“അതൊക്കെ മോൾക്കും അമ്മയ്ക്കും ചുമ്മാ തോന്നുന്നതാ.. രവിയേട്ടൻ കൊണ്ട് വരാറുള്ള ബ്രാന്റ് തന്നെയല്ലേ ഇതും… വാക്ക് പറഞ്ഞാ വാക്കായിരിക്കണം.. കേക്ക് കട്ട് ചെയ്യുന്നതിന് മുന്നേ ഒരു ഗ്ലാസ് കേക്ക് കട്ട് ചെയ്തതിനു ശേഷം ഒരു ഗ്ലാസ്.. അപ്പോൾ ഗേൾസ് കമോൺ.. ഹാ ഗ്ലാസ്സെടുക്കുന്നെ… ഓകെ..അപ്പൊ ചിയേഴ്സ്…ആസ് യൂഷ്യൽ… ഒറ്റവലി…. ബോട്ടംസ് അപ്” ബാക്ഗ്രൗണ്ടിലെവിടെനിന്നോ ഒഴുകി എത്തുന്ന ഉസ്താദ് സാക്കിർ ഹുസൈന്റെ മാസ്മരിക തബലനാദം… ഫ്രെയിമിൽ ഗ്ലാസിന്റെ പകുതിയോളം നിറച്ചിരിക്കുന്ന വാറ്റ് മിക്സ് ചെയ്ത വൈൻ ഒറ്റവലിക്കകത്താക്കുന്ന അമ്മയും മോളും…
ഒഴിഞ്ഞ മൂന്ന് ഗ്ലാസുകളും ടീപ്പോയിൽ വീണ്ടും പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു.. അവിടെ നിന്നും ക്യമാറ പതുക്കെ രശ്മിയുടെ മുഖത്തേക്ക്.. രണ്ട് ഗ്ലാസ് വൈൻ പ്രൊഫസറുടെ മുഖത്തിന് കുറച്ചൂടെ തിളക്കം നൽകിയിരിക്കുന്നുന്നു. ഒരു മുഴു ചന്ദ്രനെ കണക്കെ അവരുടെ മുഖം വെട്ടി തിളങ്ങുന്നു..
“ദേ ആന്റിയുടെ ചുണ്ടിന് താഴെ കേക്കിന്റെ ഒരു കഷ്ണം.…”
“എവിടെ..?”
“ഹാ അവിടല്ലാന്റി.. കെയർഫുൾ.. അതിപ്പോ താഴേക്ക് വീണു സാരിയിലാവും…”
“അയ്യോ… ഡാ എന്റെ സാരിയിലെങ്ങാനും കറയായാലുണ്ടല്ലോ…”
“ഡോണ്ട് വറി.. ഇപ്പൊ ശരിയാക്കാം.. അനങ്ങാതിരുന്നോ”
“ശ്രുതീ…”
“ഉം…?” രണ്ട് ഗ്ലാസ് വൈനിന്റെ തരിപ്പിൽ വേറെന്തോ ചിന്തയിലായിരുന്നു ശ്രുതി..
“ക്യാൻ യു ഹെല്പ് ആന്റി..?”
“ഹെല്പ് ചെയ്യാനോ? എന്ത് ഹെല്പ്?
“ഹാ ഇങ്ങടുത്തു വന്നിരിക്കെന്നെ.. ദാ ആന്റിയുടെ ചുണ്ടിനു താഴെ കേക്കിന്റെ ഇച്ചിരി ക്രീം.. നല്ലകുട്ടിയായി നാവിനെക്കൊണ്ട് അതൊന്ന് നക്കിയെടുത്തെ…”
“നക്കാനോ? വേണ്ട റ്റിഷ്യുവിനെ കൊണ്ട് തുടച്ചാൽ മതി..”
“ബർത്ത്ഡേ കേക്ക് ടിഷുവിനെ കൊണ്ട് തുടക്കനോ.. ആന്റി ഇത്രേം അൺറൊമാന്റിക് ആവരുത് കേട്ടോ.. ഒന്നുമില്ലേൽ ഇന്ന് ശ്രുതിയുടെ ബർത്ത്ഡേ അല്ലേ..?”