ചെ ഞാൻ എന്താ ഇങ്ങനൊക്കെ ചിന്തിക്കുന്നെ… പ്രേതവും ആത്മാവും ഒക്കെ…
” അല്ലെങ്കിലും കലുഷിതമായ മനസ്സിലല്ലേ ദൈവത്തിനും പ്രേതത്തിനും ഒക്കെ സ്ഥാനമുള്ളു… അല്ലാത്ത സമയം മുഴുവൻ നമ്മൾ സന്തോഷത്തിൽ മുഴുകി ഇരിക്കുകയല്ലേ…” ആ സമയത്ത് ഇവരെ ആരെക്കുറിച്ചും നമ്മൾ ആലോചിക്കാറില്ലല്ലോ… രേണുക ചിന്തിച്ച് കാട് കയറി….
പക്ഷെ അപ്പോഴും അവരുടെ മനസ്സ് പറഞ്ഞുകൊണ്ടേ ഇരുന്നു… എല്ലാം ശരിയാവും…
ആൻസി രേഷ്മയുടെ മുറിക്കുള്ളിലേക്ക് കയറി… അവൾ കട്ടിലിന്റെ തലയിൽ ചാരി കിടക്കുകയാണ്…
ആൻസി അവളുടെ തൊട്ടടുത്ത് തന്നെ ഒരു തലയണ കട്ടിലിന്റെ തലഭാഗത്ത് വച്ച് അതിൽ ചാരി ഇരുന്നു…
രേഷ്മയെ അവൾ വിളിച്ച് എഴുന്നേല്പിച്ചില്ല… അവൾ ഇപ്പോഴും നല്ല ഉറക്കമാണ്… ഏകദേശം ഒരു പത്ത് മിനിറ്റ് നേരം കഴിഞ്ഞുപോയി… ആൻസി പതിയെ രേഷ്മയുടെ മുടിയിഴകൾ പിടിച്ച് വലിക്കാൻ തുടങ്ങി…. തന്റെ ഉറക്കത്തിന് എന്തോ തടസം നേരിട്ട പോലെ കണ്ണുകൾ തുറക്കാതെ അവൾ മുടി മാടിയൊതുക്കി വച്ചു….
മുന്പത്തെക്കാളും കൂടുതൽ സുഖമായി അവൾ കിടക്കാൻ ശ്രമിച്ചു… വീണ്ടും അതേ സ്ഥലത്ത് രേഷ്മക്ക് അസ്വസ്ഥത നേരിട്ടപ്പോൾ അവൾ കണ്ണുതുറന്നു…
” ആൻസി… ”
അവൾ ആശ്ചര്യത്തോടെ ഞെട്ടി എണീറ്റു…
“നീ വന്നിട്ട് എന്താ വിളിക്കാഞ്ഞത്…. ” അന്സി ഹൃദ്യമായി പുഞ്ചിരിച്ചു…
” ഒന്നും ഇല്ല… നീ ഉറങ്ങുന്ന കണ്ടപ്പോ ഉണർത്താൻ തോന്നിയില്ല… ”
രേഷ്മ കട്ടിലിൽ നിന്ന് എഴുന്നേറ്റു… ” ഞാൻ പോയി നിനക്ക് എന്തേലും കഴിക്കാൻ എടുക്കാം… ”
ആൻസി അവളെ തടയാൻ ശ്രമിച്ചു…
” വേണ്ടടി… ഞാൻ കഴിച്ചതാ… ”
” നീ അവിടെ ഇരിക്ക്… എത്ര നാള് കൂടീട്ടാ നിന്നെ ഒന്ന് കാണണെ… ”
രേഷ്മ അടുക്കളയിലേക്ക് ഓടി…
” അമ്മേ… ” രേഷ്മ സാധാരണയിൽ കവിഞ്ഞ ശബ്ദത്തിൽ വിളിച്ചു…
” ആൻസി വന്നിട്ടുണ്ട് അമ്മേ… അമ്മ ആ ടാങ്ക് കലക്ക്… ഞാൻ ഈ ചിപ്സും ബിസ്കറ്റും ഒക്കെ എടുക്കാം… ”
രേണുക തന്റെ മകളെ നിറകണ്ണുകളോടെ നോക്കി…
അത് അവളിൽ ഒരു അസ്വസ്ഥത ഉണ്ടാക്കിയിരിക്കണം… അവൾ തിരിഞ്ഞു നിന്നു …