മഞ്ഞിനാൽ ചുറ്റപ്പെട്ട ആ പഴയ വീട് അവൾക്ക് ഒത്തിരി ഇഷ്ട്ടപ്പെട്ടു. മാധവൻ കാർ അങ്ങോട്ടേക്ക് എടുത്തു. ചെളിനിറഞ്ഞ വഴിയിലൂടെ വളരെ ബുദ്ധിമുട്ടായിരുന്നു കാറോടിക്കാൻ. ഒരുവിധം കാർ ആ വീടിന്റെ ഗേറ്റ് കടന്നെങ്കിലും ചെളിയിൽ കാറിന്റെ ടയർ താഴ്ന്നു.
നല്ല മഴ പെയ്യുന്നുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും മാധവൻ കാറിന്റെ പുറത്തേക്കിറങ്ങി. ആരെങ്കിലും തള്ളിയാല്ലേ കാർ മുന്നോട്ടേക്ക് എടുക്കാൻ സാധിക്കുകയുള്ളു.
” …. ആരെങ്കിലും കാർ തള്ളിയാൽ മാത്രമേ മുന്നോട്ടു പോകാൻ പറ്റൂ…. “.
മാധവൻ നിരാശയിൽ റിൻസിയോട് പറഞ്ഞു. മഴയെ അവഗണിച്ച് അവൾ പുറത്തേക്കിറങ്ങി. ഒപ്പം മേരിയും പിന്നാലെ ഇറങ്ങി.
പരസ്പര ധാരണയിൽ മാധവൻ കാറിനുള്ളിലേക്ക് കയറി. കാറിന്റെ പുറകിൽ മേരിയും റിൻസിയും അമർത്തി തള്ളിയതിനാൽ കാർ മുന്നോട്ട് നീങ്ങി.
“. …. മാധവേട്ടാ … ഞങ്ങൾ നനഞ്ഞു കുളിച്ചു…. എന്തായാലും ഇത്രയും ദൂരമല്ലേ ഉള്ളൂ …. ഞങ്ങൾ നടന്ന് വരാം …. “.
“. … അത് കുഴപ്പമില്ല …. നിങ്ങൾ കയറൂ…. “.
” …. ഏയ് …. എന്തിനാ സീറ്റൊക്കെ നനയ്ക്കുന്നെ … ഞങ്ങൾ നടന്നൊള്ളാം … “.
ചിരിച്ചുകൊണ്ട് റിൻസി മുന്നോട്ടു നടന്നു. പിന്നാലെ മേരിയും. മേരിയുടെ വെളുത്ത സാരി മഴയുടെ നനവിൽ നിഴൽ അടിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. കാറിന്റെ ഹെഡ്ലൈറ്റ് വെളിച്ചത്തിൽ അതിന്റെ മനോഹാരിത ഒന്നുകൂടെ പ്രകാശിപ്പിച്ചു. ധും ധുമി താളത്തിൽ ഇളകിയാടുന്ന മേരിയുടെ വെളുത്ത വെളുത്ത പാവാടയിൽ നിന്നും നിഴലടിക്കുന്ന നിതംബ പാളികളുടെ നിറം അവനിൽ വികാരം ജ്വലിപ്പിച്ചു. ഉദ്ധരിച്ച കുണ്ണയിൽ പതുക്കെ തലോടി കൊണ്ട് അവൻ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു.
“. … മേരിയമ്മേ … നിന്റെ അമറൻ കുണ്ടിക്കുള്ള കൂദാശ ഞാനിന്ന് തരാഡീീീ… “.
അതു നോക്കി ലൈവായി ഒരു വാണമടിക്കാൻ മാധവൻ കൊതിച്ചു. അത്രയ്ക്കും വികാരം ജനിപ്പിക്കുന്നതായിരുന്നു മേരിയുടെ നിതംബ താളവും മനോഹാരിതയും.