അവന്റെ നെറുകയില് ചുംബിച്ചപ്പോള് അവളുടെ കണ്ണില് നിന്നും അടര്ന്നു വീണ കണ്ണ് നീര് തുള്ളികള് അവന്റെ കവിളുകളെ തഴുകി കടന്നു പോയി..
“നീ അല്ലാതെ മറ്റൊരു പെണ്ണ് ഇനി എന്റെ ജീവിതത്തില് ഉണ്ടാകില്ല ഒരര്ത്ഥത്തിലും ഇതെന്റെയും വാക്കാണ് അനിത”
അവള് വിനുവിനെ മുറുകെ പുണര്ന്നു അവളുടെ ശരീരത്തിന്റെ ചൂടില് മയങ്ങി നിന്നു വിനു…
“അനിത”
“ഉം”
“നീ ഇനി ഒന്നിന് വേണ്ടിയും സങ്കടപ്പെടരുത്..എല്ലാത്തിനും ഞാന് കൂടെ ഉണ്ട്”
“വിശ്വസിച്ചു പോകുന്നു ഈ വാക്കുകളെ അതിലേറെ നിന്നെ”
“ഉം”
അവള് അവനില് നിന്നും മാറി കല്ലില് വച്ച സഞ്ചിയില് നിന്നും ഒരു മഞ്ഞച്ചരടില് കോര്ത്ത തങ്കത്തിന്റെ താലി മാല എടുത്തു അവനു മുന്നിലേക്ക് നീട്ടി..
“വിനു ആരെയും ബോധിപ്പിക്കാന് അല്ല പാതി രാത്രി കിടന്നുറങ്ങുമ്പോള് ഞെട്ടി ഉണരാതിരിക്കാന്, ഈ കാട്ടിലൂടെ നടക്കുമ്പോള് ഒറ്റക്കാതിരിക്കാന് ശരീത്തില് കാമത്തിന്റെ മേബോടി നീ വിതറുന്ന സമയം നിന്റെ മാത്രമാണ് എന്ന് മനസില് സ്വയം ഉറപ്പിക്കാന് അതിനായി …അതിനു വേണ്ടി മാത്രം ഇതെന്റെ കഴുത്തി അണിയു”
“ഇപ്പോള് ഇവിടെ വച്ചോ…ദൈവത്തിന്റെ മുന്നില് വച്ചല്ലേ ഇതൊക്കെ”
“ഈ തെളിഞ്ഞു നില്ക്കുന്ന ആകാശവും സൗന്ദര്യം തൂകി നില്ക്കുന്ന കാടും നമ്മളെ നോക്കി വെളിച്ചം വീശി ചിരിക്കുന്ന അര്ദ്ധ ചന്ദ്രനും ഈ പുല്ലരം കുന്നും ഉള്ളിടം അല്ലെ വിനു ദൈവ സാനിധ്യം കൂടുതല് ഉള്ള സ്ഥലം…ഇതിനോളം മഹത്തരം മറ്റെന്തുണ്ട്”
അനിതയുടെ ജീവിത പാടവം വിനുവില് സന്തോഷം നിറച്ചു അവന് ആ താലി കൈയില് വാങ്ങി അവളുടെ മുന്നില് നിന്നു…വധുവിന്റെ നാണവു ഒരു പെണ്ണിന്റെ പ്രതീക്ഷയും മുഖതണിഞ്ഞു അനിത തല കുനിച്ചു നിന്നു..
“സമയവും കാലവും അറിയില്ല..ഉദിച്ചു നില്ക്കുന്ന നക്ഷത്ര ഗണങ്ങളെയും അര്ദ്ധച്ചന്ദ്രനെയും ഈ പ്രകൃതിയെയും സാക്ഷി നിര്ത്തി ഇവളെ ഞാന് എന്റെ ഭാര്യയാക്കുന്നു …”
അത് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് വിനു അവളുടെ കഴുത്തില് ആ മഞ്ഞ ചരടണിയിച്ചു …കൂമന് മൂളി നായ്ക്കള് ഓരിയിട്ടു…പ്രകൃതി ഇലകള് പൊഴിച്ചു ചന്ദ്രന് വീണ്ടും പ്രകാശിതമായി …നക്ഷത്രങ്ങള് കണ്ണടച്ചു….ആ നീല നിലാവില് അനിത വിനുവിന്റെ ആയി…വിനു അവളുടെ നെറുകില് ചുംബിച്ചു..സഞ്ചിയിലെ സിന്ദൂര ചെപ്പു വിനുവിന് നേരെ നീട്ടിയപ്പോള് അതില് നിന്നും അല്പ്പം എടുത്തു അവളുടെ നെറുകയില് കുങ്കുമ വര്ണം ചാര്ത്തി അവന് അവളെ പരിപൂര്ണയാക്കി…