Posted by ധൃതിയിൽ ഓഫീസടച്ച് കാറിൽ കയറും മുൻപ് സീനിയറിനെ വിളിച്ചുപറഞ്ഞു…
“………താങ്ക്സ് എ ലോട്ട് രതീ…
റിയലി റിയലി താങ്ക്സ്… എങ്ങനെ നന്ദി പറയണമെന്ന് അറിഞ്ഞുകൂടാ..
രതിക്ക് ബുദ്ധിമുട്ടാവില്ലെങ്കിൽ ഇങ്ങോട്ടു വരുന്നോ?? വേറെ ആരുമില്ല.. വൈഫും അവളുടെ പേരെന്റ്സും ഉണ്ട്…
വൈകിട്ടത്തെ ഭക്ഷണം ഇവിടന്ന് കഴിക്കാം…”
സാറിന്റെ ഓഫ്ഫർ നന്ദിപൂർവം ഒഴിവാക്കുമ്പോൾ എന്റെ മനസ്സുമുഴുവൻ ഞങ്ങളുടെ വാച്ച്മാന്റെ അരക്കെട്ടിലായിരുന്നു…
“………രതി… നാളെ ലേറ്റ് ആയി വന്നാൽ മതി…
അല്ലെങ്കിൽ ലീവ് എടുത്തോളൂ…
ഇന്ന് ഇത്രയും വൈകിയതല്ലേ… ഞാൻ രജിസ്റ്ററിൽ അറ്റന്റൻസ് കാണിച്ചോളാം…..”
ആ വാക്കുകൾ കേട്ടപ്പോൾ മനസ്സിൽ കുളിർമഴ പെയ്യുന്നതു പോലെ തോന്നി…
“………താങ്ക്സ്… താങ്ക്സ് എ ലോട്ട് സാർ…”
ഫോൺ കട്ട് ചെയ്ത് കാറിൽ കയറി…
വീട്ടിലേക്കുള്ള യാത്രയ്ക്കിടയിൽ വീണ്ടും അയാളെ വിളിച്ചപ്പോൾ ഫോൺ എടുത്തില്ല..
പുറത്തെങ്ങാൻ ആവും…
അല്പസമയം കഴിഞ്ഞ് തിരികെ വിളിച്ചപ്പോൾ എന്റെ സ്വരം സന്തോഷംകൊണ്ട് വല്ലാതെ ഉയർന്നിരുന്നു…
“………ഞാനൊന്ന് കുളിക്കുവായിരുന്നു…
കഴിഞ്ഞോ ജോലി…”
“………മ്മ്… ഞാൻ വന്നോണ്ടിരിക്കാ…
എന്താ കഴിക്കാൻ വേണ്ടേ… ഞാൻ ഭക്ഷണം വാങ്ങണോ വരും വഴി??
അതോ അവിടെ വന്നിട്ട് ഉണ്ടാക്കിയാൽ മതിയോ??”
ഒറ്റശ്വാസത്തിലുള്ള എന്റെ ചോദ്യത്തിൽ ഞാൻ വല്ലാതെ എക്സൈറ്റഡ് ആണെന്ന് അയാൾക്ക് മനസ്സിലായിരുന്നു..
“………ഇങ്ങു വാ വേഗം…
നിനക്ക് കഴിക്കാനാണേൽ എന്റെ അരയിൽ നല്ല മുഴുത്ത ഏത്തപ്പഴമുണ്ട്….
എനിക്കാണേൽ തിന്നാൻ നിന്റെ പിറകിലെ ആ തുള്ളിക്കളിക്കുന്ന ആനക്കുണ്ടികളും, തേനൊലിപ്പിച്ചോണ്ടിരിക്കുന്ന ഇളംപൂറും കുടിക്കാൻ നിന്റെ രണ്ട് ഉണ്ടമുലകളും മതി…
വേറെ ഒന്നും തല്ക്കാലം വേണ്ട…
വേഗം ഇങ്ങു വാടി രതിപ്പൂറി…”
“………ഹഹ്ഹഹ്…..”
ആ വിളി കേട്ടതും എന്റെ കാൽ ആക്സിലറേറ്ററിൽ ഒന്നുകൂടി അമർന്നു…
അപ്പാർട്ട്മെന്റിന്റെ ഗേറ്റ് തുറന്നു കിടക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു…
എല്ലാ ഫാമിലികളും പോയിരിക്കുന്നതിനാൽ കോമ്പൗണ്ടിന്റെ ഒത്ത നടുവിലുള്ള ഒരു ഫ്ലാഷ് ലൈറ്റും മതിലിന്റെ അരികുകളിലുമുള്ള ചെറു ലൈറ്റുകളും ഒഴിച്ചാൽ മൂന്നു ബിൽഡിങ്ങുകളും ഇരുട്ടിലാണ്…