മായ അവളെ കളിയാക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“ഇന്ന് നീയാണ് ക്ലാസ്സിലെ താരം. ചുറ്റുമൊന്ന് നോക്കിയേ.. ക്ലാസ്സിലെ വായി നോക്കികളെല്ലാം ശ്രദ്ധിക്കുന്നത് നിന്നെയാ.”
ജീന ചുറ്റുമൊന്ന് നോക്കിയപ്പോൾ അത് സത്യമാണെന്ന് മനസിലായി.
“അതുകൊണ്ട് ഇനി ചിലപ്പോൾ നിനക്ക് ഓരോന്ന് വാങ്ങി തരാൻ ഹരിയേട്ടനല്ലാതെ വേറെ ആരെങ്കിലുമൊക്കെ കാണും.”
ജീന പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു.
“എനിക്ക് ആരും ഒന്നും വാങ്ങി തരേണ്ട.”
അത് കേട്ട് മായ ചിരിച്ചു.
ക്ലാരയുടെ പിറകെ വേഗതയിൽ നടക്കുന്നതിനിടയിൽ ശ്രീഹരി വിളിച്ചു.
“ക്ലാരേ..”
അവൾ കേൾക്കാത്ത ഭാവത്തിൽ നടന്നു.
“അവൻ ശബ്ദം ഉയർത്തി പറഞ്ഞു.
“ക്ലാരേ.. ഒന്ന് നിന്നെ നീ.”
അവൾ നടത്തം നിർത്തി തിരിഞ്ഞ് നിന്ന് ചോദിച്ചു.
“എന്താ?”
“ഇങ്ങനെ ദേഷ്യപ്പെട്ടു പോകാൻ എന്താ ഉണ്ടായത്.”
“ആരതിന് ദേഷ്യപ്പെട്ടു?”
“നീ എന്നെ കണ്ട് മുഖവും വീർപ്പിച്ച് പോയതുകൊണ്ടല്ലേ ഞാൻ പിറകെ വന്നത്.”
“ഞാൻ അങ്ങനെ പോയെങ്കിൽ നീ എന്തിനാ എന്റെ പിറകെ വരുന്നെ.. അവിടെ ഒരുത്തി കൊഞ്ചി കുഴഞ്ഞു നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നല്ലോ. അവളോടൊപ്പം സംസാരിച്ചു നിന്നാൽ പോരായിരുന്നോ?”
അവൻ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“എനിക്ക് മനസിലായി മായ എന്നോട് സംസാരിച്ചത് നിനക്ക് ഇഷ്ട്ടപെട്ടില്ലെന്ന്.”
ക്ലാര മറുപടി ഒന്നും പറയില്ല.
“ഡീ.. അവളെന്റെ അച്ഛന്റെ കൂട്ടുകാരന്റെ മോളാ.. ഞങ്ങൾ ചുമ്മാ സംസാരിച്ചു നിൽക്കുവായിരുന്നു.”
മായ അവന്റെ അച്ഛന്റെ കൂട്ടുകാരന്റെ മോളാണെന്ന് അറിഞ്ഞപ്പോൾ ക്ലാര ഒന്ന് മയപ്പെട്ടു, എങ്കിലും അവൾ ചോദിച്ചു.
“അവളെന്തിനാ നിന്റെ കൈയിലൊക്കെ കയറി പിടിച്ച് സംസാരിക്കുന്നെ?”
അവന് പെട്ടെന്ന് എന്ത് പറയണമെന്ന് മനസിൽ വന്നില്ല. പിന്നെ അവൻ പറഞ്ഞു.
“ജീന എന്റെ കൈയിലൊക്കെ പിടിക്കാറില്ലേ?”
ക്ലാര പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു.
“അത് ജീന.. നീ അവളെയും മറ്റുള്ള പെണ്പിള്ളേരെയും വച്ച് താരതമ്യം ചെയ്യണ്ട.”
അപ്പോഴാണ് വരാന്തയിൽ കൂടി അവർക്കരികിലേക്ക് നടന്നു വരുന്ന ജീനയെ ക്ലാര കണ്ടത്.