണ കട്ട് ചെയ്തിട്ടും വീണ്ടും വിളിക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ അവൾ കോപത്തോടെ ഫോൺ എടുത്തു…
” എന്താടാ… ” കട്ട് ചെയ്താൽ അറിഞ്ഞൂടെ ബിസി ആണെന്ന്… ”
അവളുടെ മനസ്സിൽ ഉരുണ്ടു കൂടിയ സകല കോപവും ആ വാക്കുകളിൽ നിറഞ്ഞു നിന്നിരുന്നു…
” ഓഹ്… സോറി.. ” അവൻ വേഗം ഫോൺ വച്ചു…
സോഫി ഫോൺ ചെവിയിൽ നിന്ന് എടുത്ത് ചിന്തിച്ചു…
പറയാനുള്ളത് എന്താണെന്ന് കേൾക്കാമായിരുന്നു…
അവളുടെ മുഖത്ത് ഒരു മ്ലാനത അനുഭവപ്പെട്ടു…
എന്താ ഭഗവാനെ എനിക്ക് അവനോട് ഇപ്പഴും ഒരു അടുപ്പം തോന്നുന്നത്…. അവൾ ആലോചിക്കാൻ തുടങ്ങി… അവനോടുള്ള അടങ്ങാത്ത പ്രണയം ഒന്നും അല്ല ഇത്.. ആ കാര്യത്തിൽ അവൾക്ക് നല്ല ബോധ്യം ഉണ്ടായിരുന്നു…
എങ്കിലും അവന് ഒരു ആവശ്യം വന്നാൽ അത് വേണ്ട എന്ന് പറയാൻ തന്റെ മനസ്സ് അനുവദിക്കുന്നില്ല…
അവൾ ആവലാതി പൂണ്ടു…
ഇച്ഛായനോട് ഇതൊക്കെ എങ്ങനാ ഞാൻ പറയാ… എനിക്ക് ആ മനുഷ്യനോട് ഒരു തരത്തിലുള്ള ഇഷ്ട്ടക്കുറവും തോന്നിയിട്ടില്ല…
ഇഷ്ട്ടക്കൂടുതലേ ഉണ്ടായിട്ടുള്ളൂ…
എങ്കിലും തന്റെ മനസ്സ് സജീഷിനെ കുറിച്ചോർത്ത് വ്യാകുലപ്പെടുന്നത് എന്തിനാണ്… അതും അവൻ എന്നെ ഇതുപോലെ കഷ്ടപ്പെടുത്തിയിട്ടും…
സോഫിയുടെ സമാധാനം നേരിയ തോതിൽ നഷ്ടപ്പെടാൻ തുടങ്ങി… പക്ഷെ അതൊന്നും അവളെ സജീഷിനെകുറിച്ചുള്ള വേവലാതികളിൽ നിന്ന് പിന്തിരിപ്പിച്ചില്ല… സോഫി ഫോൺ എടുത്ത് ആവനെ വിളിച്ചു…
” പറ… എന്താ നിനക്ക് വേണ്ടേ…? ”
” ഇല്ല കോഴപ്പമില്ല… നീ തിരക്കൊക്കെ കഴിഞ്ഞിട്ട് പതുക്കെ വിളിച്ചാ മതി… അത്ര അത്യാവശ്യം ഒന്നും ഇല്ല… ” മറുതലക്കൽ നിന്നും അങ്ങേയറ്റം സൗമ്യതയോടെ സജീഷിനെ മറുപടി വന്നു…
അത് പക്ഷെ അവളെ കൂടുതൽ